Maciej Stawowiak

Maciej Stawowiak
Ilustracja
Maciej Stawowiak za kierownicą Poloneza FSO 2500 Racing (1979 r.)
Państwo Polska
Data i miejsce urodzenia25 września 1947
Warszawa
Sukcesy

1974 – Rajdowy Puchar Pokoju i Przyjaźni (mistrz)
1980 – Rajdowe samochodowe mistrzostwa Polski (mistrz)

Maciej Stawowiak (ur. 25 września 1947 w Warszawie) – polski kierowca rajdowy, mistrz Polski z 1980 roku.

Życiorys

Prawo jazdy uzyskał w wieku 16 lat. Debiutował w rajdach pod koniec lat 60., zwyciężając Zastavą w Rajdzie Monte Calvaria. W 1969 roku startował jako pilot rajdowy, a od 1970 – jako kierowca i pilot[1]. Był pilotem Marka Trzaskowskiego, Marka Szramowskiego i Marka Variselli – z tym ostatnim wystartował w Rajdzie Safari w 1974 roku[2].

Jako kierowca wygrał Polskim Fiatem 125p Rajd Warszawski w 1971 roku. Rok później został fabrycznym kierowcą FSO[1]. W 1973 roku zajął z pilotem Janem Czyżykiem trzecie miejsce we wliczanym do klasyfikacji Rajdowych Mistrzostw Świata Rajdzie Polski. W tym samym roku zajął drugie miejsce w Rajdowym Pucharze Pokoju i Przyjaźni (mistrzostwach krajów socjalistycznych), natomiast rok później został mistrzem. Również w 1974 roku zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej Rajdowych Mistrzostw Europy. W roku 1975 był dwunasty w Rajdzie Monte Carlo. W roku 1976 Fiatem 124 Abarth zajął drugie miejsce w Rajdzie Złote Piaski oraz trzecie w Rajdzie Volán i Rajdzie Tatry[3].

W sezonie 1977 był czwarty w klasyfikacji mistrzostw Polski (drugie miejsce w Rajdzie Kormoran oraz trzecie w Rajdzie Wisły i Rajdzie Krakowskim). Rok później powtórzył czwarte miejsce, wygrywając w Rajdzie Warszawskim i Rajdzie Elmot. Od 1979 roku regularnie startował Polonezem 2000. Po zwycięstwach w Rajdzie Warszawskim i Rajdzie Stomil został wicemistrzem RSMP. Od sezonu 1980 jego pilotem był Ryszard Żyszkowski. Wówczas to Stawowiak został mistrzem Polski (zwycięstwa w Rajdach: Elmot, Wisły i Krakowskim), zajął ponadto dziesiąte miejsce w Rajdzie Portugalii, dzięki czemu zdobył jeden punkt i został sklasyfikowany na 68 miejscu w Mistrzostwach Świata. W 1981 roku startował wyłącznie za granicą, zdobywając czwarte miejsce w Rajdowym Pucharze Pokoju i Przyjaźni[3]. W 1982 roku zarzucił starty w rajdach[1].

Ogółem w mistrzostwach Polski wygrał siedem rajdów i 28 OS[3].

Wyniki w rajdach WRC

SezonZespółSamochód12345678910111213141516PunktyMiejsce
1973FSOPolski Fiat 125p 1500MCO
NU		SWE
-		POR
-		KEN
-		MAR
-		GRE
-		POL
3		FIN
-		AUT
-		ITA
-		USA
-		GBR
-		FRA
-		0-
1975OBR FSOPolski Fiat 125p 1600 Monte CarloMCO
12		SWE
-		KEN
-		GRE
-		MAR
-		POR
-		FIN
-		ITA
-		FRA
-		GBR
-		0-
1976OBR FSOPolski Fiat 125p 1600 Monte CarloMCO
DK		SWE
-		POR
-		KEN
-		GRE
-		MAR
-		FIN
-		ITA
-		FRA
-		GBR
-		0-
1977OBR FSOPolski Fiat 125p 1600 Monte CarloMCO
NU		SWE
-		POR
-		KEN
-		NZL
-		GRE
14		FIN
-		CAN
-		ITA
-		FRA
-		GBR
NU		0-
1979OBR FSOFSO Polonez 2000MCO
-		SWE
-		POR
-		KEN
-		GRE
NU		NZL
-		FIN
41		CAN
-		ITA
-		FRA
-		GBR
-		CIV
-		0-
1980OBR FSOFSO Polonez 2000MCO
-		SWE
-		POR
10		KEN
-		GRE
17		ARG
-		FIN
-		NZL
-		ITA
-		FRA
-		GBR
NU		CIV
-		168
1981OBR FSOFSO Polonez 2000MCO
-		SWE
-		POR
-		KEN
-		FRA
-		GRE
-		ARG
-		BRA
-		FIN
29		ITA
-		CIV
-		GBR
25		0-

Przypisy

  1. ↑ a b c Stawowiak Maciej (pol.). W: kwa-kwa.pl [on-line]. [dostęp 2016-11-04].
  2. ↑ Maciej Stawowiak (ang.). W: ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2016-11-04].
  3. ↑ a b c Maciej Stawowiak (ang.). W: ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2016-11-04].
Rajdowi mistrzowie Polski

Media użyte na tej stronie

Stratopolonez.jpg
Autor: Stiopa, Licencja: CC BY-SA 4.0
17.06.1979 r., II Targowy Wyścig Samochodowy (pod egidą Międzynarodowych Targów Poznańskich). FSO Polonez 2500 Racing (Stratopolonez) - za kierownicą Maciej Stawowiak.