Makoto Ninomiya
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 28 maja 1994 | |||||||||
Wzrost | 157 cm | |||||||||
Gra | praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
Zakończenie kariery | aktywna | |||||||||
Trener | Keiko Ninomiya | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje | 0 WTA, 1 ITF | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 280 (22 lutego 2016) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje | 6 WTA, 1 WTA 125, 21 ITF | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 20 (22 października 2018) | |||||||||
Australian Open | 2R (2020, 2022) | |||||||||
Roland Garros | F (2018) | |||||||||
Wimbledon | SF (2017) | |||||||||
US Open | 1R (2016–2022) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Makoto Ninomiya (jap. 二宮真琴 Ninomiya Makoto; ur. 28 maja 1994 w Hiroszimie) – japońska tenisistka, finalistka French Open 2018 w grze podwójnej, medalistka igrzysk azjatyckich.
Kariera tenisowa
W zawodach cyklu WTA Tour Japonka wygrała sześć turniejów w grze podwójnej z czternastu rozegranych finałów. Triumfowała też w jednym deblowym turnieju kategorii WTA 125.
W karierze wygrała jeden turniej singlowy i dwadzieścia jeden deblowych rangi ITF. 22 lutego 2016 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 280. pozycję, natomiast 22 października 2018 roku osiągnęła najwyższą lokatę w deblu – 20. miejsce.
Finały turniejów WTA
Gra podwójna 14 (6–8)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 7 sierpnia 2016 | Nanchang | Twarda | Shūko Aoyama | Liang Chen Lu Jingjing | 6:3, 6:7(2), 11–13 |
Zwyciężczyni | 1. | 17 września 2016 | Tokio | Twarda | Shūko Aoyama | Jocelyn Rae Anna Smith | 6:3, 6:3 |
Finalistka | 2. | 5 marca 2017 | Kuala Lumpur | Twarda | Nicole Melichar | Ashleigh Barty Casey Dellacqua | 6:7(5), 3:6 |
Finalistka | 3. | 13 stycznia 2018 | Hobart | Twarda | Ludmyła Kiczenok | Elise Mertens Demi Schuurs | 2:6, 2:6 |
Finalistka | 4. | 10 czerwca 2018 | French Open | Ceglana | Eri Hozumi | Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková | 3:6, 3:6 |
Finalistka | 5. | 16 września 2018 | Hiroszima | Twarda | Miyu Katō | Eri Hozumi Zhang Shuai | 2:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 22 września 2018 | Tokio | Twarda (hala) | Miyu Katō | Andrea Sestini Hlaváčková Barbora Strýcová | 6:4, 6:4 |
Finalistka | 6. | 25 kwietnia 2021 | Stambuł | Ceglana | Nao Hibino | Wieronika Kudiermietowa Elise Mertens | 1:6, 1:6 |
Finalistka | 7. | 29 maja 2021 | Strasburg | Ceglana | Yang Zhaoxuan | Alexa Guarachi Desirae Krawczyk | 2:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 13 czerwca 2021 | Nottingham | Trawiasta | Ludmyła Kiczenok | Caroline Dolehide Storm Sanders | 6:4, 6:7(3), 10–8 |
Finalistka | 8. | 28 sierpnia 2021 | Chicago | Twarda | Ludmyła Kiczenok | Nadija Kiczenok Raluca Olaru | 6:7(6), 7:5, 8–10 |
Zwyciężczyni | 4. | 14 stycznia 2022 | Adelaide | Twarda | Eri Hozumi | Tereza Martincová Markéta Vondroušová | 1:6, 7:6(4), 10–7 |
Zwyciężczyni | 5. | 20 maja 2022 | Rabat | Ceglana | Eri Hozumi | Monica Niculescu Aleksandra Panowa | 6:7(7), 6:3, 10–8 |
Zwyciężczyni | 6. | 25 czerwca 2022 | Bad Homburg vor der Höhe | Trawiasta | Eri Hozumi | Alicja Rosolska Erin Routliffe | 6:4, 6:7(5), 10–5 |
Finały turniejów WTA 125
Gra podwójna 1 (1–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 8 maja 2022 | Saint-Malo | Ceglana | Eri Hozumi | Estelle Cascino Jessika Ponchet | 7:6(1), 6:1 |
Wygrane turnieje rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
Data | Turniej | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
1. | 18/03/2012 | Miyazaki | Trawiasta | Yumi Miyazaki | 6:0, 6:7(5), 6:0 |
Gra podwójna
Data | Turniej | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
1. | 27/11/2011 | Toyota | Dywanowa (hala) | Riko Sawayanagi | Caroline Garcia Michaëlla Krajicek | walkower |
2. | 15/06/2013 | Buchara | Twarda | Eri Hozumi | Angelina Gabujewa Weronika Kapszaj | 3:6, 7:5, 10-8 |
3. | 23/06/2013 | Tokio | Twarda | Yuki Mori | Kumiko Iljima Akiko Yonemura | 6:4, 6:3 |
4. | 08/09/2013 | Noto | Trawiasta | Eri Hozumi | Kazusa Ito Yuka Mori | 6:4, 6:4 |
5. | 19/10/2013 | Makinohara | Trawiasta | Eri Hozumi | Nicha Lertpitaksinchai Peangtarn Plipuech | 6:1, 6:2 |
6. | 02/06/2014 | Tokio | Twarda | Mana Ayukawa | Yurina Koshino Akiko Ōmae | 3:6, 6:4, 10-4 |
7. | 30/06/2014 | Gimcheon | Twarda | Choi Ji-hee | Han Na-lae Yoo Mi | 6:3, 7:6(6) |
8. | 13/09/2014 | Kioto | Twarda | Kyoka Okamura | Ayaka Okuno Michika Ozeki | 6:3, 6:3 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2014-08-05] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-08-05] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2014-08-05] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag placeholder. See also Category:Flag placeholders and Coats of arms of None.svg.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.