Magdalena Modzelewska-Rybicka

Magdalena Modzelewska-Rybicka
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1954
Gdańsk

Data i miejsce śmierci

23 maja 2016
Gdańsk

Zawód, zajęcie

filolog

Małżeństwo

Mirosław Rybicki

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności
Grób Magdaleny Modzelewskiej-Rybickiej na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku

Magdalena Sylwia Modzelewska-Rybicka (ur. 3 listopada 1954 w Gdańsku, zm. 23 maja 2016[1] tamże[2]) – polska filolog, działaczka opozycji w okresie PRL, współzałożycielka Ruchu Młodej Polski.

Życiorys

W 1981 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Od 1976 zaangażowana w działalność opozycyjną, zaczynała od przepisywania „Komunikatów” wydawanych przez Komitet Obrony Robotników. Brała udział w zakładaniu trójmiejskiego Studenckiego Komitetu Solidarności (1977), należała do Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela (1978). W 1979 była wśród 25 sygnatariuszy deklaracji powołującej Ruch Młodej Polski[3]. Współorganizowała nielegalne manifestacje rocznicowe w Gdańsku, a także spotkania modlitewne w Kościele Mariackim, w intencji aresztowanych członków Wolnych Związków Zawodowych. Pracowała w tym czasie jako nauczycielka i bibliotekarka.

W trakcie wydarzeń sierpnia 1980 wspierała strajk w Stoczni Gdańskiej. Pełniła m.in. funkcję protokolantki w czasie pierwszych rozmów z dyrekcją zakładu. Obok Bożeny Rybickiej prowadziła codzienne modlitwy przy stoczniowej bramie nr 2. Wstąpiła do „Solidarności”, pracowała w sekretariacie Lecha Wałęsy. Po wprowadzeniu stanu wojennego zajmowała się pomocą w ukrywaniu działaczy związkowych, brała udział w redagowaniu pism drugiego obiegu. Po zniesieniu stanu wojennego odbyła studia doktoranckie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a następnie studia teologiczne w Gdańskim Instytucie Teologicznym[1].

W latach 90. zaczęła pracować jako terapeutka w zakresie uzależnień i przemocy w rodzinie, była też przez kilka lat urzędniczką miejską w Gdańsku.

Córka Edwarda i Władysławy[2]. Była żoną Mirosława Rybickiego[3]. Zmarła w 2016 w wyniku choroby nowotworowej[4]. Została pochowana na gdańskim cmentarzu Srebrzysko[5] (rejon I, taras I)[6].

Odznaczenia i upamiętnienie

W 2006 została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[7]. W 2015 odznaczona Krzyżem Wolności i Solidarności[8].

31 sierpnia 2020 odsłonięto poświęconą Magdalenie Modzelewskiej-Rybickiej tablicę pamiątkową na fasadzie bloku przy ul. Wojska Polskiego 20 w Strzyży[9].

Przypisy

  1. ↑ a b Wymodliła wolność. Nie żyje Magdalena Modzelewska-Rybicka. gdansk.pl, 24 maja 2016. [dostęp 2016-05-24].
  2. ↑ a b Magdalena Modzelewska-Rybicka. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-02-27].
  3. ↑ a b Bartosz Gondek: Rybicka-Grzywaczewska Bożena, Modzelewska Magdalena i Osowska Ewa. wyborcza.pl, 21 sierpnia 2005. [dostęp 2012-05-02].
  4. ↑ Zmarła Magdalena Modzelewska-Rybicka. W sierpniu '80 spisywała postulaty strajkujących w Gdańsku. wyborcza.pl, 24 maja 2016. [dostęp 2016-05-24].
  5. ↑ Panorama: 27.05.2016 18:30. gdansk.tvp.pl, 27 maja 2016. [dostęp 2016-05-27].
  6. ↑ Magdalena Modzelewska-Rybicka. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2020-05-27].
  7. ↑ M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 807
  8. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 984
  9. ↑ Odsłonięcie tablic pamiątkowych działaczy Wolnych Związków Zawodowych i NSZZ „Solidarność”. solidarnosc.gda.pl, 31 sierpnia 2020. [dostęp 2021-02-27].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Grób Magdaleny Modzelewskiej-Rybickiej .jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
grób Magdaleny Modzelewskiej-Rybickiej na cmentarzu Srebrzysko
POL Krzyż Wolności i Solidarności BAR.svg
Baretka Krzyża Wolności i Solidarności.