Maciej Stoksik
| ||
 Maciej Stoksik (2015) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 8 września 1950 Wrocław | |
| Zawód, zajęcie | artysta rzeźbiarz | |
| Alma Mater | Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu | |
| Rodzice | Stefan (1909–1979) Anna z Hatłasów (1915–2014) | |
| Krewni i powinowaci | Alicja Stoksik Barbara Cena | |
| Strona internetowa | ||
Maciej Stoksik, właśc. Marian Maciej Stoksik (ur. 8 września 1950 we Wrocławiu) – polski artysta rzeźbiarz.
Życiorys
Urodził się 8 września 1950 we Wrocławiu[1]. Maturę uzyskał w 1969 w X Liceum Ogólnokształcącym im. Stefanii Sempołowskiej we Wrocławiu[2]. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, później w Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu – w pracowni rzeźbiarskiej Jerzego Boronia. Dyplom artysty rzeźbiarza uzyskał w 1976. Prowadzi we Wrocławiu studio plastyczne[1].
Twórczość
Zajmuje się różnymi formami rzeźbiarstwa i ceramiki – od monumentalnych po użytkowe. Prowadzi działalność związaną z konserwacją dzieł sztuki i obiektów zabytkowych[1].
_ID_596566-detail.jpg)
W 2002 wykonał nowe figury dla zegara na Wieży Ratuszowej w Oławie, zbudowanego w latach 1680–1718 przez Piastów oławskich. Mechanizm zegarowy wieży współpracuje z czterema ruchomymi drewnianymi figurami. Poszczególne figury mają swoją symbolikę i reprezentują: Króla Salomona – postać w stroju rzymskim, Śmierć z kosą – alegorię nieszczęść które dotknęły miasta, Pozłacaną Kulę – przedstawiającą Księżyc na nieboskłonie, a także Koguta goniącego kurę – podkreślającego płodność i ciągłość życia[3][4]. W 2003 uzyskał nagrodę „Nagrobek Polski Roku” za projekt i wykonanie pomnika o „nieregularnej bryle attyki z fakturą naturalnego przełomu” i bogatą kolorystyką kamienia na cmentarzu parafialnym Świętej Rodziny we Wrocławiu[5].
W 2009 na placu im. Józefa Bema w Gołonogu, dzielnicy Dąbrowy Górniczej, odsłonięto wykonany przez niego z szydłowieckiego piaskowca pomnik Żołnierza Zwycięzcy. Rzeźba była wzorowana na zachowanych fotografiach figury młodego legionisty z okresu walk o niepodległość Polski, którego pomnik stał w tym miejscu od 1933 i został zburzony przez Niemców w 1940[6].
W 2013 wykonał w Kamieniu Pomorskim ze strzegomskiego granitu pięć kolumn Pomorskiej Drogi św. Jakuba – znaków etapów tej Drogi dla pielgrzymów przechodzących z litewskiej Kretyngi przez Kamień Pomorski do hiszpańskiego Santiago de Compostela[7]. Dzieło to powstało w ramach projektu RECREate-Rewitalizacja Europejskiego Szlaku Kulturowego na Obszarze Południowego Bałtyku[8].
W 2014 wygrał konkurs na projekt i wykonał pomnik w formie dwóch pochylonych krzyży na cmentarzu w Kole, upamiętniający dwieście ofiar nalotu lotnictwa niemieckiego 2 września 1939 na pociąg ewakuacyjny i dworzec kolejowy w Kole. Budowa pomnika była wspólną inicjatywą dwóch społeczności – Krotoszyna (skąd pociąg wyruszył) i Koła, na którego cmentarzu zostały pochowane ofiary niemieckiej napaści[9][10].
Życie prywatne
Jego rodzice, Stefan Stoksik (1909–1979) – inżynier melioracji i Anna z Hatłasów (1915–2014) – nauczycielka, byli w czasie II wojny światowej oficerami Narodowych Sił Zbrojnych[11][12]. Jest bratem artystek malarek Alicji Stoksik i Barbary Ceny. Jego babka, Florentyna Hatłas z domu Krysta, zachowywała tradycje mieszkańców Wilamowic wywodzących się z Fryzji i Flandrii[13].
Przypisy
- ↑ a b c Who is who w Polsce: Leksykon biograficzny, wyd. III, t. 2, Zug: Hübners Who is Who Verlag, 2004, s. 4023, ISBN 3-7290-0043-8.
- ↑ 50 lat Liceum Ogólnokształcącego nr X im. Stefanii Sempołowskiej we Wrocławiu, Wrocław: X Liceum Ogólnokształcące, 2004, s. 88, ISBN 83-89898-01-2 [dostęp 2018-09-29].
- ↑ Wieża Ratuszowa w Oławie, portal Aglomeracja Wrocławska [dostęp 2018-10-01].
- ↑ Oławski kogut, kury i śmierć, Klub Miłośników Zegarów i Zegarków, 2015 [dostęp 2018-10-01].
- ↑ Kamień w obiektach architektonicznych – Nagroda Polski Roku, portal Świat Kamienia, 2003 [dostęp 2018-10-01].
- ↑ Pomnik Żołnierza Zwycięzcy, portal Dąbrowa Górnicza – Strona Mieszkańca Miasta [dostęp 2018-10-01].
- ↑ Kretynga – Kamień Pomorski – Santiago de Compostela, portal ikamien.pl, Kamień Pomorski 2013 [dostęp 2018-10-01].
- ↑ Pomorska Droga św. Jakuba, RECReate – rewitalizacja europejskiego szlaku kulturowego na obszarze Południowego Bałtyku [dostęp 2018-10-02].
- ↑ Miasto Koło. Firma z Wrocławia wykona pomnik upamiętniający ofiary nalotu, portal naszemiasto – Koło, 2014 [dostęp 2018-10-01].
- ↑ Pomnik ofiar nalotu lotnictwa niemieckiego zostanie odsłonięty 2 września, portal – naszemiasto, Koło, 2014 [dostęp 2018-10-01].
- ↑ Narodowe Siły Zbrojne – odznaczeni Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego [dostęp 2017-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-26].
- ↑ Odznaczeni Medalem pamiątkowym z okazji 70-lecia powołania Narodowych Sił Zbrojnych, portal Narodowe Siły Zbrojne, 2013 [dostęp 2018-04-04] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-02].
- ↑ Stowarzyszenie Wilamowianie – portal [dostęp 2018-10-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-29].
Media użyte na tej stronie
Autor: Henry39, Licencja: CC BY-SA 4.0
Maciej Stoksik (Marian Maciej Stoksik), 20 maja 2015
Autor: Arkadiusz K. (Arro), 27 listopada 2012, licencja: CC-BY-SA 3.0, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pomnik Żołnierza Zwycięzcy w Dąbrowie Górniczej
Autor: Sławomir Milejski, Licencja: CC BY-SA 3.0
Der Tod von Ohlau (Sensenmann) am Rathaus in Ohlau/Oława in Niederschlesien
Autor: Jolanta Stoksik, Licencja: CC BY-SA 4.0
Maciej Stoksik - „Nagrobek Polski Roku 2003” na cmentarzu św. Rodziny we Wrocławiu