Makigumo (1941)

Makigumo (巻雲)
Ilustracja
"Makigumo" w 1942
Historia
Stocznia

Fujinagata, Osaka

Położenie stępki

23 grudnia 1940

Wodowanie

5 listopada 1941

 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Wejście do służby

14 marca 1942

Zatopiony

1 lutego 1943

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

2077 t (standardowa)
2650 t (pełna)

Długość

119,2 m

Szerokość

10,8 m

Zanurzenie

3,08 m

Napęd
2 turbiny parowe o mocy łącznej 52 000 KM, 2 śruby
Prędkość

35 węzłów

Zasięg

5000 Mm przy 18 w

Uzbrojenie
6 x 127 mm plot (3xII)
4 x 25 (2xII)
8 wt 610 mm (2xIV), 16 torped typu 93, 4 mbg, 36 bg
Załoga

228 (w toku wojny zwiększana)

Makigumo (巻雲, まきぐも, マキグモ[1]) – japoński niszczyciel z okresu II wojny światowej, typu Yūgumo. Służył od marca 1942, uczestnik bitwy pod Midway po której jego załoga dopuściła się zbrodni wojennych na pojmanych amerykańskich jeńcach, został zatopiony w lutym 1943 pod Guadalcanalem.

Historia

Stępkę pod budowę okrętu położono 23 grudnia 1940 w stoczni Fujinagata w Osace, kadłub wodowano 5 listopada 1941 (numer budowy 117). Okręt był zamówiony i wszedł do służby jako drugi z okrętów typu Yūgumo, 14 marca 1942. Nazwa oznacza "Chmury Cirrus" lub "Toczące się chmury"[2]

Służba

Pierwszym i jedynym dowódcą był kmdr. por. Isamu Fujita. Po wejściu do służby okręt został przydzielony do 10. Dywizjonu niszczycieli działającego w składzie 10. Flotylli niszczycieli 1. Floty Powietrznej[3]. Pierwszą akcją okrętu była eskorta lotniskowców podczas bitwy pod Midway 3-5 czerwca 1942. Wraz z "Kazagumo" asystował uszkodzonemu lotniskowcowi "Hiryu", a następnie przejmował z niego załogę i 5 czerwca o 5.10 rano dobił jedną torpedą (która jednak nie spowodowała zatonięcia lotniskowca)[4]. Doznał niewielkich uszkodzeń masztu przy podejściu do burty "Hiryu"[3]. 15 czerwca 1942 roku załoga niszczyciela dopuściła się zbrodni wojennej, wyrzucając za burtę okrętu dwóch podjętych z wody amerykańskich lotników z bombowca nurkującego Douglas SBD Dauntless z eskadry VS-6 lotniskowca USS „Enterprise” (CV-6)[5]. Piloci Ci – Frank O’Flaherty i Bruno Gaido – zostali zestrzeleni lub zmuszeni do przymusowego wodowania z braku paliwa po ataku VS-6 na lotniskowiec „Kaga”, zostali następnie podjęci z wody przez niszczyciel „Makigumo”, po czym poddani na pokładzie torturom[5]. 15 czerwca obaj zostali wyrzuceni za burtę z przywiązanymi do ich nóg obciążeniami[5].

14 lipca 10. Dywizjon został przydzielony do Trzeciej Floty i w sierpniu "Makigumo" został skierowany na obszar walk toczonych wokół Guadalcanalu w archipelagu Wysp Salomona, przebazowując z Kure w Japonii do Truk. 25 sierpnia osłaniał lotniskowce zespołu uderzeniowego adm. Chūichi Nagumo podczas lotniczo-morskiej bitwy koło wschodnich Salomonów. We wrześniu patrolował na północ od Wysp Salomona, następnie 1 października przebazował na wyspę Shortland w archipelagu Wysp Salomona[3].

3, 6 i 9 października brał udział w nocnych rejsach zaopatrzeniowych z Shortland na Guadalcanal (tzw. Tokyo Express). 26 października wziął udział w lotniczo-morskiej bitwie koło Santa Cruz, w eskorcie zespołu straży przedniej admirała Abe. Asystował niszczycielowi "Akigumo" dobijającemu uszkodzony amerykański lotniskowiec USS "Hornet"[3]. 10 listopada ponownie wziął udział w rejsie zaopatrzeniowym na Guadalcanal.

Rejon Wysp Salomona

Brał udział w bitwach pod Guadalcanalem, eskortując zespół admirała Shoji Nishimury (ciężkie krążowniki "Maya" i "Suzuya") bombardujący w nocy 13-14 listopada 1942 lotnisko na wyspie. W drodze powrotnej 14 listopada wraz z "Kazagumo" ratował rozbitków z krążownika "Kinugasa", zatopionego przez lotnictwo w rejonie Rendovy[3].

17 i 22 listopada brał udział w rejsach zaopatrzeniowych do Buny (Nowa Gwinea), a następnie 28-29 listopada w kolejnym rejsie, przerwanym na skutek ataków lotnictwa amerykańskiego. Został przy tym lekko uszkodzony bliskimi trafieniami bomb. W tym okresie pełnił też inne zadania eskortowe. Od 23 grudnia 1942 udał się do Japonii na remont trwający do początku stycznia 1943 i 27 stycznia powrócił na wyspę Shortland[3].

1 lutego 1943, podczas rejsu ewakuacyjnego garnizonu Guadalcanalu, wykonując uniki przed amerykańskimi kutrami torpedowymi, został uszkodzony na minie (5 zabitych, 7 rannych). Został następnie dobity torpedą przez japoński niszczyciel "Yugumo", który przejął z niego 237 rozbitków, łącznie z dowódcą. "Makigumo" zatonął w rejonie pozycji 9°15′S 159°47′E/-9,250000 159,783333, między wysepką Savo a Guadalcanalem. Oficjalnie został skreślony z listy floty 1 marca 1943[3].

Dane techniczne

Dane techniczne, konstrukcja i opis - w artykule głównym niszczyciele typu Yūgumo

Uzbrojenie

Przypisy

  1. ↑ Zapis w kanji: 磯風, hiragana (na rufie): まきぐも, katakana od lewej do prawej: マキグモ (na lewej burcie) lub od prawej do lewej: モグキマ (na prawej burcie)
  2. ↑ DD Makigumo w serwisie Naval War in Pacific 1941-1945, ang. "Cirrus Clouds" (Rolling Clouds)
  3. ↑ a b c d e f g Allyn D. Nevitt: IJN Makigumo: Tabular Record of Movement
  4. ↑ Anthony P. Tully: IJN Hiryu: Tabular Record of Movement
  5. ↑ a b c Toughness—Aviation Machinist Mate 1st Class Bruno Peter Gaido. Naval History and Heritage Command. [dostęp 2021-05-27]. (ang.).

Bibliografia

Niszczyciele typu Yūgumo

Media użyte na tej stronie

Guadalcanal11m.png
Rejon archipelagów Wysp Salomona i Archipelagu Bismarcka, z miejscami związanymi z działaniami II wojny światowej na Pacyfiku
Makigumo II.jpg
Imperial Japanese Navy destroyer Makigumo, the second Japanese warship to bear that name.