Mafia II
| Producent | 2K Czech | ||
|---|---|---|---|
| Wydawca | |||
| Seria gier | Mafia | ||
| Projektant | Daniel Vavra[1] | ||
| Silnik | |||
| Format obrazu | |||
| Data wydania |
| ||
| Gatunek | |||
| Tryby gry | gra jednoosobowa | ||
| Kategorie wiekowe | |||
| Wymagania sprzętowe | |||
| Platforma | |||
| Nośniki | |||
| Wymagania |
| ||
| Kontrolery | |||
| Poprzednik | Mafia (2002) | ||
| Kontynuacja | Mafia III (2016) | ||
| Odbiór gry | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||
| ||||||||||||
Mafia II – sequel wydanej w 2002 czeskiej gry Mafia. Akcja gry rozgrywa się w połowie lat 40. i wczesnych latach 50. XX wieku. W fabule, podobnie jak w pierwszej części, znajduje się wiele nawiązań do filmu pt. Ojciec chrzestny w reżyserii Francisa Forda Coppoli. Podobnie jak pierwsza część gry, produkcja powstała w studio Illusion Softworks, natomiast wydaniem gry zajęła się firma 2K Games.
Głównym bohaterem gry jest drobny gangster nazywający się Vittorio Antonio Scaletta, zwany Vito. Akcja gry przeplata się z historią poprzedniczki. Take-Two Interactive ogłosiło, iż gra zostanie wydana w drugiej połowie 2009 roku[17] na komputery osobiste oraz na konsole Xbox 360 i PlayStation 3.
Mafia II została zapowiedziana 21 sierpnia 2007 przez 2K Czech (wcześniej Illusion Softworks) podczas targów Games Convention w Lipsku[18]. Pokazano wówczas zwiastun, a także logo i plakat gry.
Edycja kolekcjonerska została wydana równoległe z podstawową wersją gry. Rozszerzona produkcja zawiera, oprócz standardowego zestawu, płytę CD ze ścieżką dźwiękową gry, album członków tytułowej Mafii, dokładną mapę miasta Empire Bay, darmowy dostęp do dodatku DLC – Made Man Pack[19].
Fabuła
Gra zachowuje ciąg fabularny poprzedniej części: jest nieprzerwany i przeplata się wzajemnie.
Mafia II to historia mafijna, podzielona na 15 rozdziałów[20], opisująca losy weterana II wojny światowej Vittoria Antonia Scaletty, syna sycylijskich imigrantów[20]. Wraz z odsłoną kolejnych rozdziałów Vito zaczyna wykonywać zlecenia, a następnie przyłącza się do rodziny Falcone, ostatecznie stając się pełnoprawnym członkiem mafii.
Historia rozpoczyna się, gdy protagonista imieniem Vito wraca do Stanów Zjednoczonych na miesięczną przepustkę z powodu postrzelenia podczas trwającej wówczas II wojny światowej. Wcześniej Vito rozpoczął służbę w armii, jako akt zadośćuczynienia za nieudaną kradzież biżuterii. Po powrocie odkrywa, że jego ojciec umierając pozostawił za sobą dług w wysokości dwóch tysięcy dolarów. Vito, oraz jego dawny kompan Joe Barbaro[21] wkraczają na drogę przestępczą, celem szybkiego i łatwego zdobycia pieniędzy. Pierwszym zadaniem jest praca dla mechanika Mikeya Bruskiego, Polaka, właściciela złomowiska, który płaci za zezłomowanie kradzionych samochodów. Następnie Joe i Vito sprzymierzają się z Henrym Tomasiną[21] (gangsterem z rodziny Clemente), walcząc o każdego dolara, często przeciwko interesom trzech rodzin przestępczych: Vinci, Falcone i Clemente, tworzących razem tzw. Komisję. Główny bohater gry jest później przedstawiony Eddiemu Scarpie (capo rodziny Falcone)[21]. Kolejną postacią, którą poznaje bohater, jest Martin Marty Santorelli – nastolatek palący się, aby dołączyć do mafijnej struktury.
W poprzedniej części serii, główny bohater, Thomas Angelo, zostaje na końcu gry zastrzelony podczas podlewania trawnika przed swoim domem. W rozdziale 14 pt. Schody do nieba w drugiej części gry, gracz dowiaduje się, iż jego zabójcami są Vito Scaletta i Joe Barbaro. Przerywniki filmowe w obu grach są identycznie zaaranżowane, a zamachowcy przyjeżdżają identycznym samochodem, czerwonym Smithem Thunderboltem[22].
Rozgrywka
Gra zawiera około łącznie dwóch godzin przerywników filmowych oraz 700 stron scenariusza.
