Makoto Ozone

Makoto Ozone w klubie jazzowym Cosmopolite, Oslo 2017

Makoto Ozone (jap. 小曽根真 Ozone Makoto; ur. 25 marca 1961 w Kobe) – japoński pianista jazzowy.

Życiorys

Urodził się w Kobe. Jak podają rodzice, na organach zaczął grać mając 2 lata, a jako siedmiolatek rozpoczął improwizacje. Wcześnie stał się entuzjastą muzyki Oscara Petersona, który był inspiracją dla Makoto do nauki gry na fortepianie. Będąc w liceum zaczął występować z zawodowym big bandem jako Tadao Kitano i Arrow Jazz Orchestra, występując na licznych festiwalach jazzowych. W 1980 roku rozpoczął studia w Berklee College of Music w Bostonie na Wydziale Kompozycji i Aranżacji Jazzowej[1].

Kariera

Studiując w Bostonie Ozone poznał Gary'ego Burtona. Dołączył do jego kwartetu i razem rozpoczęli międzynarodowe koncertowanie. W tym okresie – w roku 1983 podpisał umowę z CBS, nagrał i wydał debiutancki, autorski album pt. Makoto Ozone. Pierwszy solowy recital odbył się w Carnegie Hall pod szyldem „Cool Jazz Festival”. Oprócz Gary'ego Burtona w latach 80. XX wieku Ozone występował i nagrywał z takimi artystami jak: Chuck Loeb, Paquito D'rivera, Marc Johnson. W 1989 r. powrócił do Japonii i podpisał umowę z wytwórnią JVC, dla której przez 3 lata nagrał 3 longplaye. Pierwszą solową płytę nagrał po kolejnej zmianie wydawcy w 1994 r. na Verve/Polydor (Breakout). W roku 1996, podczas „The Floating Jazz Festival” na pokładzie S. S. Norway, Ozone poznał basistę Kiyoshi Kitagawę i perkusistę Clarence'a Penna, czego konsekwencją była wspólna płyta „The Trio”, dzięki której zdobyli Nagrodę „Swing Journal” dla „Najlepszego Jazzu Japonii '97”. Wspólnie nagrali jeszcze album „Three Wishes", a następnie płytę „Dear Oscar” w hołdzie Oscarowi Petersonowi. Ten ostatni fonogram nagrodzono tytułem „Najlepszy Jazz Japonii '98”. W 2006 r. Makoto wrócił do USA, do Nowego Jorku. W 2009 r. Ozone poznał polską wokalistkę, Annę Marię Jopek, podczas jej koncertu w klubie Blue Note w Tokio. Owocem tej znajomości okazały się wspólne nagrania na płycie pt. Road to Chopin, wydanej w Roku Chopinowskim 2010 oraz wydany rok później wspólny album zatytułowany Haiku.

Dyskografia

Albumy

  • 1983: Makoto Ozone (CBS)
  • 1986: After (CBS)
  • 1987: Now You Know (CBS)
  • 1987: Spring is Here (CBS)
  • 1990: Starlight (JVC)
  • 1991: Paradise Wings (JVC)
  • 1992: Walk Alone (JVC)
  • 1994: Breakout (Verve/Polydor)
  • 1995: Nature Boys
  • 1997: The Trio
  • 1998: Three Wishes
  • 1998: Dear Oscar
  • 1999: No Strings Attached
  • 2000: Pandora
  • 2000: Wizard of Ozone
  • 2001: So Many Colors
  • The Best
  • 2002: Treasure
  • 2003: Reborn
  • New Spirit
  • 2005: Real
  • 2005: Duet (Makoto Ozone and Satoru Shionoya)
  • No Name Horses
  • First DECADE /10th Anniversary Best Album/
  • 2007: Alive!! (live at Blue Note Tokyo)
  • 2007: Falling in Love Again
  • Ashita no Kita Yoshio (o.s.t.)
  • No Name Horses II
  • Ballads
  • Jungle (feat. No Name Horses)
  • 2010: Road to Chopin (Universal)
  • 2011: Haiku (z Anną Marią Jopek) (Universal) – platynowa płyta[2]
  • 2012: My Witch's Blue (Universal)

Przypisy

  1. ↑ Fryderyk Chopin - Centrum Informacji - Makoto Ozone - Biogram, pl.chopin.nifc.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  2. ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2011 roku, ZPAV [dostęp 2020-10-22].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Makoto Ozone Cosmopolite 2017 (225707).jpg
Autor: Tore Sætre, Licencja: CC BY-SA 4.0
Makoto Ozone with Arild Andersen Quartet at the stage at Cosmopolite in Soria Moria. The concert took place on 15. November 2017 in Oslo. The concert was part of Cosmopolite's 25 year jubilee week. Lineup: Arild Andersen (double bass), Tommy Smith (saxophone), Paolo Vinaccia (drums) and Makoto Ozone (piano).