Maja (mitologia grecka)

Maja
Μαῖα
—nimfa (jedna z Plejad)—
Ilustracja
Hermes ze swoją matką Mają, malowidło na attyckiej amforze czerwonofigurowej, ok. 500 p.n.e., Staatliche Antikensammlungen, Monachium
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Atlas

Matka

Plejone lub Ajtra

Rodzeństwo

Alkione,
Elektra,
Kelajno,
Merope,
Sterope,
Tajgete,
Hiady,
Hyas

Dzieci

Hermes

William-Adolphe Bouguereau: L'Etoile Perdue (Zaginiona gwiazda), 1884, prywatna kolekcja

Maja (gr. Μαῖα Maia, łac. Maea, Maia) – w mitologii greckiej nimfa góry Kyllene w Arkadii, najstarsza z siedmiu Plejad[1][2].

Uchodziła za córkę tytana Atlasa i Okeanidy Plejone (lub Okeanidy Ajtry; według jednego przekazu Sterope)[1][3]. Była siostrą Alkione, Elektry, Kelajno, Merope, Sterope, Tajgete, a także Hiad i Hyasa[4][5].

Ze swoim kochankiem, bogiem Zeusem, miała syna Hermesa, boskiego posłańca[1][2]. Opiekowała się Arkasem po śmierci Kallisto[1].

Mityczna Maja jest identyfikowana z gwiazdą Mają w Plejadach, w gwiazdozbiorze Byka[2][6][7]. Na niebie sąsiaduje z Hiadami (gromadą otwartą gwiazd w gwiazdozbiorze Byka) i konstelacją Oriona, które są z nią mitologicznie powiązane.

Zobacz też

  • Maja – imię żeńskie

Przypisy

  1. ↑ a b c d Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 217. ISBN 83-04-04673-3.
  2. ↑ a b c Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 265. ISBN 80-8046-098-1. (słow.); polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
  3. ↑ Pierre Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Jerzy Łanowski (red.), Maria Bronarska (tłum.), Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2008, s. 292, ISBN 978-83-04-04673-3, OCLC 297685612.
  4. ↑ Pierre Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Jerzy Łanowski (red.), Maria Bronarska (tłum.), Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2008, s. 148, ISBN 978-83-04-04673-3, OCLC 297685612.
  5. ↑ Vojtech Zamarovský, op.cit., s. 364. ISBN 80-8046-098-1.
  6. ↑ Anton Hajduk, Ján Štohl (red.): Encyklopédia astronómie. Bratislava: Obzor, 1987, s. 355. (słow.)
  7. ↑ Carlos Parada: Constellations and Stars (ang.). maicar.com. [dostęp 2011-08-04].

Bibliografia

  • Aaron J. Atsma: Maia (ang.). theoi.com. [dostęp 2011-06-26].
  • Marie Benediktová, Petra Písařová: Hvězdy – Názvosloví – Starověké Plejády jako nebeské sedmero (cz.). astronomia.zcu.cz. [dostęp 2011-06-26].
  • Maia (ang.). mythindex.com. [dostęp 2011-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-21)].
  • Hezjod: Narodziny bogów (Theogonia); Prace i dni; Tarcza. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1999. ISBN 83-7255-040-9.
  • Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 984. ISBN 83-7399-022-4.
  • Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 597. ISBN 83-01-03529-3.
  • Carlos Parada: Pleiades (ang.). maicar.com. [dostęp 2011-06-26].
  • Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987. ISBN 83-04-01069-0.
  • Oskar Seyffert: Dictionary of Classical Antiquities, 1894, s. 372: Maia (ang.). ancientlibrary.com. [dostęp 2011-06-26].
  • William Smith: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology: Maia (ang.). perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-01].
  • Harry Thurston Peck: Harpers Dictionary of Classical Antiquities, 1898: Maia (ang.). perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-01].
Plejady

"Plejady", Elihu Vedder

Media użyte na tej stronie

Hermes Maia Staatliche Antikensammlungen 2304.jpg
God council in Olympus: Hermes with his mother Maia. Detail of the side B of an Attic red-figure belly-amphora, ca. 500 BC.