Miasto w Mafia II jest w pełni żywe i oferuje całkowitą swobodę zwiedzania. Gracz nie jest zmuszony do podążania drogą fabuły, może więc robić to, na co ma ochotę.
W Mafii II oryginalne marki zmienione zostały na fikcyjne ze względu na brak zezwolenia (licencji) od producentów pojazdów mechanicznych. W podstawowej wersji gry dostępnych jest 50 różnorodnych modeli pojazdów[20][23].
Na potrzeby Mafia II został przygotowany nowy silnik graficzny, mogący generować zaawansowaną, pełną efektów oprawę wizualną.
Dodatki
Do gry zostały wydane trzy fabularne rozszerzenia:
- Mafia II: Betrayal of Jimmy – 24 sierpnia 2010[24].
- Mafia II: Jimmy’s Vendetta – 7 września 2010.
- Mafia II: Joe’s Adventures – 23 listopada 2010.
Dla gry pojawiły sie również mniejsze rozszerzenia zawierające nowe stroje i samochody:
- Mafia II: Greaser Pack.
- Mafia II: Renegade Pack.
- Mafia II: Vegas Pack.
- Mafia II: War Hero Pack.
4 grudnia 2010 została wydana wersja pudełkowa zawierająca wszystkie powyższe rozszerzenia, nazwana Mafia II: Digital Deluxe.
Wersja demonstracyjna
Wersja demonstracyjna gry Mafia II ukazała się 10 sierpnia 2010 roku. Do dyspozycji graczy oddana została misja „Piła” (rozdział piąty). Wersja demo na komputery osobiste jest spolszczona (polskie napisy). Na konsolach Xbox 360 oraz PlayStation 3 została wydana zarówno w wersji anglojęzycznej, jak i polskojęzycznej[25].
Ścieżka dźwiękowa
W Mafii II występują trzy stacje radiowe: Empire Central Radio, Empire Classic Radio oraz Delta Radio. Zawierają one ponad 100 utworów z lat 40. i 50. XX wieku, mimo tego, że wiele z nich w rzeczywistości zostało nagrane dużo później. Wśród ich autorów, występują tacy, których piosenek użyto więcej niż jednej. Są to m.in. Louis Jordan, Joe Venuti i Eddie Lang, Bing Crosby, The Andrews Sisters, Dean Martin czy Louis Prima[26].
Lata 40.
| Siedziba | Empire Bay |
|---|---|
| Język | angielski |
| Inne nazwy | ECNR |
| Redaktor naczelny | Richard Foxberry (głos: Bill Lobley) |
| Wykonawca | Tytuł | Rok nagrania |
|---|---|---|
| The Andrews Sisters | Boogie Woogie Bugle Boy | 1941 |
| Rum and Coca Cola | 1944 | |
| Straighten Up and Fly Right | 1944 | |
| Strip Polka | 1942 | |
| Bing Crosby i The Andrews Sisters | Hot Time in the Town of Berlin | 1944 |
| Victory Polka | 1943 | |
| Bing Crosby | I Haven’t Time to Be a Millionaire | 1940 |
| I’ve Got a Pocketful of Dreams | 1938 | |
| Pennies from Heaven | 1936 | |
| The Pessimistic Character | 1940 | |
| Tommy Dorsey | The Dipsy Doodle | 1937 |
| Rusty Draper | Held for Questioning | 1955 |
| Duke Ellington i Ivie Anderson | It Don’t Mean a Thing | 1932 |
| Benny Goodman | Sing, Sing, Sing | 1936 |
| Al Hirt | Java | 1963 |
| Kay Kyser | Praise the Lord and Pass the Ammunition | 1943 |
| Peggy Lee | Happiness is a Thing Called Joe | 1943 |
| Why Don’t You Do Right | 1948 | |
| Dean Martin | Let It Snow | 1959 |
| Dinah Shore | Buttons and Bows | 1948 |
| Dinah Shore i Buddy Clark | Baby, It’s Cold Outside | 1949 |
| Siedziba | Empire Bay, Midtown |
|---|---|
| Język | angielski |
| Inne nazwy | ECLA |
| Redaktor naczelny | Bob Berriman (głos: Jim Thornton) |
| Wykonawca | Tytuł | Rok nagrania |
|---|---|---|
| Bing Crosby | By the Light of the Silvery Moon | 1941 |
| Cab Calloway | Happy Feet | 1930 |
| Johnny Dodds | Come On and Stomp Stomp Stomp | 1927 |
| Cliff Edwards | Good Little Bad Little You | 1928 |
| The Ink Spots | The Best Things in Life Are Free | 1948 |
| Django Reinhardt | Belleville | 1942 |
| You’re Driving Me Crazy | 1937 | |
