Madeleine Egle

Madeleine Egle
Ilustracja
(c) Sandro Halank, Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0

Madeleine Egle w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1998
Hall in Tirol

Klub

SV Rinn[1]

Wzrost

184 cm[1]

Debiut w PŚ

26 listopada 2016, Winterberg (22. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

26 listopada 2016, Winterberg (22. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

3 stycznia 2021, Königssee (3. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
srebroPekin 2022Sztafeta
brązPjongczang 2018Sztafeta
Mistrzostwa świata
złotoKönigssee 2021Sztafeta
Mistrzostwa Europy
złotoLillehammer 2020Sztafeta
srebroSankt Moritz 2022Jedynki
Igrzyska olimpijskie młodzieży
brązLillehammer 2016Jedynki
Mistrzostwa świata juniorów
brązLillehammer 2015Sztafeta
brązSigulda 2017Sztafeta
Puchar Świata
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2021/2022
Strona internetowa

Madeleine Egle (ur. 21 sierpnia 1998 w Hall in Tirol[2]) – austriacka saneczkarka, dwukrotna brązowa medalistka mistrzostw świata juniorów, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich młodzieży w Lillehammer i igrzysk olimpijskich w Pjongczangu.

Kariera

Saneczkarstwo uprawia od 2007 roku[3]. W 2013 roku rozpoczęła starty w Pucharze Świata juniorów[4]. Rok później wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów w Igls, na których zajęła 25. miejsce w konkurencji jedynek[4]. W 2015 roku wystartowała w mistrzostwach Austrii juniorów, na których zdobyła złoty medal w konkurencji jedynek, a także w mistrzostwach świata juniorów w Lillehammer, na których wywalczyła brązowy medal w sztafecie oraz zajęła 4. miejsce w jedynkach[3][1]. Rok później pojawiła się na igrzyskach olimpijskich młodzieży w Lillehammer, na których zdobyła brązowy medal w konkurencji jedynek oraz na mistrzostwach świata w Königssee, które przyniosły jej 18. miejsce w konkurencji jedynek[5][4].

W 2016 roku wystartowała w mistrzostwach Europy juniorów w Altenbergu, na których zajęła 4. miejsce w konkurencji jedynek oraz w mistrzostwach świata juniorów w Winterbergu, które przyniosły jej jedynkowe 11. miejsce, ponadto 26 listopada zadebiutowała i zarazem zdobyła pierwsze punkty w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Winterbergu zawodach sezonu 2016/2017 zajęła 22. miejsce w jedynkach[4]. W następnym roku pojawiła się na mistrzostwach świata juniorów w Siguldzie, na których zdobyła brązowy medal w konkurencji sztafetowej i zajęła 6. miejsce w konkurencji jedynek, na mistrzostwach Europy w Königssee, z których wróciła z 12. miejscem w konkurencji jedynek, na mistrzostwach świata do lat 23 w Igls, na których była dwunasta w jedynkach, a także na mistrzostwach świata w Igls, z których wróciła z jedynkowym 26. miejscem[6][4].

W 2018 roku wzięła udział w mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których zajęła 5. miejsce w konkurencji sztafetowej i 14. w konkurencji jedynek oraz w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których była dziewiąta w konkurencji jedynek, ponadto zdobyła brązowy medal w konkurencji sztafetowej, w której jej sztafeta współtworzona przez Davida Gleirschera, Petera Penza i Georga Fischlera przegrała tylko z ekipami z Niemiec i Kanady[7][8]. Rok później pojawiła się na mistrzostwach świata w Winterbergu, na których zajęła 13. miejsce w konkurencji sprintu i 35. w konkurencji jedynek, a także na mistrzostwach Europy w Oberhofie, które przyniosły jej 4. miejsce w sztafecie i 10. w jedynkach[9].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

RokMiejsceJedynkiSztafeta
2018Pjongczang9.3.
2022Pekin4.2.

Mistrzostwa świata

RokMiejsceJedynkiJedynki-sprintSztafeta
2016Königssee18.––
2017Igls26.30.–
2019Winterberg35.13.–
2020Soczi11.15.5.
2021Königssee15.9.1.

Mistrzostwa Europy

RokMiejsceJedynkiSztafeta
2017Königssee12.–
2018Sigulda14.5.
2019Oberhof10.4.
2020Lillehammer5.1.
2021Sigulda9.dsq
2022Sankt Moritz2.dsq

Mistrzostwa świata juniorów

RokMiejsceJedynkiSztafeta
2014Igls25.–
2015Lillehammer4.3.
2016Winterberg11.–
2017Sigulda6.3.

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2016/201731.
2017/201822.
2018/201913.
2019/202013.
2020/20214.
2021/20222.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – indywidualnie

Lp.DataMiejsceKonkurencjaLokata
1.03.01.2021Niemcy Königsseejedynki3
2.17.01.2021Niemcy Oberhofjedynki2
3.21.11.2021 Yanqingjedynki1
4.11.12.2021Niemcy Altenbergjedynki1
5.19.12.2021Austria Iglsjedynki2
6.19.12.2021Austria Iglsjedynki-sprint1
7.02.01.2022Niemcy Winterbergjedynki3
8.09.01.2022Łotwa Siguldajedynki1
9.09.01.2022Łotwa Siguldajedynki-sprint3
10.16.01.2022Niemcy Oberhofjedynki1
11.23.01.2022Szwajcaria Sankt Moritzjedynki2

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – drużynowo

Lp.DataMiejsceKonkurencjaLokata
1.19.01.2020Norwegia Lillehammersztafeta1
2.29.11.2020Austria Iglssztafeta2
3.13.12.2020Niemcy Oberhofsztafeta2
4.03.01.2021Niemcy Königsseesztafeta1
5.21.11.2021 Yanqingsztafeta1
6.02.02.2022Niemcy Winterbergsztafeta2
7.16.01.2022Niemcy Oberhofsztafeta3

Przypisy

  1. ↑ a b c Egle Madeleine (niem.). W: Junioren weiblich [on-line]. rodel-austria.at. [dostęp 2018-02-15].
  2. ↑ Madeleine Egle (niem.). W: Rodeln [on-line]. eurosport.de. [dostęp 2018-11-29].
  3. ↑ a b Egle Madeleine: Athlete Information (ang.). W: Athletes [on-line]. wyog2016.sportresult.com. [dostęp 2018-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-16)].
  4. ↑ a b c d e Luge - Madeleine Egle (ang.). W: Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2018-02-15].
  5. ↑ Medallists by Date (ang.). W: Medals [on-line]. wyog2016.sportresult.com. [dostęp 2018-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-16)].
  6. ↑ Bronze bei der Junioren-WM (niem.). W: Sport [on-line]. meinbezirk.at, 2017-02-05. [dostęp 2018-02-16].
  7. ↑ Women’s Singles (ang.). W: PyeongChang [on-line]. olympic.org. [dostęp 2019-01-07].
  8. ↑ 2018 Winter Olympics Results - Luge (ang.). W: Olympic Sports [on-line]. espn.com. [dostęp 2019-01-30].
  9. ↑ Rodel-WM: Egger erobert Silber im Einsitzer (niem.). sport.orf.at, 2019-01-27. [dostęp 2019-01-27].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie