Maksymilian I Bawarski

Ten artykuł od 2021-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Maksymilian I Bawarski

książę Bawarii
Okres	od 1597 do 1648
elektor Bawarii
Okres	od 1648 do 27 września 1651
elektor Palatynatu
Okres	od 1623 do 1648
Dane biograficzne
Dynastia	Wittelsbachowie
Data i miejsce urodzenia	17 kwietnia 1573 Monachium
Data i miejsce śmierci	27 września 1651 Ingolstadt
Miejsce spoczynku	Kościół św. Michała w Monachium
Ojciec	Wilhelm V Pobożny
Matka	Renata Lotaryńska
Żona	1. Elżbieta Lotaryńska, 2. Maria Anna Habsburżanka
Dzieci	z Marią Anną Habsburżanka: Ferdynand, Maksymilian

Maksymilian I Wittelsbach (ur. 17 kwietnia 1573 w Monachium, zm. 27 września 1651 w Ingolstadt) – książę Bawarii od 1597 roku^[1], elektor Palatynatu Reńskiego w latach 1623-1648, elektor Bawarii od 1648 roku.

Syn Wilhelma V księcia Bawarii i Renaty Lotaryńskiej. Jego dziadkami byli: Albrecht V Wittelsbach i Anna Habsburg oraz Franciszek I Lotaryński i Krystyna Oldenburg, księżniczka duńska. Miał szóstkę rodzeństwa: Marię Annę żonę arcyksięcia Ferdynanda Habsburga; Filipa Wilhelma, kardynała, biskupa Ratyzbony; Ferdynanda arcybiskupa Kolonii, Alberta księcia bawarskiego; Magdalenę żonę księcia Wolfganga Wittelsbacha.

Życiorys

Został wychowany przez jezuitów. Studiował na uniwersytecie w Ingolstadt razem z kuzynem, przyszłym cesarzem Ferdynandem II. Od 1591 brał udział w sprawowaniu rządów, a w 1597 przejął władzę w Bawarii po abdykacji swego ojca. W 1607, wykonując rozkaz cesarza zdobył protestanckie miasto Donauwörth, co spowodowało wystąpienie zaniepokojonych książąt, którzy utworzyli Unię Ewangelicką. W odpowiedzi Maksymilian stanął na czele utworzonej przez siebie Ligi Katolickiej^[1].

Po wybuchu wojny trzydziestoletniej, oddał w 1619 wojska Ligi Katolickiej do dyspozycji cesarza Ferdynanda II. 8 listopada 1620 wojska bawarskie pod wodzą Johana von Tilly rozbiły wojska czeskich protestantów króla Fryderyka V w bitwie na Białej Górze. W 1623 cesarz oficjalnie przyznał mu tytuł elektorski, odebrany palatynowi reńskiemu Fryderykowi V.

Mocą podpisanego w 1648 pokoju westfalskiego, Maksymilian zachował dziedziczny tytuł elektorski arcyklucznika Rzeszy. Otrzymał również Górny Palatynat. Ustanowiono również zakaz dziedziczenia Palatynatu Dolnego przez elektorów Bawarii w razie wymarcia linii palatynackiej.

6 lutego 1595 roku ożenił się z księżniczką Elżbietą Lotaryńską (1574-1635), córką księcia Karola III Lotaryńskiego i Klaudii de Valois. Para nie miała dzieci.

15 lipca 1635 roku w Wiedniu ożenił się ze swoją siostrzenicą Marią Anną Habsburżanką, córką cesarza Ferdynanda II Habsburga i Marii Anny Wittelsbach. Para miała dwóch synów:

• Ferdynanda (1636-1679) - elektora Bawarii
• Maksymiliana (1638-1705) - księcia Bawarii

Przypisy

Bibliografia

• WitoldW. Biernacki WitoldW., "Todmarch" : Kampania wojsk katolickich 1620 roku (1), Zabrze – Tarnowskie Góry: Inforteditions, 2013, ISBN 978-83-64023-11-8 .