| Frankie Trumbauer & His Orchestra | Clarinet Marmalade | 1927 |
| Riverboat Shuffle | 1927 | |
| Joe Venuti i Eddie Lang | Beatin’ the Dog | 1927 |
| Goin’ Places | 1927 | |
| Stringing the Blues | 1926 |
| Siedziba | Empire Bay |
|---|---|
| Język | angielski |
| Inne nazwy | EDLT |
| Redaktor naczelny | Walt Williams (głos: Dave Fennoy) |
| Wykonawca | Tytuł | Rok nagrania |
|---|---|---|
| Cab Calloway | Everybody Eats When They Come to My House | 1937 |
| Ike Carpenter Orchestra | Pachuko Hop | 1952 |
| Varetta Dillard | Mercy Mr. Percy | 1953 |
| Floyd Dixon | That’ll Get It | 1949 |
| Fats Domino | The Fat Man | 1949 |
| Louis Jordan | Ain’t That Just Like a Woman | 1946 |
| Caldonia Boogie | 1945 | |
| Choo Choo Ch’Boogie | 1946 | |
| Friendship | 1947 | |
| G.I. Jive | 1944 | |
| Open the Door, Richard | 1946 | |
| Ration Blues | 1943 | |
| That Chick’s Too Young to Fry | 1946 | |
| What’s the Use of Getting Sober | 1942 | |
| Jack McVea | Inflation Blues | 1947 |
| Gatemouth Moore | Did You Ever Love a Woman | 1944 |
| Hal Singer | Rock Around the Clock | 1948 |
| Peetie Wheatstraw | Gangster’s Blues | 1940 |
| Lester Williams | I Can’t Lose with the Stuff I Use | 1952 |
Lata 50.
| Siedziba | Empire Bay |
|---|---|
| Język | angielski |
| Inne nazwy | ECNR |
| Redaktor naczelny | Rockin’ Ricky Fox (głos: Bill Lobley) |
| Wykonawca | Tytuł | Rok nagrania |
|---|---|---|
| The Champs | Tequila | 1958 |
| The Chantels | Maybe | 1957 |
| The Chordettes | Mr. Sandman | 1954 |
| Eddie Cochran | C’mon Everybody | 1958 |
| Summertime Blues | 1958 | |
| The Crew Cuts | Sh-Boom | 1954 |
| The Crickets | Not Fade Away | 1957 |
| That’ll Be the Day | 1957 | |
| Danny & The Juniors | At the Hop | 1957 |
| Duane Eddy | Cannonball | 1958 |
| Forty Miles of Bad Road | 1959 | |
| Movin’ N’ Groovin | 1958 | |
| Rebel Rouser | 1958 | |
| The Everly Brothers | All I Have to Do is Dream | 1958 |
| The Fleetwoods | Come Softly to Me | 1959 |
| Bill Haley | Rock Around the Clock | 1955 |
| Roy Hamilton | Don’t Let Go | 1957 |
| You Can Have Her | 1961 | |
| Buddy Holly | Rave On | 1958 |
| The Monotones | Book of Love | 1958 |
| Ricky Nelson | Stood Up | 1957 |
| Sandy Nelson | Teen Beat | 1959 |
| Ritchie Valens | Come On Let’s Go | 1958 |
| Donna | 1958 | |
| Barrett Strong | Money (That’s What I Want) | 1959 |
| Frankie Lymon | Why Do Fools Fall in Love | 1956 |
| Siedziba | Empire Bay, Midtown |
|---|---|
| Język | angielski |
| Inne nazwy | ECLA |
| Redaktor naczelny | Gary Stevens (głos: Jim Thornton) |
| Wykonawca | Tytuł | Rok nagrania |
|---|---|---|
| The Ames Brothers | My Bonnie Lassie | 1955 |
| Dave Appell & The Applejacks | Ooh Baby Ooh | 1956 |
| Les Baxter | Auf Wiederseh’n Sweetheart | 1956 |
| Jimmy Breedlove | My Guardian Angel | 1956 |
| Sam Butera | Let the Good Times Roll | 1960 |
| Rosemary Clooney | Mambo Italiano | 1954 |
| Doris Day | Makin’ Whoopee | 1958 |
| The Gaylords | Chow Mein | 1952 |
| Al Hibbler | After the Lights Go Down Low | 1956 |
| Count Every Star | 1956 | |
| Frankie Laine | Jezebel | 1951 |
| Dean Martin | Ain’t That a Kick in the Head | 1960 |
| Return to Me | 1958 | |
| That’s Amore | 1953 | |
| Billy Merman | 900 Miles | 1957 |
| Springtime in Monaco | 1957 | |
| Reg Owen Orchestra | Manhattan Spiritual | 1959 |
| Perez Prado | The Peanut Vendor | 1956 |
| Louis Prima | Che La Luna | 1927 |
| Oh Marie | 1956 | |
| Pennies from Heaven | 1956 | |
| The Closer to the Bone | 1957 | |
| When You’re Smiling | 1935 |
| Siedziba | Empire Bay |
|---|---|
| Język | angielski |
| Inne nazwy | EDLT |
