Mahura
| Mahura | |
| Forster et Wilton, 1973 | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
|---|---|
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | stawonogi |
| Podtyp | szczękoczułkowce |
| Gromada | pajęczaki |
| Rząd | pająki |
| Podrząd | Opisthothelae |
| Infrarząd | Araneomorphae |
| Rodzina | lejkowcowate |
| Rodzaj | Mahura |
| Typ nomenklatoryczny | |
Mahura turris Forster et Wilton, 1973 | |
Mahura – rodzaj pająków z rodziny lejkowcowatych. Obejmuje 18 opisanych gatunków. Zamieszkują Nową Zelandię.
Morfologia
Pająki te osiągają od 1,5 do 3,5 mm długości ciała. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach, z których przedni jest zwykle prosty, a tylny nieco odchylony. Oczy wszystkich par są podobnych rozmiarów z wyjątkiem oczu przednio-środkowych, które są o co najmniej połowę mniejsze niż przednio-boczne. Oczy par bocznych leżą blisko siebie. Cała grupa oczu jest zwarta i zajmuje około ⅔ szerokości części głowowej karapaksu. Szczękoczułki ustawione są pionowo, są krótkie i mają po 2 zęby na krawędziach tylnych oraz po 5–7 zębów na krawędziach przednich bruzd. Szerokość wciętej u podstawy wargi dolnej jest większa od jej długości. Tarczowate sternum jest zwykle nieco dłuższe niż szerokie[1].
Odnóża są pozbawione włosków pierzastych, skopuli i przypazurkowych kępek włosków. Zwykle kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III u samicy i: I, IV, II, III u samca. Wszystkie pary mają kolce grzbietowe na goleniach, organy tarsalne położone odsiebnie względem trichobotrii na stopach, silnie grzebykowane pazurki górne oraz zaopatrzone w jeden lub dwa ząbki pazurki dolne[1].
Opistosoma może być wyposażona w małe i podzielone siteczko przędne lub być go pozbawiona. Stożeczek jest mały, porośnięty szczecinkami, u gatunków pozbawionych siteczka zwykle zaopatrzony we wcięcie na tylnym brzegu. Genitalia samicy cechuje mała płytka płciowa i zbiornikowata część wewnętrzna z krótkimi przewodami[1].
Nogogłaszczki samca mają wydatny wyrostek retrolateralny goleni, kolcokształtną lub haczykowatą apofyzę medialną, kolcokształtny i równomiernie zakrzywiony embolus oraz przejrzysty, T-kształtny konduktor[1].
Ekologia i występowanie
Wszystkie gatunki są endemitami Nowej Zelandii. Zamieszkują lasy, gdzie bytują w warstwie ściółki. Przypuszczalnie sięgają też do piętra subalpejskiego. Nie stwierdzono budowania przez nie sieci łownych[1].
Taksonomia
Rodzaj ten wprowadzony został w 1973 roku przez Raymonda Roberta Forstera i Cecila Louisa Wiltona[1][2] w czwartej części monografii poświęconej pająkom Nowej Zelandii[1]. Autorzy wyznaczyli jego gatunkiem typowym opisanego w tej samej publikacji Mahura turris[1][2]. Forster i Wilton uważali, że rodzaj ten tworzy w obrębie lejkowcowatych kompleks pokrewnych rodzajów wraz z Orepukia[1], jednak ten drugi przeniesiony został do rodziny Cycloctenidae na podstawie molekularnej analizy filogenetycznej w 2017 roku przez Warda C. Wheelera i współpracowników[3].
Do rodzaju tego należy 18 opisanych gatunków[2]:
- Mahura accola Forster et Wilton, 1973
- Mahura bainhamensis Forster et Wilton, 1973
- Mahura boara Forster et Wilton, 1973
- Mahura crypta Forster et Wilton, 1973
- Mahura detrita Forster et Wilton, 1973
- Mahura hinua Forster et Wilton, 1973
- Mahura musca Forster et Wilton, 1973
- Mahura rubella Forster et Wilton, 1973
- Mahura rufula Forster et Wilton, 1973
- Mahura scuta Forster et Wilton, 1973
- Mahura sorenseni Forster et Wilton, 1973
- Mahura southgatei Forster et Wilton, 1973
- Mahura spinosa Forster et Wilton, 1973
- Mahura spinosoides Forster et Wilton, 1973
- Mahura takahea Forster et Wilton, 1973
- Mahura tarsa Forster et Wilton, 1973
- Mahura turris Forster et Wilton, 1973
- Mahura vella Forster et Wilton, 1973
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i R.R. Forster, C.L. Wilton. The spiders of New Zealand. Part IV. Agelenidae, Stiphidiidae, Amphinectidae, Amaurobidae, Neolanidae, Ctenidae, Psechridae. „Otago Museum Bulletin”. 4, s. 1-309, 1973. Otago Museum, John McIndoe Ltd..
- ↑ a b c Gen. Mahura Forster & Wilton, 1973. W: World Spider Catalog Version 21.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2021-01-03].
- ↑ Ward C. Wheeler i inni, The spider tree of life: phylogeny of Araneae based on target-gene analyses from an extensive taxon sampling, „Cladistics”, 6, 33, 2017, s. 576-616, DOI: 10.1111/cla.12182.