Maciej Taborowski

Maciej Henryk Taborowski (ur. 16 grudnia 1978 w Łodzi^[1]) – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, adwokat, profesor w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, specjalista w zakresie prawa Unii Europejskiej i prawa międzynarodowego, w latach 2019–2022 zastępca Rzecznika Praw Obywatelskich.

Życiorys

W 2003 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego^[2]. W 2011 na podstawie napisanej pod kierunkiem Władysława Andrzeja Czaplińskiego rozprawy pt. Konsekwencje naruszenia prawa wspólnotowego przez sądy krajowe otrzymał w Instytucie Nauk Prawnych PAN stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: prawo europejskie. Praca ta uzyskała II nagrodę w XLVII ogólnopolskim konkursie „Państwa i Prawa” na najlepsze prace habilitacyjne i doktorskie.

W 2020 habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim po obronie rozprawy pt. Mechanizmy ochrony praworządności państw członkowskich w prawie Unii Europejskiej. Studium przebudzenia systemu ponadnarodowego^[1]. Książka otrzymała wyróżnienie w XII edycji konkursu Wolters Kluwer Polska i „Przeglądu Sądowego” na książkę prawniczą najbardziej przydatną w praktyce wymiaru sprawiedliwości w 2019 roku^[3].

Zajmuje stanowisko profesora w Instytucie Nauk Prawnych PAN^[4][5] oraz adiunkta w Katedrze Prawa Europejskiego na Wydziale Prawa i Administracji UW (obecnie na urlopie bezpłatnym)^[6].

Autor ponad 100 publikacji naukowych, w tym 3 monografii naukowych: „Mechanizmy ochrony praworządności państw członkowskich w prawie Unii Europejskiej. Studium przebudzenia systemu ponadnarodowego” (Warszawa, 2019), „Konsekwencje naruszenia prawa Unii Europejskiej przez sądy krajowe” (Warszawa, 2012) oraz „Współpraca sądowa w sprawach cywilnych” (współautorstwo z W. Sadowskim, Warszawa, 2011)^[1][7][8].

Jest wykładowcą z zakresu instytucjonalnego i gospodarczego prawa Unii Europejskiej na studiach prawniczych, studiach podyplomowych, szkoleniach dla sędziów, prokuratorów, adwokatów, radców prawnych, aplikantów zawodów prawniczych oraz urzędników państwowych; prowadził wykłady, szkolenia oraz seminaria m.in. dla UKIE, MSZ, KSAP, Ministerstwa Sprawiedliwości, a także dla bułgarskich sędziów pod patronatem Europejskiej Akademii Prawa (ERA) w Trewirze. Jako doradca z zakresu prawa europejskiego współpracował z krajowymi i zagranicznymi podmiotami gospodarczymi oraz kancelariami prawnymi^[9].

6 maja 2019 został powołany przez RPO Adama Bodnara na stanowisko zastępcy rzecznika praw obywatelskich w miejsce Sylwii Spurek, kandydującej do Parlamentu Europejskiego. Objął odpowiedzialność za Zespół Prawa Administracyjnego i Gospodarczego^[7], a także za Zespół ds. Równego Traktowania^[10].

Był również pełnomocnikiem RPO w postępowaniach sądowych przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu^[11] i Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w Strasburgu^[12], w tym w ważnych sprawach dotyczących ochrony praworządności. Reprezentował RPO również w postępowaniach dotyczących prawa UE przed polskim Trybunałem Konstytucyjnym^[13].

1 kwietnia 2022 zakończył urzędowanie na stanowisku zastępcy Rzecznika Praw Obywatelskich^[14][15][16]. Jego następcą został polski prawnik pochodzenia bułgarskiego dr Valeri Vachev^[17].

Obecnie wspólnik w kancelarii Hoffman, Taborowski & Partnerzy^[18].

Życie prywatne i działalność społeczna

Od 2011 żonaty z dziennikarką Magdą Mołek, ma z nią dwóch synów, Henryka i Stefana^[19].

Posługuje się językiem angielskim, niemieckim i niderlandzkim.

Zaangażowany we współpracę z organizacjami pozarządowymi, w tym m.in. z Fundacją „Okularnicy” im. Agnieszki Osieckiej (sprawującą opiekę nad spuścizną Agnieszki Osieckiej), Fundacją Arte Duct (wspierającą upowszechnianie wiedzy o kulturze, sztuce i muzyce polskiej i zagranicznej, a także o polskich i zagranicznych artystach oraz twórcach), organizacją Rotaract (wsparcie dla dzieci z domów dziecka), czy Fundacją im. Friedricha Eberta z siedzibą w Berlinie (jako członek europejskiej grupy roboczej pod przewodnictwem Petera Balazsa, której zadaniem było opracowanie strategii postępowania UE wobec kryzysu państwa prawa w Unii Europejskiej). Jest również członkiem Rady Programowej Archiwum Osiatyńskiego^[1] (obywatelskiego centrum analiz monitorującego praworządność, nadużycia władzy publicznej oraz przestrzeganie praw i wolności obywatelskich w Polsce)^[9]. Jest członkiem Zespołu Ekspertów Prawnych Fundacji im. Stefana Batorego^[4], The Good Lobby Profs^[20] oraz Stowarszyszenia im. Zbigniewa Hołdy^[21].

W 2017 zaangażował się w kampanię medialną „Wolne sądy”^[22][23].

Laureat nagrody specjalnej Press Club Polska (2021) za działalność na rzecz ochrony praw i swobód obywatelskich, w tym wolności słowa^[24].

Przypisy

Bibliografia

• Dr hab. Maciej Henryk Taborowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2019-05-07] .