Magnolia wielkokwiatowa

Magnolia wielkokwiatowa
Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	magnoliopodobne
Rząd	magnoliowce
Rodzina	magnoliowate
Rodzaj	magnolia
Gatunek	magnolia wielkokwiatowa
Nazwa systematyczna
Magnolia grandiflora L. Syst. nat. ed. 10, 2:1082. 1759
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski
Zasięg występowania
Zasięg występowania w Ameryce Płn.

Magnolia wielkokwiatowa (Magnolia grandiflora L.) – gatunek roślin należący do rodziny magnoliowatych. Magnolia ta rośnie na naturalnych stanowiskach na Dalekim Wschodzie i w Ameryce Północnej. W Polsce jest czasami uprawiana jako roślina ozdobna.

Morfologia

Owocostan magnolii wielkokwiatowej

(c) Forest & Kim Starr, CC BY 3.0

Liście

Magnolia wielokwiatowa w uprawie

Pokrój

Duży krzew lub małe drzewo.

Liście

Błyszczące, odwrotnie jajowate liście o długości 10–16 cm i szerokości 6–10 cm, na końcu zaostrzone. Młode liście są delikatnie owłosione, potem tracą owłosienie.

Kwiaty

Okazałe kwiaty kwiaty o średnicy do 12 cm mają biały lub kremowy kolor. Podobnie, jak u wszystkich magnolii brak zróżnicowania na kielich i koronę. W środku kwiatu liczne pręciki i słupki.

Owoc

Różowofioletowy, bardzo dekoracyjny owocostan złożony z mieszków. Z nasion można wyhodować sadzonki.

Zastosowanie

• W wielu krajach jest uprawiana jako roślina ozdobna.
• Kora magnolii wielkokwiatowej ma własności lecznicze. Używana jest na kaszel i przeziębienie. W tym celu stosuje się ją w mieszance z innymi ziołami.
• W stanach Luizjana i Mississippi w USA uważana jest za drzewo stanowe i otoczona opieką^[4].

Uprawa

Wymaga półcienistego stanowiska. Lepiej rośnie na żyznej i przepuszczalnej glebie z lekko kwaśnym odczynem. Jest odporna na mróz.

Przypisy