Magdalena de Burbon-Busset

Magdalena de Burbon-Busset Maria Magdalena Iwona de Burbon-Busset
Magdalena, jej mąż, Ksawery i córka Maria des Neiges (1970).
(c) I, Jimmy44, CC BY 2.5 Herb książąt Burbon-Busset
księżniczka Parmy
Okres	od 1974 do 1984
Jako żona	Ksawerego Parmeńskiego
Dane biograficzne
Dynastia	Burbon-Parmeńscy
Data i miejsce urodzenia	23 marca 1898 Paryż
Data i miejsce śmierci	1 września 1984 Paryż
Ojciec	Jerzy de Burbon-Busset (1860–1932)
Matka	Maria Józefina Joanna de Kerret-Quillien (1866–1958)
Żona	Ksawerego Parmeńskiego od 1927 do 1977
Dzieci	Maria Franciszka Burbon-Parmeńska (1928–), Karol Hugo Parmeński (1930–2010), Maria Teresa Burbon-Parmeńska (1933–2020), Cecylia Maria, Maria des Neiges, Sykstus Henryk Parmeński (1940–)

Magdalena de Burbon-Busset, Maria Magdalena Iwona de Burbon-Busset (ur. 23 marca 1898 w Paryżu, zm. 1 września 1984 tamże) – tytularna księżniczka Parmy od 1974, żona Ksawerego Parmeńskiego (1889–1977) – karlistowskiego pretendenta na hiszpański tron, od 1952 karlistowska królowa Hiszpanii.

Życiorys

Magdalena de Burbon-Busset urodziła się w dynastii królów Burbon-Busset, którą zapoczątkował w linii męskiej Ludwik de Burbon (1438–1482), książę krwi, biskup Liège przez małżeństwo z Katarzyną de Gueldres (1440–1497). De Burbon-Busset była córką Jerzego de Burbon-Busset (1860–1932)^[1] i Marii Józefiny Joanny de Kerret-Quillien (1866–1958)^[2].

Ksawery Parmeński i Magdalena de Burbon-Busset wzięli ślub 12 listopada 1927 na zamku Lignières – (fr. Château de Lignières) w Cher. Para zamieszkała w Burbonii, gdzie Parmeński zarządzał ziemiami swojej żony. Małżeństwo nie zostało wówczas uznane za dynastyczne ani przez księcia Eliasza Parmeńskiego, starszego, przyrodniego brata Ksawerego Parmeńskiego, który pełnił obowiązki w dynastii Burbon-Parmeńscy, ani przez starszych Burbonów z hiszpańskiej strony, np. Alfonsa XIII Burbona. Dopiero po czasie związek ten został uznany przez Roberta II Parmeńskiego, tytularnego księcia Parmy i Piacenzy oraz przez pretendenta karlistowskiego, Alfonsa Karola Burbona.

W 1936, Alfons Karol Burbon, ostatni niekwestionowany szef ruchu karlistowskiego mianował Ksawerego Parmeńskiego regentem karlistów. Magdalena de Burbon-Busset aktywnie wspierała działania polityczne i poglądy społeczne męża.

De Burbon-Busset była autorką „Catherine de Médicis”, opublikowanej we Francji, w 1940.

• 

  Herb książąt Parmy.

• 

  Herb książąt Burbon-Parmeńscy.

• 

  Zamek Lignières.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Nicolas Enache, La Descendance de Marie-Therese de Habsburg, 1996, s. 416–417, 422, (fr.), ​ISBN 2-908003-04-X​.
• Père Anselme, Histoire de la Maison Royale de France, tom 4, Editions du Palais-Royal, 1967, s. 307, 375, (fr.).
• Chantal de Badts de Cugnac, Guy Coutant de Saisseval, Le Petit Gotha, Nouvelle Imprimerie Laballery 2002, s. 586–589, (fr.), ​ISBN 2-9507974-3-1​.