Makasar
 | Ten artykuł od 2014-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 Fragment starego miasta | |||||
| |||||
| Dewiza: Sekali Layar Terkembang Pantang Biduk Surut Ke Pantai | |||||
| Przydomek: Kota Daeng | |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Prowincja | |||||
| Prawa miejskie | 1607 | ||||
| Burmistrz | Ilham Arief Sirajuddin | ||||
| Powierzchnia | 175,77 km² | ||||
| Populacja (2010) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy | +62 411 | ||||
Położenie na mapie Celebesu  | |||||
Położenie na mapie Indonezji  | |||||
 5°08′S 119°25′E/-5,133333 119,416667 | |||||
| Strona internetowa | |||||
Makasar (Makassar; w latach 1970–1999 Ujung Pandang) – miasto w Indonezji, na południowo-zachodnim wybrzeżu wyspy Celebes. Jest ośrodkiem administracyjnym prowincji Celebes Południowy[2].
Historia
Już w XIV wieku był to ważny port, znany Chińczykom. W 1512 roku dotarli tu Portugalczycy, którzy wkrótce opanowali i zasiedlili to miejsce. W 1607 r. powstała tu faktoria holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. Holendrzy zdobyli miasto w 1667 roku. W roku 1848 Makasar stał się wolnym portem. W latach 1946–1949 był stolicą postholednerskiej Indonezji Wschodniej. Od 1949 r. należy do Indonezji[3]. Stał się siedzibą rzymskokatolickiej archidiecezji Makassar.
Wcześniej miasto nosiło nazwę Ujung Pandang lub Ujungpandang[2].
Gospodarka
Makasar jest jednym z głównych portów morskich kraju (eksport kopry, kawy, rotangu, drewna, kauczuku) i miast kraju, liczy 1,3 mln mieszkańców (2003).
W mieście zlokalizowany jest przemysł stoczniowy, spożywczy, włókienniczy, metalowy. Rozwinięte jest rzemiosło artystyczne (wyroby ze srebra). Makasar jest ważnym węzłem komunikacyjnym. Ma międzynarodowy port lotniczy i uniwersytet (Universitas Hasanuddin, zał. w 1956 roku).
Zabytki i osobliwości
W mieście znajduje się wielki meczet oraz mauzoleum księcia jawajskiego Diponegoro. Pamiątką kolonialną jest pięciokątny Fort Rotterdam (obecnie muzeum, szkoła artystyczna i bursa)[3].
Kultura
Joseph Conrad umieścił w mieście niektóre epizody swoich powieści – Wyrzutka oraz Freji z siedmiu wysp[3].
Miasta partnerskie
Qingdao, Chińska Republika Ludowa
Hakodate, Japonia
Wellington, Nowa Zelandia
Aden, Jemen
Makasan, Tajlandia
Lismore, Australia
Zobacz też
- Makasarczycy
- język makasarski
- język malajski makasarski
Przypisy
- ↑ BPS Pemprov Semsel.
- ↑ a b Makassar, [w:] Encyclopædia Britannica [online], 26 czerwca 2019 [dostęp 2022-09-15] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-15] (ang.).
- ↑ a b c Bronisław Słomczyński, Ujung Padang, w: Poznaj Świat, nr 6/1981, s.15, ISSN 0032-6143
Media użyte na tej stronie
bendera Indonesia
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Lambang (Coat of Arms) of Kota (City) of Makassar, Provinsi Sulawesi Selatan (South Sulawesi Province), Indonesia
The emblem of South Sulawesi Province, Indonesia, achieved in 1972.
Autor: Rainer Jehl, Licencja: CC BY-SA 4.0
Street scene in old town Makassar with Pete-Pete (public transport, private run).
Możesz wybrać, którą licencję chcesz zastosować.
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Indonesia.
Equirectangular projection. Stretched by 100.0%. Geographic limits of the map:
- N: 6.5° N
- S: -11.5° N
- W: 94.5° E
- E: 141.5° E
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0 de
Location map of Sulawesi, Indonesia