| Redaktor naczelny | Slammin’ Sammy Stevens (głos: Dave Fennoy) |
| Wykonawca | Tytuł | Rok nagrania |
|---|---|---|
| Chuck Berry | Nadine | 1964 |
| No Particular Place to Go | 1964 | |
| The Cadillacs | Speedoo | 1955 |
| The Coasters | Brazil | 1956 |
| Framed | 1954 | |
| Fats Domino | Ain’t That a Shame | 1955 |
| Bo Diddley | Bo Diddley | 1955 |
| Who Do You Love | 1957 | |
| The Dominoes | Rags to Riches | 1953 |
| The Drifters i Clyde McPhatter | Honey Love | 1954 |
| Screamin' Jay Hawkins | I Put a Spell on You | 1956 |
| John Lee Hooker | Boom Boom | 1962 |
| The Five Keys | Ling Ting Tong | 1955 |
| The Five Satins | In the Still of the Night | 1956 |
| Little Richard | Keep a Knockin | 1957 |
| Long Tall Sally | 1956 | |
| Lucille | 1957 | |
| Muddy Waters | Got My Mojo Working | 1957 |
| Mannish Boy | 1955 | |
| Howlin’ Wolf | Smokestack Lightnin | 1956 |
Przypisy
- ↑ Mafia II: The Interview. gamesradar.com. [dostęp 2010-08-02]. (ang.).
- ↑ Mafia II game engine, Worth Playing.
- ↑ a b c Mafia II. gry-online.pl. [dostęp 2010-08-02]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g Mafia II. gry-online.pl. [dostęp 2010-08-02]. (pol.).
- ↑ Mafia II. gry-online.pl. [dostęp 2010-08-02]. (pol.).
- ↑ a b c Mike Nelson: Mafia II Review. 1up.com, 2010-08-23. [dostęp 2017-02-12]. (ang.).
- ↑ a b c John Teti: Mafia II. eurogamer.net. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
- ↑ Kevin VanOrd: Mafia II Review. gamespot.com, 2010-08-23. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
- ↑ Kevin VanOrd: Mafia II Review. gamespot.com, 2010-08-23. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
- ↑ Kevin VanOrd: Mafia II Review. gamespot.com, 2010-08-23. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
- ↑ Greg Miller: Mafia II Review. uk.pc.ign.com, 2010-08-23. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
- ↑ Greg Miller: Mafia II Review. uk.pc.ign.com, 2010-08-23. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
- ↑ Greg Miller: Mafia II Review. uk.pc.ign.com, 2010-08-23. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
- ↑ Mafia II. GameRankings. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
- ↑ Mafia II. GameRankings. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
- ↑ Mafia II. GameRankings. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
- ↑ Faylor, Chris; Aaron Linde. „Take-Two Dates Borderlands, Mafia 2 for FY 2009; Midnight Club: Los Angeles This Fall”. ShackNews, 11 marca 2008.
- ↑ „2K Games Announces Mafia 2”. 2K Games, 21 sierpnia 2007.
- ↑ Mafia II – zawartość edycji kolekcjonerskiej, Gadzetomania.pl [dostęp 2016-09-23].
- ↑ a b c Recenzja na destructoid.com. [dostęp 2010-08-30]. (ang.).
- ↑ a b c Recenzja na uk.gamespotcom. [dostęp 2010-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-05)]. (ang.).
- ↑ Z powodu braku licencji na oryginalne nazwy marek samochodowych, producenci zastosowali podobny wybieg, jak w poprzedniej odsłonie, stosując nazwy podobnie brzmiące. W tym wypadku chodziło o Forda Thunderbirda z 1956 roku.
- ↑ Recenzja na Gry-Online.pl. [dostęp 2010-08-30].
- ↑ Betrayal of Jimmy wreszcie w polskim PS Store | Polygamia, polygamia.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- ↑ Demo Mafia II – sam sprawdź jaka jest, Benchmark.pl [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Mafia II Soundtrack, Mafia Wiki [dostęp 2020-02-23] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona gry Mafia II. 2kgames.com. [dostęp 2010-08-02]. (ang.).
- MafiaWiki. [dostęp 2010-12-13]. (ang.).