Magdalena Tulli

Magdalena Tulli
Ilustracja
Magdalena Tulli, 2015
Data i miejsce urodzenia

20 października 1955
Warszawa

Zawód, zajęcie

pisarka, tłumaczka

Magdalena Tulli, właściwie Maddalena Flavia Tulli (ur. 20 października 1955 w Warszawie) – polska pisarka i tłumaczka.

Życiorys

W 1979 ukończyła studia z zakresu biologii na Uniwersytecie Warszawskim, w 1983 obroniła pracę doktorską, w latach 1986-1991 studiowała psychologię również na Uniwersytecie Warszawskim[1]

W roku 1995 otrzymała Nagrodę im. Kościelskich, później była także pięciokrotnie w finale Nagrody Literackiej Nike (1999 za W czerwieni[2], w 2004 za Tryby[3] w 2007 za Skazę[4], 2012 za Włoskie szpilki[5], 2015 za Szum[6]). Jej książki były tłumaczone na angielski, francuski, niemiecki, rosyjski, chorwacki, słoweński, czeski, węgierski, włoski, szwedzki, łotewski i litewski. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 2007 roku otrzymała Nagrodę Osobną[7] – wyróżnienie Nagrody Literackiej Gdynia, a ponadto była nominowana do tej nagrody w kategorii proza za powieść Skaza[8]. W 2012 roku otrzymała Nagrodę Literacką Gdynia[9] oraz Nagrodę Literacką „Gryfia”[10][11] za Włoskie szpilki. Uzasadniając werdykt, przewodnicząca jury nagrody Gryfia Inga Iwasiów powiedziała:

Przyznajemy Gryfię Magdalenie Tulli, ponieważ „Włoskie szpilki” bolą. Ból, który doznaje ich bohaterka, 10-letnia dziewczynka uwalnia coś w nas czytelniczkach i czytelnikach. Plamy zapomnianych, zepchniętych na dno pamięci chwil z dzieciństwa, gdy nie udawało nam się gładko wypełniać zadań stawianych przez świat. Ich najpierw odczuciu, a potem zabliźnianiu pomóc może ta najlepsza literatura[12].

W tym samym roku Włoskie szpilki znalazły się również w gronie utworów nominowanych do Nagrody Literackiej Nike[13] oraz Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus”[14].

W roku 2013 została laureatką pierwszej edycji Nagrody Literackiej im. Juliana Tuwima przyznawanej za całokształt twórczości. W 2018 została laureatką Nagrody Literackiej m.st. Warszawy w kategorii: literatura dla dzieci i młodzieży za Ten i tamten las[15].

Przetłumaczyła kilka książek: Utraconą Marcela Prousta (2001), Gniew niebios Fleur Jaeggy (za przekład z języka włoskiego tych opowiadań wydanych w 1999 roku otrzymała nagrodę „Literatury na Świecie”) i dwie inne pozycje jej autorstwa, Długi dzień Ameriga Itala Calvina.

Twórczość

  • Sny i kamienie (OPEN 1995, W.A.B. 1999, Fundacja Nowoczesna Polska 2019)
  • W czerwieni (W.A.B. 1998)
  • Tryby (W.A.B. 2003)
  • Skaza (W.A.B. 2006)
  • Magdalena Tulli, Sergiusz Kowalski: Zamiast procesu: raport o mowie nienawiści. Warszawa: W.A.B., 2003, s. 547. ISBN 83-89291-58-4.
  • Kontroler snów jako Marek Nocny (Wydawnictwo Nisza 2007)[16]
  • Włoskie szpilki (Wydawnictwo Nisza 2011; wydawnictwo Znak 2017 – wydanie drugie zmienione)[17]
  • Szum (Wydawnictwo Znak 2014)
  • Ten i tamten las (Wydawnictwo Wilk i Król 2017)[18]
  • Jaka piękna iluzja. W rozmowie z Justyną Dąbrowską (Wydawnictwo Znak 2017)[19]

Przypisy

  1. Marlena Sęczek, Tulli Magdalena, w: Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobibliograficzny, tom I (opracował zespół pod redakcją Alicji Szałagan), Warszawa 2011, s. 282–285.
  2. Nagroda Nike 1999. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-21].
  3. Nagroda Nike 2004. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-21].
  4. Nagroda Nike 2007. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-21].
  5. Nagroda Nike 2012. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-21].
  6. Znamy finalistów Nike 2015 | Artykuł | Culture.pl. [dostęp 2015-09-13].
  7. Laureaci 2007 | Nagroda Literacka Gdynia, archiwumnlg.nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2022-01-22].
  8. Nominowani 2007 | Nagroda Literacka Gdynia, archiwumnlg.nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2022-01-22].
  9. Laureaci 2012 | Nagroda Literacka Gdynia. archiwumnlg.nagrodaliterackagdynia.pl. [dostęp 2015-07-08].
  10. Laureatki Nagrody Literackiej „Gryfia”. [dostęp 2018-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-05)]. (pol.).
  11. Katarzyna Boni laureatką Nagrody Literackiej 'Gryfia' dla najlepszej autorki. [dostęp 2018-06-19]. (pol.).
  12. Gryfia 2012 dla Magdaleny Tulli. [dostęp 2012-07-01]. (pol.).
  13. Nagroda literacka Nike 2012 – nominacje. [dostęp 2012-07-01]. (pol.).
  14. Znamy finalistów Angelusa 2012. [dostęp 2012-10-21]. (pol.).
  15. Laureaci 11. edycji Nagrody Literackiej m.st. Warszawy – Nagroda Literacka m.st. Warszawy – Kulturalna Warszawa, www.kulturalna.warszawa.pl [dostęp 2018-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12] (pol.).
  16. Magdalena Tulli: Ludzik mi padł, więc gram następnym, Gazeta Wyborcza, 30 października 2011
  17. Tadeusz Sobolewski. Nie ma zmyślonych opowieści. „Gazeta Wyborcza”, s. 12, 15–16 września 2012. Warszawa: Agora SA. 
  18. Mrocznie i śmiesznie, Tygodnik Powszechny, 12 grudnia 2017
  19. Taka piękna samotność, Tygodnik Powszechny, 23 października 2017

Bibliografia

  • Marlena Sęczek, Tulli Magdalena, w: Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobibliograficzny, tom I (opracował zespół pod redakcją Alicji Szałagan), Warszawa 2011, s. 282–285.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Magdalena Tulli 2015.jpg
Autor: Rafał Komorowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Magdalena Tulli podczas Miesiąca Spotkań Autorskich 2015, Wrocław