Maksymilian Habsburg-Este

Herb rodziny Austria-Este

Wieża maksymiliańska w Wenecji

Maksymilian Józef Habsburg-Este (ur. 14 lipca 1782, w Modenie – zm. 1 czerwca 1863, w zamku Ebenzweier, w Altmünster am Traunsee) – arcyksiążę austriacki, wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1835-1863.

Życiorys

Arcyksiążę Maksymilian urodził się 14 lipca 1782 roku i pochodził z bocznej linii Habsburgów. Był czwartym synem Ferdynanda Habsburga i Marii Beatrice d'Este, córki Ercole III d'Este. Jego starszym bratem był Franciszek IV, książę Modeny. Młodość spędził w Monzy skąd zmuszony został wraz z rodziną do ucieczki przed nacierającymi wojskami francuskimi. Przeznaczony do służby wojskowej rozpoczął służbę w armii austriackiej. Dał się poznać jako zdolny inżynier o specjalności fortyfikacja wojskowa. Zaczął opracowywać różne, nieraz fantastyczne projekty fortyfikacji, m.in. w Linzu, Wiedniu, Weronie czy na wyspie Sant'Erasmo pod Wenecją polecał wznosić murowane forty artyleryjskie, które nazywano później wieżami maksymiliańskimi^[1]. Brał udział w walkach z Francuzami na terenie Górnych Włoch. W 1807 roku awansował na marszałka piechoty. W 1809 roku dowodził obroną Wiednia.

Maksymilian wstąpił do zakonu krzyżackiego w 1801 roku. Odbył nowicjat i 1805 roku został komturem krajowym Frankonii. Wielkim i niemieckim mistrzem Zakonu został w kwietniu 1835 roku po śmierci swego poprzednika arcyksięcia Antoniego Wiktora. Dokonał wiele ważnych zamian w życiu zgromadzenia. W 1839 roku przyczynił się do przyjęcia nowych Statutów, które zapewniły wpływ dynastii habsburskiej. Przywrócony został katolicki charakter bractwa. Działania Maksymiliana przysporzyły zakonowi nowych nowicjuszy. Arcyksiążę wspomagał finansowo Jezuitów, Siostry Miłosierdzia czy Redemptorystów^[2].

Przypisy

↑ Paweł Pizański, Poczet Wielkich Mistrzów Krzyżackich, Gdańsk 2003, s. 243
↑ Paweł Pizański, op. cit., s. 245

Bibliografia

Johannes Ressel: Kirchen und Kapellen, religiöse Gedenksäulen und Wegzeichen in Baden bei Wien. Ein Beitrag zur Geschichte, Heimatkunde und Kunstgeschichte. 2., verbesserte und erweiterte Auflage. Grasl, Baden 1982, ISBN 3-85098-131-2
Paweł Pizański, Poczet Wielkich Mistrzów Krzyżackich, Gdańsk 2003, ISBN 83-909057-7-9

[1] Paweł Pizański, Poczet Wielkich Mistrzów Krzyżackich, Gdańsk 2003, s. 243

[2] Paweł Pizański, op. cit., s. 245

[1]

[2]

Przełożeni bractwa szpitalnego (1190–1198)	Sibrand (1190) Konrad (1190–1192) Gerhard (1192) Heinrich I (1193/94) Ulrich (1195–1196) Heinrich II (1196)
Wielcy mistrzowie rycerskiego zakonu krzyżackiego (1198–1929)	Heinrich Walpot von Bassenheim (1198–1208) Otto von Kerpen (1208–1209) Heinrich von Tunna (1209) Hermann von Salza (1209–1239) Konrad von Thüringen (1239–1240) Gerhard von Malberg (1240–1244) Heinrich von Hohenlohe (1244–1249) Günter von Wüllersleben (1250–1252) Poppo von Osterna (1252–1256) Wilhelm von Urenbach (1253–1256) Anno von Sangershausen (1256–1273) Hartmann von Heldrungen (1273–1282) Burkhard von Schwanden (1283–1290) Konrad von Feuchtwangen (1291–1296) Gottfried von Hohenlohe (1297–1303) Siegfried von Feuchtwangen (1303–1311) Karl Bessart von Trier (1311–1324) Werner von Orseln (1324–1330) Luther von Braunschweig (1331–1335) Dietrich von Altenburg (1335–1341) Ludolf König von Wattzau (1342–1345) Heinrich Dusemer von Arfberg (1345–1351) Winrich von Kniprode (1351–1382) Konrad Zöllner von Rotenstein (1382–1390) Konrad von Wallenrode (1391–1393) Konrad von Jungingen (1393–1407) Ulrich von Jungingen (1407–1410) Heinrich von Plauen (1410–1413) Michael Küchmeister von Sternberg (1414–1422) Paul Bellitzer von Russdorff (1422–1441) Konrad von Erlichshausen (1441–1449) Ludwig von Erlichshausen (1450–1467) Heinrich Reuss von Plauen (1467–1470) Henryk Reffle von Richtenberg (1470–1477) Martin Truchsess von Wetzhausen (1477–1489) Johann von Tieffen (1489–1497) Fryderyk Wettyn (1498–1510) Albrecht Hohenzollern (1511–1525) Wolter von Plettenberg (1526–1529) Walter von Cronberg (administrator, 1527–1543) Wolfgang Schutzbar (1543–1566) Georg Hundt von Weckheim (1566–1572) Henryk von Bobenhausen (1572–1590) Maksymilian III Habsburg (1590–1618) Karol Habsburg (1618–1624) Jan Eustachy von Westernach (1625–1627) Jan Kasper von Stadion (1627–1641) Leopold Wilhelm Habsburg (1641–1662) Karol Józef Habsburg (koadiutor, 1662–1664) Jan Kasper von Ampringen (1664–1684) Ludwik Antoni von Pfalz-Neuburg (1684–1694) Franz Ludwig von Pfalz-Neuburg (1694–1732) Klemens August Wittelsbach (1732–1761) Karol Lotaryński (1761–1780) Maksymilian Franciszek Habsburg (1780–1801) Karol Ludwik Habsburg (1801–1804) Antoni Wiktor Habsburg (1804–1835) Maksymilian Habsburg-Este (1835–1863) Wilhelm Habsburg (1863–1894) Eugeniusz Ferdynand Habsburg (1894–1923) Norbert Klein (1923–1929)
Wielcy mistrzowie i opaci kleryckiego zakonu krzyżackiego (od 1929)	Norbert Klein (1929–1933) Paul Heider (1933–1936) Robert Schälzky (1936–1948) Marian Tumler (1948–1970) Ildefons Pauler (1970–1988) Arnold Othmar Wieland (1988–2000) Bruno Platter (2000–2018) Frank Bayard (od 2018)

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Maksymilian Habsburg-Este

Życiorys

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie