Maciej Niesiołowski

Maciej Gawin Niesiołowski
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1946
Świętochłowice

Pochodzenie

polskie

Instrumenty

wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

wiolonczelista, dyrygent

Maciej Gawin Niesiołowski herbu Nałęcz (ur. 4 lutego 1946 w Świętochłowicach[1]) – polski wiolonczelista i dyrygent.

Biogram

Syn Zbigniewa Gawina Niesiołowskiego i Zofii Osuchowskiej. Wnuk Witolda Gawina Niesiołowskiego (1866-1954), pułkownika wojska austriackiego i Wojska Polskiego, naukowca entomologa. Urodził się na Górnym Śląsku (rodzina pochodziła z Małopolski). Ukończył szkołę muzyczną w Bytomiu. W Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie studiował naukę gry na wiolonczeli u Arnolda Rezlera i dyrygenturę u Bohdana Wodiczki. Jest także absolwentem warszawskiej Szkoły Główniej Handlowej, dawniej Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (Studium Obrotu Dziełami Sztuki Profesjonalnej na Wydziale Handlu Zagranicznego).

Jako wiolonczelista grał w Orkiestrze Filharmonii Narodowej w Warszawie, zespole kameralnym „Con moto ma cantabile” i w Kwartecie Wilanowskim. Jako dyrygent zaczął pracować w 1974 roku. Kierował orkiestrami w Warszawskiej Operze Kameralnej, w Teatrze Wielkim w Warszawie, orkiestrą warszawskiej Akademii Muzycznej, był dyrektorem artystycznym Teatru Muzycznego w Łodzi.

Popularność zyskał dzięki cyklowi muzycznych programów telewizyjnych „Z batutą i humorem”, za które otrzymał Nagrodę Radiokomitetu w 1989 roku. W 1990 roku został uhonorowany nagrodą publiczności wiktory.

Jego żoną jest skrzypaczka Magdalena Rezler-Niesiołowska (córka Arnolda Rezlera).

Przypisy

  1. Marek Minakowski: Maciej Gawin-Niesiołowski h. Nałęcz. sejm-wielki.pl. [dostęp 2014-01-03].

Linki zewnętrzne