Makary Jewłaszewski

Makary
Biskup turowsko-piński
Herb duchownego
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data śmierci

1576

Biskup turowsko-piński
Okres sprawowania

1568–1576

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Inkardynacja

Eparchia turowsko-pińska

Chirotonia biskupia

przed 1558

Makary, nazwisko świeckie Jewłaszewski herbu Topór[1] (zm. 1576[a]) – prawosławny biskup turowski.

Życiorys

W 1558 król Zygmunt August obiecał Makaremu Jewłaszewskiego wydanie przywileju na katedrę turowską, po śmierci biskupa Makarego II. Przed tą datą Makary był już biskupem wikariuszem eparchii turowskiej. Z nieznanych powodów król zmienił decyzję i udzielił nominacji Jonaszowi Protasewiczowi-Ostrowskiemu[2]. Makary objął katedrę turowską dopiero w 1568, gdy Jonasz został metropolitą kijowskim[2]. Swoją nominację zawdzięczał wstawiennictwu wojewodów nowogródzkiego Iwana Hornostaja i wileńskiego Mikołaja Radziwiłła, jak również Konstantego Ostrogskiego. Król Zygmunt August wystawił mu przywilej na katedrę 22 kwietnia 1568[2].

Niezależnie od Makarego nominację na biskupa turowskiego otrzymał szlachcic Andrzej Rusin Berestecki. Nigdy nie wstąpił on do stanu duchownego, co nie przeszkadzało mu wtrącać się w wewnętrzne sprawy eparchii turowskiej[2].

O działalności Makarego wiadomo niewiele. Nie posiadał on wykształcenia teologicznego[2]. Wzmianki o nim przetrwały w dokumencie z 1573, który to dokument potwierdza wymianę nieruchomości między biskupem a starostą pińskim Ławrynem Woyną. Biskup, podobnie jak jego poprzednicy, toczył spór o majątek eparchii turowskiej z Ostrogskimi i z Bohdanem Sołomereckim, który zagarnął folwark w Ryczewie[2].

Makary zmarł w 1576. Na katedrze zastąpił go Cyryl Terlecki[2].


Jego synem był Teodor Jewłaszewski (1546-1619) pamiętnikarz, a wnukiem Jarosz Jewłaszewski.

Uwagi

  1. Niektóre opracowania podają rok 1575.

Przypisy

  1. Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. VI, Warszawa 1909, s. 71.
  2. a b c d e f g Mironowicz A.: Biskupstwo turowsko-pińskie w XI–XVI wieku. Trans Humana, 2011, s. 207–208. ISBN 978-83-61209-55-3.

Media użyte na tej stronie

POL COA Topór.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Topór