Majuro

Majuro
Ilustracja
Atole Majuro na zdjęciu NASA z 2000 roku
Państwo

 Wyspy Marshalla

Akwen

Ocean Spokojny

Powierzchnia

9,17 km²

Populacja (2011)
• liczba ludności
• gęstość


27 797
3031 os./km²

Położenie na mapie Wysp Marshalla
Mapa konturowa Wysp Marshalla, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Majuro”
Położenie na mapie Oceanii
Mapa konturowa Oceanii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Majuro”
Ziemia7°04′N 171°16′E/7,066667 171,266667
Mapa wyspy
Majuro – wybrzeże
Majuro – główna droga
Majuro – zabudowa
Amerykańskie bombowce na Majuro, marzec 1944

Majuro (marsz. Mājro[1][2]) – jeden z atoli łańcucha Ratak Chain w archipelagu Wysp Marshalla w środkowej części Oceanu Spokojnego. W jego skład wchodzą 64 wysepki, o łącznej powierzchni 9,17 km². Otaczają one lagunę o powierzchni około 295,05 km².

Majuro to także stolica Wysp Marshalla z dzielnicą rządową położoną na trzech połączonych ze sobą wysepkach Delap-Uliga-Darrit.

Według danych za rok 2011 atol zamieszkiwało łącznie 27,797 osób – najwięcej ze wszystkich atoli i wysp Wysp Marshalla.

Nazwa

Nazwa atolu Majuro pochodzi od marsz. Mājro oznaczającego „dwa otwarcia”[1][2]. W przeszłości w kartografii i księgach pokładowych funkcjonowały również nazwy: Arrowsmith, Kajuruk, Maduro, Mediouro, Mediuro, Medjouro czy Mendiouro[3].

Geografia

Atol znajduje się w łańcuchu Ratak Chain w archipelagu Wysp Marshalla w środkowej części Oceanu Spokojnego. Obejmuje 64 wysepki, o łącznej powierzchni 9,17 km², które otaczają lagunę o powierzchni około 295,05 km²[3]. Jest to ósmy pod względem powierzchni lądu i dziewiąty co do wielkości laguny atol Wysp Marshalla[3].

Majuro to także stolica Wysp Marshalla z dzielnicą rządową położoną na trzech połączonych ze sobą wysepkach Delap-Uliga-Darrit[4][5]. W Majuro znajduje się port morski, międzynarodowy port lotniczy(kod IATA: MAJ)[6], kilka szkół średnich, College of the Marshall Islands[7] i kampus Uniwersytetu Południowego Pacyfiku[8], a także liczne banki, hotele i centra handlowo-żywieniowe, kompleks budynków rządowych, nowoczesny kompleks teatralno-kinowy oraz lokalny ośrodek telewizyjny.

Na atolu znajduje się fabryka produkcji kopry, a port Majuro jest głównym ośrodkiem przeładunkowym dla cargo oraz tuńczyka[9].

Klimat

Średnia temperatura i opady dla Majuro
MiesiącStyLutMarKwiMajCzeLipSieWrzPaźLisGruRoczna
Rekordy maksymalnej temperatury [°C]29.429.729.829.829.929.929.830.130.230.230.029.629,9

Średnie dobowe temperatury [°C]27.127.327.327.327.327.327.227.427.427.427.327.127,3

Rekordy minimalnej temperatury [°C]24.724.824.824.724.824.624.524.624.624.624.624.724,7
Opady [mm] 214.1156.2210.3261.1284.0294.4330.2292.6315.5351.5325.1301.03336,0
Średnia liczba dni z opadami19.316.117.618.922.123.124.322.922.923.422.922.7256,2
Wilgotność [%]77.777.179.080.781.981.180.579.379.479.479.979.779,6
Średnie usłonecznienie (w godzinach)224.4218.6252.8219.4224.8210.8217.0232.2217.8205.4191.4197.42612,0
Źródło: NOAA (1961–1990)[10] 15 lipca 2017

Demografia

Na atolu w 2011 mieszkało 27,797 osób (wzrost w stosunku do 1999 roku, kiedy to liczba ta wynosiła 23,676)[11]. Majuro na najwięcej mieszkańców ze wszystkich atoli i wysp Wysp Marshalla[4].

Flora i fauna

Baza danych Avibase podaje (stan na rok 2017), że na atolu występuje 45 gatunków ptaków, w tym cztery narażone na wyginięcie: nawałnik duży (Hydrobates leucorhous), petrel długodzioby (Pterodroma longirostris), burzyk szarogrzbiety (Ardenna bulleri) i kulik alaskański (Numenius tahitiensis)[12].

Historia

Dla Europejczyków atol został odkryty w 26 czerwca 1788 roku, przez brytyjskiego odkrywcę Johna Marshalla (1748–1819)[13]. Spennemann podaje natomiast, że w tym samym dniu atol odwiedził również inny Brytyjczyk – Thomas Gilbert – kapitan statku Charlotte[14].

Pod koniec II wojny światowej Majuro stało się główną bazą amerykańskich sił zbrojnych walczących z Japonią o Wyspy Marshalla i inne mikronezyjskie wyspy na zachodzie[9][15]. Amerykanie zlokalizowali tu m.in. bazę lotnictwa oraz ośrodek administracji marynarki wojennej[9].

