Maeda Ku-1
| ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ![]() | |
Producent | Maeda | |
Typ | wojskowy lekki szybowiec transportowy | |
Konstrukcja | górnopłat o konstrukcji całkowicie drewnianej | |
Załoga | 2 | |
Historia | ||
Data oblotu | 1 września 1941 | |
Lata produkcji | 1941 – 1942 | |
Dane techniczne | ||
Wymiary | ||
Rozpiętość | 16,76 m | |
Długość | 9,75 m | |
Powierzchnia nośna | 30,10 m² | |
Masa | ||
Własna | 700 kg | |
Użyteczna | 600 kg | |
Startowa | 1300 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 178 km/h | |
Prędkość holowania | 130 km/h | |
Dane operacyjne | ||
Przestrzeń ładunkowa | ||
6-8 żołnierzy z pełnym oporządzenie | ||
Użytkownicy | ||
Cesarska Armia Japońska |
Maeda Ku-1 – japoński lekki szybowiec wojskowy z okresu II wojny światowej
Tło historyczne
Pierwsze praca nad szybowcami wojskowymi podjęto w Japonii w 1937 w czasie wojny japońsko-chińskiej[1]. Zamówiono wówczas trzy eksperymentalne szybowce - Tachikawa Ki-23, Tachikawa Ki-25 i Fukada Ki-24[1]. Szybowiec Fukady okazał się bardzo udany i produkowano go także w wersji cywilnej jako Hikara-6-I[1].
Otrzymane w Japonii informacje o udanych operacjach niemieckich z szybowcami wojskowymi, a szczególnie zdobycie Fortu Eben-Emael spowodowały przyspieszenie japońskiego programu szybowcowego[1]. Pierwszym zamówionym szybowcem Cesarskiej Japońskiej Armii był Ku-1[1]. Wszystkie późniejsze szybowce Armii także nosiły oznaczenie „Ku” pochodzące od japońskiego słowa kakku znaczącego „szybować”[1].
Projektantem pierwszego szybowca został profesor Hiroshi Sato, a sam szybowiec był produkowany w zakładach Maeda[1].
Opis konstrukcji
Szybowiec Maeda Ku-1 był lekkim szybowcem transportowym[1]. Ku-1 miał konstrukcję drewnianą z wolnonośnym skrzydłem w układzie górnopłatu[1]. Płat szybowca był trójdzielny, skrzydła miały obrys trapezowy, był wyposażone w lotki i hamulce aerodynamiczne[2].
Szybowiec miał dwubelkowy kadłub z centralną gondolą[1]. Belki kadłubowe i gondola mocowane były do centralnej części płata[2]. Gondola mieściła kabinę pilotów oraz miejsca dla żołnierzy[2].
Podwozie składało się z dwóch kół osłoniętych owiewkami i zamocowanych do gondoli kadłubowej[2].
Szybowiec mierzył 9,75 metrów długości, rozpiętość skrzydeł wynosiła 16,76 m, a ich powierzchnia nośna 30,10 metrów kwadratowych[3]. Masa własna konstrukcji wynosiła około 700 kilogramów, mógł on przewozić sześciu do ośmiu żołnierzy, masa ładunku mogła wynosić do 600 kilogramów[3].
Historia
Szybowiec oblatano we wrześniu 1941 i po niezbędnych badaniach został wprowadzony do produkcji seryjnej w zakładach Maeda i otrzymał wtedy oznaczenie Maeda Ku-1-I[4].
Łącznie w latach 1941–1942 zbudowano 100 szybowców tego typu[3].
Użycie bojowe
Szybowce transportowe Ku-1 zostały wprowadzone do jednostek armii japońskiej i służyły do transportu niewielkich grup żołnierzy, głównie na terenie Półwyspu Indochińskiego.
Do holowania tego typu szybowców używano samolotów Mitsubishi Ki-30 i Mitsubishi Ki-51[1].
Przypisy
Bibliografia
- Tadeusz Królikiewicz: Szybowce transportowe. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1985. ISBN 83-11-07162-4.
- James E. Mrazek: Fighting Gliders of World War II. Hale, 1977. ISBN 978-0-312-28927-0.
Linki zewnętrzne
- Maeda Ku-1 (pol.). [dostęp 2012-12-04].
|
Media użyte na tej stronie
Variant version of a flag of Japan, used between January 27, 1870 and August 13, 1999 (aspect ratio 7:10).
Japanese imperial-era roundel, post-1943.