Magister equitum

Magister equitum – (łac. dowódca jazdy) stanowisko w Starożytnym Rzymie, na które mianował i odwoływał dyktator, a kończyło się z odejściem dyktatora z urzędu. Młodszy od niego rangą.

Funkcjonowanie urzędu

Jeśli Magister equitum zmarł, wyznaczany był nowy. W razie nieobecności dyktatora Magister equitum zastępował go i miał takie same uprawnienia. W praktyce urząd sprawowany symbolicznie, jedynie Marek Minucjusz Rufus w 217r. a.C, na mocy specjalnej ustawy został zrównany rangą z dyktatorem Fabiuszem Kunktatorem^[1]. Najsławniejszym Magister equitum był zapewne Marek Antoniusz, który sprawował ten urząd wtedy, gdy dyktatorem był Juliusz Cezar^[2].

Przypisy