Po wojnie Majuro było lokalną siedzibą amerykańskiej administracji Powierniczych Wysp Pacyfiku[9], wypierając Jaluit z roli głównego ośrodka archipelagu[16]. W okresie tym lokalna ludność została osiedlona na wysepce Laura na zachodnim krańcu atolu, a na krańcu wschodnim powstała dzielnica administracyjna[9]. W latach 70. XX w. Amerykanie wybudowali 50 km drogę łączącą obydwie części atolu – jest na najdłuższa wybetonowana droga w Mikronezji (stan na 2000)[9]. Spowodowało to napływ ludności z Laury do dzielnicy administracyjnej, gdzie znajdowały się szkoły i szpital a ludzie mieli większe możliwości znalezienia pracy[9]. Zatrudnienie oferowano w administracji oraz w sektorze usługowym, nastawionym na obsługę pracowników potężnego sektora państwowego[9]. W latach 90. XX w. – po uzyskaniu niepodległości przez Wyspy Marshalla – liczbę urzędników państwowych zredukowano o 25%[9]. W połowie lat 90. XX w. zaczął się prężnie rozwijać turystyka, przede wszystkim morska, nastawiona na nurków i wędkarzy[9]. Pod koniec lat 90. XX w. wiele inwestycji napłynęło z Chin, m.in. powstała flota do połowy tuńczyka, a przyjezdni Chińczycy przyjęli obywatelstwo Wysp Marshalla[9].

Kultura

Na atolu znajduje się Biblioteka Publiczna, Archiwa Narodowe oraz Muzeum Alele[17][16], którego zbiory obejmują m.in. kolekcję zdjęć Joachima DeBruma ukazujących życie na Wyspach Marshalla w okresie 1880–1930 oraz kolekcję rękodzieła marszalskiego[18].

Miasta partnerskie

Przypisy

  1. a b Marshallese-English Dictionary – Place Name Index. Marshallese-English Dictionary. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
  2. a b Nazewnictwo Geograficzne Świata. Zeszyt 1. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych, 2004, s. 143. ISBN 83-239-7552-3. [dostęp 2017-07-15]. (pol.).
  3. a b c Digital Micronesia-An Electronic Library & Archive is: Marshall Islands Atoll Information Wotje Atoll. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
  4. a b Majuro, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2017-07-15] (ang.).
  5. The World Factbook. 2017. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-11)]. (ang.).
  6. MAJ – Majuro Atoll, MH – Airport – Great Circle Mapper. Great Circle Mapper. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
  7. College of the Marshall Islands: strona oficjalna. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
  8. The University of South Pacific: USP Marshall Islands Campus. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
  9. a b c d e f g h i j k Brij V. Lal, Kate Fortune: The Pacific Islands: An Encyclopedia. University of Hawaii Press, 2000, s. 98–99. ISBN 978-0-8248-2265-1. [dostęp 2017-07-15].
  10. WMO climate normals for Majuro, PI 1961−1990. [w:] National Oceanic and Atmospheric Administration [on-line]. [dostęp 2017-07-15].
  11. Economic Policy, Planning, and Statistics Office, Office of the President: The RMI 2011 Census of Population and Housing. Summary and Highlights Only. U.S. Department of the Interior, 2017-06-18. s. 7. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
  12. Denis Lepage: Avibase – Bird Checklists of the World Majuro Atoll. [w:] Avibase – Bird Checklists of the World [on-line]. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
  13. Max Quanchi, John Robson: Historical Dictionary of the Discovery and Exploration of the Pacific Islands. Lanham, Maryland; Toronto; Oxford: The Scarecrow Press, Inc., 2005, s. XX. ISBN 0-8108-5395-7. [dostęp 2017-07-15].
  14. Dirk HR Spennemann & Hemley Benjamin: Ships visiting the Marshall Islands (until 1885) Majuro Atoll. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
  15. Dirk HR Spennemann & Hemley Benjamin: Building the Navy's Bases Majuro Naval Base. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
  16. a b Roman Adrian Cybriwsky: Capital Cities around the World: An Encyclopedia of Geography, History, and Culture: An Encyclopedia of Geography, History, and Culture. ABC-CLIO, 2013, s. 173. ISBN 978-1-61069-248-9. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
  17. Alele Museum, Library, National Archives: strona oficjalna. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
  18. Alele Museum. [w:] Alele Museum, Library and National Archives [on-line]. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Dark Green 004040 pog.svg
Autor: One Salient Oversight, Licencja: CC0
modded File:Blue pog.svg
Oceania laea relief location map.jpg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Relief location map of Oceania.
  • Projection: Lambert azimuthal equal-area projection.
  • Area of interest:
  • N: 35.0° N
  • S: -55.0° N
  • W: 110.0° E
  • E: 230.0° E (This is -130° E)
  • Projection center:
  • NS: -10.0° N
  • WE: 170.0° E
  • GMT projection: -JA170/-5/20c
  • GMT region: -R79.58168799459713/-44.42200097096855/-120.83787447194456/33.90289238708686r
  • GMT region for grdcut: -R80.0/-63.0/260.0/39.0r
  • Relief: SRTM30plus.
  • Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
SBD-5 Dauntless bombers of VMSB-231 on Majuro in March 1944.jpg
Majuro Island, Majuro Atoll, Marshall Islands: bombs on their carts (most of these appear to be 1000-pound bombs), ready for loading on the Douglas SBD-5 Dauntless bombers in the background, March 1944. The "Ace of Spades" insignia on planes indicate that these SBDs belong to Marine Scouting Bombing Squadron 231 (VMSB-231).
Majuro main road.jpg
Autor: mrlins, Licencja: CC BY 2.0
Majuro (Marshall Islands) main road
Majuro Atoll-USA-P-Gilberts-15.jpg
map of Majuro Atoll, Marshall Islands, Pacific Ocean
Flag of Guam.svg
The flag of Guam, courtesy an e-mail from the author of xrmap. Modifications by Denelson83.
Majuro Satellite.PNG
visible color satellite image of Majuro Atoll, Marshall Islands, Pacific Ocean