Majaczenie

Majaczenie niewywołane alkoholem i innymi substancjami psychoaktywnymi

mózg dziewczynki cierpiącej na majaczenie
ICD-10	F05
F05.0	Majaczenie bez otępienia
F05.1	Majaczenie nałożone na otępienie
F05.8	Inne typy majaczenia
F05.9	Majaczenie, nieokreślone
Delirium spowodowane ogólnym stanem zdrowia
DSM-IV	293.0
DiseasesDB	29284
MeSH	D003693

Majaczenie (zespół majaczeniowy, delirium, ostry zespół mózgowy) – zespół zaburzeń świadomości, któremu towarzyszą iluzje, omamy wzrokowe, słuchowe, dotykowe i inne oraz lęk i pobudzenie psychomotoryczne, zaburzenia snu, przy czym objawy te nasilają się często wieczorem i nocą. Omamy układać się mogą w niezwykle żywe wizje przypominające film, którym towarzyszą urojenia "dziania się" (tzn. chory ma poczucie uczestnictwa w rozgrywających się przed jego oczami wydarzeniach). Orientacja autopsychiczna jest zazwyczaj zachowana, allopsychiczna zaś bywa zazwyczaj zaburzona. Po przeminięciu stanu majaczeniowego stwierdza się zwykle częściową lub całkowitą niepamięć okresu chorobowego. Stany majaczeniowe spotyka się w wielu chorobach somatycznych: np. ciężkich infekcjach przebiegających z wysoką gorączką, zatruciach, mocznicy, niewydolności wątroby, urazach, odwodnieniu (zwłaszcza u osób w wieku podeszłym). Zespoły majaczeniowe mogą również wikłać zespoły abstynencyjne alkoholowe (delirium tremens - majaczenie drżenne) i po odstawieniu benzodiazepin.

Bibliografia

• Adam Bilikiewicz: Organiczne zaburzenia psychiczne. W: Adam Bilikiewicz(red.): Psychiatria. T. II Psychiatria kliniczna. Wrocław: Urban&Partner, 2002, s. 108-110. ISBN 83-87944-72-6.