Egzamin na licencję "Ż" zdał 3 września 2013 roku[2]. Pierwszym sezonem startów w polskich ligach był sezon 2014. Drabik miał podpisany kontrakt z Włókniarzem Częstochowa. Początkowo startował na zasadzie "gościa" dla Orła Łódź, a od końcówki lipca jeździł dla ŻKS Ostrovii, gdzie był wypożyczony z macierzystego klubu[3]. Przed sezonem 2015 ogłoszono podpisanie przez Drabika kontraktu ze Spartą Wrocław. W polskiej ekstralidze debiutował 12 kwietnia 2015 w barwach Sparty, zdobywając trzy punkty. W tym samym roku z drużyną z Wrocławia wywalczył wicemistrzostwo Polski, a jego średnia biegowa wyniosła 1,788[4]. Zdobył również Brązowy Kask, a także pierwsze reprezentacyjne trofeum – drużynowe mistrzostwo świata juniorów.
Od 2016 jeździ również w lidze szwedzkiej. Jego pierwszym klubem było Lejonen Speedway. 31 maja 2016 w meczu tej drużyny przeciwko Indianernie złamał lewą nogę w trzech miejscach[5], co było równoznaczne z przedwczesnym zakończeniem sezonu przez młodego żużlowca. 1 maja 2017 zwyciężył Turniej o Srebrny Kask[6]. Został indywidualnym mistrzem świata juniorów 2017. Wygrał w dwóch z trzech rund rozgrywanych w ramach IMŚJ 2017[7]. Z reprezentacją Polski drugi raz w karierze zdobył złoto drużynowych mistrzostw świata juniorów.
12 maja 2018 zadebiutował w cyklu Grand Prix. Pełniąc funkcję rezerwowego podczas GP Polski w Warszawie wystąpił w dwóch biegach, w których zdobył 2 punkty[8]. W sezonie 2018 do swojego dorobku dorzucił kolejne drużynowe mistrzostwo świata juniorów. Był rezerwowym reprezentacji Polski podczas Speedway of Nations 2018[9]. Pierwszy raz w karierze zakończył rozgrywki Ekstraligi ze średnią biegową powyżej 2pkt/bieg – ze średnią 2,034 był czternastym najskuteczniejszym zawodnikiem ligi.
Sezon ligowy 2019 rozpoczął od zdobycia zaledwie trzech punktów w meczu przeciwko Unii Leszno[10], jednak w następnych spotkaniach wszedł na wyższy poziom i był jednym z liderów wrocławskiej drużyny. Dostał dziką kartę na rundę Grand Prix 2019 rozgrywaną we Wrocławiu. Z dorobkiem czterech punktów (3,0,0,1,0) zajął 13. miejsce[11]. Był rezerwowym polskiej reprezentacji podczas Speedway of Nations 2019. W pierwszym dniu rywalizacji zastępując słabiej dysponowanego Macieja Janowskiego, wystąpił w trzech biegach, w których zdobył 4 punkty (2,1,1)[12]. W składających się z trzech rund indywidualnych mistrzostwach świata juniorów 2019 zdobył 49 punktów[13], co dało mu drugi w karierze tytuł mistrzowski. Stał się pierwszym polskim i trzecim na świecie (po Emilu Sajfutdinowie i Darcym Wardzie) podwójnym indywidualnym mistrzem świata juniorów w historii. W styczniu 2020 na jaw wyszła informacja o złamaniu przez drabika przepisów antydopingowej podczas kontroli po meczu finałowym Ekstraligi 2019[14]. Sprawa ciągnęła się na tyle długo, że żużlowiec był w stanie jeździć w sezonie 2020. Ostatecznie wyrok miał zostać wydany 7 października 2020, jednak ta nie doszła do skutku z powodu alarmu przeciwpożarowego w budynku PKOl[15][16]. 30 października został tymczasowo zawieszony przez Polską Agencję Antydopingową[17]. Finalnie rozprawa zakończyła się 25 stycznia 2021, a wyrok opublikowano 2 lutego tego samego roku. Zawodnik został ukarany rokiem zawieszenia (liczonym od momentu wydania tymczasowego wyroku, tj. od 30 października)[18][19]. W praktyce oznaczało to, że do żużla powróci w sezonie 2022.
Od 2022 r. jest zawodnikiem Motoru Lublin[20]. Wrócił także do ligi szwedzkiej, gdzie ponownie związał się kontraktem z Lejonen Speedway. Debiut ligowy w barwach lubelskiej drużyny zaliczył 8 kwietnia 2022 w wygranym 44:46 meczu ze Stalą Gorzów Wielkopolski. Drabik zakończył spotkanie z dorobkiem 7 punktów i bonusa (0,2*,0,2,3)[21]
Flag of the United States.svg The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of the Kalmar Union.svg This is merely a recreation of what the flag is thought to have looked like. There are no surviving flags or pictorial evidence as to its appearance. See article at Flags of the World.