Maksymilian Bartz

Maksymilian Bartz
Data i miejsce urodzenia

4 października 1902
Balczewo

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 1976
Poznań

ambasador (charge d'affaires) w Belgii
Okres

od 1945
do 1946

I sekretarz Komitetu Miejskiego PPR w Poznaniu
Okres

od 1946

członek egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Poznaniu
Okres

od 1957
do 1964

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Maksymilian Bartz pseud. Fritz, Marek, Zakrzewski (ur. 4 października 1902[1] w Balczewie[2], zm. 13 kwietnia 1976 w Poznaniu) – działacz komunistyczny, dyplomata, ambasador Polski (charge d'affaires) w Belgii, przewodniczący Zarządu Głównego ZPP.

Życiorys

Z zawodu ślusarz i mechanik. W II RP pracował w Zakładach Cegielskiego. Działacz Związku Zawodowego Robotników Przemysłu Metalowego, członek zarządu tego związku. Od 1930 członek KPP, od 1930 członek Komitetu Okręgowego (KO) KPP Poznań-Pomorze. Współorganizował strajki i demonstracje. Kilkakrotnie aresztowany za działalność komunistyczną, w grudniu 1936 na rok osadzony w obozie w Berezie Kartuskiej. Od maja 1938 w Belgii, gdzie wstąpił do partii komunistycznej, a podczas okupacji pracował w Komitecie Pomocy Żydom i działał w ruchu oporu. W grudniu 1944 został przewodniczącym ZG ZPP. We wrześniu 1945 został charge d'affaires w Belgii. Po powrocie do kraju w styczniu 1946 został I sekretarzem Komitetu Miejskiego PPR w Poznaniu. 1957–1964 członek egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Poznaniu. Był odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Pochowany na Cmentarzu na Junikowie.[1]

Przypisy

  1. ↑ a b Wyszukiwarka grobów w Poznaniu
  2. ↑ Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL, katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2018-04-08].

Bibliografia

  • Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 1, suplement, Warszawa 1985.