Maksymilian Jakubowicz
| ||
| Data urodzenia | 1785 | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 kwietnia 1853 Żytomierz | |
| Zawód, zajęcie | filozof, nauczyciel, filolog, | |
| Alma Mater | Akademia Wileńska | |
Maksymilian Jakubowicz (ur. 1785, zm. 14 kwietnia 1853 w Żytomierzu) – polski filozof, filolog i nauczyciel.
Życiorys
Studiował na Uniwersytecie Wileńskim razem z Joachimem Lelewelem. Zdał egzamin dla kandydatów na nauczycieli i rozpoczął pracę jako nauczyciel języka greckiego i łaciny. Pracował w szkołach w Łucku, Świecianach, Świsłoczy i w Warszawie. Od 1824 uczył w Liceum Krzemienieckim i kierował gabinetem numizmatycznym do czasu zamknięcia szkoły w 1832.
W 1834 rozpoczyna nauczanie literatury starożytnej w Uniwersytecie Kijowskim, prowadząc wykłady po łacinie.
Prowadził również wykłady z literatury łacińskiej w uniwersytecie moskiewskim.
W 1842 otrzymuje emeryturę i osiada w Żytomierzu. Pracuje naukowo do końca życia. Umiera 14 kwietnia 1853 i pochowany został w Żytomierzu.
Twórczość
- Grammatyka języka polskiego, w 2-ch częściach, Wilno, 1823; drugie wydanie poprawione i uzupełnione, tamże, 1825—27, w 5-ciu częściach.
- Grammatyka języka łacińskiego do użytku szkół przeznaczona, 2 części, Wilno, 1825.
- Wypisy z autorów klasycznych rzymskich, dopełniające naukę przypadkowania i czasowania łacińskiego, dla klasy I i II szkół powiatowych, Wilno, 1825.
- Grammatyka języka łacińskiego, część IV o składni, Wilno, 1826;
- O sposobie uczenia języków, Wilno, 1826,
- Filozofija chrześcijańskiego życia w porównaniu z filozofiją naszego wieku panteistyczną, 3 części, Wilno, 1853.
Bibliografia
- S. Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. T. XII. Warszawa: S. Orgelbrandt, 1863, s. 898-899. [dostęp 2020-12-26]. (pol.)
- Sochoń Jan, Jakubowicz Maksymilian, Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu [dostęp 2020-12-26].
- Stanisława Herbst: Maksymilian Jakubowicz (pol.). Internetowy Polski Słownik Biograficzny. [dostęp 2020-12-26].
Linki zewnętrzne
- Publikacje Maksymiliana Jakubowicza w bibliotece Polona