Makary (patriarcha Konstantynopola)
| Patriarcha Konstantynopola | |
| Kraj działania | Cesarstwo Bizantyńskie |
|---|---|
| Data urodzenia | nieznana |
| Data śmierci | nieznana |
| Patriarcha Konstantynopola | |
| Okres sprawowania | 1376–1379; 1390–1391 |
| Wyznanie | prawosławne |
| Kościół | Patriarchat Konstantynopolitański |
| Wybór patriarchy | 1376; 1390 |
Makary, gr. Μακάριος, Makarios – patriarcha Konstantynopola w latach 1376–1379 i 1390–1391.
Życiorys
12 sierpnia 1376 r. syn cesarza Jana V Paleologa, Andronik, przy pomocy Wenecjan i Turków, po 32-dniowym oblężeniu, wkroczył do Konstantynopola. Ojca i brata kazał wtrącić do więzienia. Usunął patriarchę Filoteusza Kokkina, a na jego miejsce osadził na tronie patriarszym Makarego[1]. 18 października 1377 r. Makary koronował Andronika IV i jego syna Jana VII na cesarzy[2]. Jan V i Manuel II przy pomocy Wenecjan zbiegli z więzienia i 1 lipca 1379 r., dzięki poparciu Turków wkroczyli do stolicy[1]. Makary ustąpił Nilowi Kerameusowi[3]
14 kwietnia 1376 Jan VII przy pomocy Turków ponownie zajął stolicę i zasiadł na tronie cesarskim. Po objęciu władzy zdeponował patriarchę Antoniego IV i powołał na jego miejsce Makarego. Jan VII utrzymał się w mieście do 17 września 1390 r., Makary na stolicy patriarszej do 1391 r.[1][3]
Przypisy
- ↑ a b c G. Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. s. 499.
- ↑ Donald M. Nicol, Les derniers siècles de Byzance, s. 302.
- ↑ a b J. Bonarek, T. Czekalski, S. Sprawski, S. Turlej: Historia Grecji. s. 659.
Bibliografia
- J. Bonarek, T. Czekalski, S. Sprawski, S. Turlej: Historia Grecji. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2005. ISBN 83-08-03816-6.
- Venance Grumel, Traité d'études byzantines, « La Chronologie I. », Presses universitaires de France, Paryż, 1958, s. 437.
- Donald Nicol: Les derniers siècles de Byzance. Paryż: éditions Texto, 2008.
- G. Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2008. ISBN 978-83-01-15268-0.