Magdalena Kochan

Magdalena Kochan

(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1950 Szczecin
Zawód, zajęcie	działaczka polityczna i samorządowa, nauczycielka, muzyk
Alma Mater	Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna w Poznaniu
Stanowisko	posłanka na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji (2005–2019), senator X kadencji (od 2019)
Partia	PZPR (1970–1981) SD (1987–1989) UW (1995–2001) PO (od 2001)
Odznaczenia

Magdalena Maria Kochan z domu Miłosz (ur. 28 stycznia 1950 w Szczecinie) – polska działaczka polityczna i samorządowa, nauczycielka i muzyk, posłanka na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji, senator X kadencji.

Życiorys

Absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego im. Mieszka I w Szczecinie^[1]. Uzyskała wykształcenie wyższe muzyczne i pedagogiczne, ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu w 1976. W tym samym roku podjęła pracę jako nauczycielka gry na fortepianie w Szkole Muzycznej I stopnia w Goleniowie. W 1966 wstąpiła do Związku Młodzieży Socjalistycznej, od 1970 do 1981 była członkinią Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a w latach 1987–1989 należała do Stronnictwa Demokratycznego. W okresie 1994–2002 pełniła funkcję radnej Goleniowa, następnie do 2005 była radną powiatu goleniowskiego. W 1995 wstąpiła do Unii Wolności, następnie przeszła do Platformy Obywatelskiej. Z jej ramienia bezskutecznie kandydowała do Sejmu w wyborach parlamentarnych w 2001.

W wyborach w 2005 z listy PO została wybrana na posłankę V kadencji w okręgu szczecińskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskała mandat poselski, otrzymując 17 052 głosy. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 bezskutecznie ubiegała się o mandat europosłanki w okręgu gorzowskim, uzyskując 25 605 głosy.

W 2011 kandydowała w wyborach parlamentarnych z 2. miejsca na liście komitetu wyborczego Platformy Obywatelskiej w okręgu wyborczym nr 41 i po raz trzeci z rzędu uzyskała mandat poselski. Oddano na nią 14 198 głosów (3,73% głosów oddanych w okręgu)^[2]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 ponownie bezskutecznie kandydowała na eurodeputowaną, otrzymując 7321 głosów^[3]. W 2015 z powodzeniem ubiegała się natomiast o poselską reelekcję (dostała 8972 głosy)^[4]. W Sejmie VIII kadencji została zastępczynią przewodniczącego Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz członkinią Komisji do Spraw Petycji^[5].

W wyborach w 2019 została wybrana w skład Senatu X kadencji. Kandydowała z ramienia Koalicji Obywatelskiej w okręgu nr 98, otrzymując 135 041 głosów^[6].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2010 za działalność społeczną na rzecz dzieci została wyróżniona przez rzecznika praw dziecka. W 2015 odznaczono ją Orderem Uśmiechu.

Przypisy

Bibliografia

• Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-07-28].
• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 196–197.