Magnus Sterner
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | Leksands Snowboardklubb | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 175 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Carl Magnus Sterner (ur. 1 października 1979 w Leksand) – szwedzki snowboardzista, wicemistrz świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1997 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Corno alle Scale, gdzie zajął 12. miejsce w halfpipe'ie. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Chamrousse w 1998 roku, gdzie w tej samej konkurencji był ósmy.
W Pucharze Świata zadebiutował 16 stycznia 1998 roku w Innichen, zajmując 21. miejsce w halfpipe’ie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 14 marca 1999 roku w Olang, kończąc rywalizację w snowcrossie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił swego rodaka, Pontusa Ståhlkloo i Kanadyjczyka Bena Wainwrighta. Łącznie osiem 16 stawał na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym cztery zwycięstwa: 18 marca 2000 roku w Livigno, 10 grudnia 2000 roku w Whistler, 7 grudnia 2002 roku w Tandådalen i 1 marca 2003 roku w Sapporo triumfował w halfpipe’ie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1998/1999, kiedy to zajął szóste miejsce w klasyfikacji generalnej i drugie w klasyfikacji snowcrossu. Ponadto sezonie 2000/2001 zdobył Małą Kryształową Kulę w klasyfikacji halfpipe’a, a w sezonach 1999/2000 i 2002/2003 był w niej drugi.
Jego największym sukcesem jest srebrny medal w snowcrossie wywalczony na mistrzostwach świata w Berchtesgaden w 1999 roku. Uplasował się tam między kolejnym Szwedem, Henrikiem Janssonem i Zeke'iem Steggallem z Australii. Był też między innymi siódmy w halfpipe’ie podczas mistrzostw świata w Madonna di Campiglio w 2001 roku. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie zajął 11. miejsce w halfpipe’ie.
W 2006 r. zakończył karierę.
Jego brat, Fredrik, także był snowboardzistą.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|
11. | 11 lutego | 2002 | Salt Lake City | Halfpipe | Ross Powers |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|
20. | 16 stycznia | 1999 | Berchtesgaden | Halfpipe | Ricky Bower |
2. | 17 stycznia | 1999 | Berchtesgaden | Snowboardcross | Henrik Jansson |
7. | 27 stycznia | 2001 | Madonna di Campiglio | Halfpipe | Kim Christiansen |
25. | 17 stycznia | 2003 | Kreischberg | Halfpipe | Markus Keller |
24. | 22 stycznia | 2005 | Whistler | Halfpipe | Antti Autti |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1997/1998: 127.
- sezon 1998/1999: 6.
- sezon 1999/2000: 14.
- sezon 2000/2001: 13.
- sezon 2001/2002: –
- sezon 2002/2003: –
- sezon 2003/2004: –
- sezon 2004/2005: –
- sezon 2005/2006: 86.
Miejsca na podium
- Olang – 14 marca 1999 (snowcross) – 2. miejsce
- Berchtesgaden – 15 stycznia 2000 (halfpipe) – 3. miejsce
- Grächen – 22 stycznia 2000 (halfpipe) – 2. miejsce
- Park City – 4 marca 2000 (halfpipe) – 3. miejsce
- San Candido – 11 marca 2000 (halfpipe) – 2. miejsce
- Livigno – 18 marca 2000 (halfpipe) – 1. miejsce
- Whistler – 10 grudnia 2000 (halfpipe) – 1. miejsce
- Kronplatz – 18 stycznia 2001 (halfpipe) – 3. miejsce
- Sapporo – 16 lutego 2001 (snowcross) – 2. miejsce
- Asahikawa – 25 lutego 2001 (halfpipe) – 2. miejsce
- Ruka – 16 marca 2001 (halfpipe) – 2. miejsce
- Whistler – 7 grudnia 2001 (halfpipe) – 2. miejsce
- Laax – 1 grudnia 2002 (halfpipe) – 3. miejsce
- Tandådalen – 7 grudnia 2002 (halfpipe) – 1. miejsce
- Stoneham – 21 grudnia 2002 (halfpipe) – 2. miejsce
- Sapporo – 1 marca 2003 (halfpipe) – 1. miejsce
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-19)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Flaga Finlandii