Maksymilian von Rodakowski

Maximilian von Rodakowski

tytularny marszałek polny porucznik
Data i miejsce urodzenia	9 kwietnia 1825 Lwów
Data i miejsce śmierci	12 grudnia 1900 Graz
Przebieg służby
Lata służby	1843 – 1876
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier
Główne wojny i bitwy	Wojna prusko-austriacka Bitwa pod Custozą (1866)
Odznaczenia

Maksymilian Ritter von Rodakowski (ur. 9 kwietnia 1825 we Lwowie, zm. 12 grudnia 1900 w Grazu) – tytularny marszałek polny porucznik cesarskiej i królewskiej Armii.

Życiorys

Urodził się w rodzinie lwowskiego adwokata Pawła Rodakowskiego oraz Marii z niemieckiej rodziny kupieckiej Singerów. Był bratem malarza Henryka, prawnika Zygmunta, oraz generała Józefa.

Kształcił się w Akademii Inżynieryjnej w Wiedniu. W szkole tej nauki nie ukończył, gdyż 16 października 1843 wstąpił do 4 pułku ułanów jako kadet. Kampanie 1848 odbył we Włoszech, gdzie uczestniczył w tłumieniu powstania w Cremonie, wyróżnił się ponadto jako kurier między oblężoną Mantuą i kwaterą feldmarszałka Józefa Radetzkiego w Weronie. W działaniach wojennych 1849 r. udziału nie wziął z powodu choroby. Awansowany na rotmistrza, pozostał przez kilka lat w służbie liniowej. W 1857 objął dowództwo szwadronu. W 1862 awansował na podpułkownika i objął dowództwo dywizjonu. W 1863 ponownie znalazł się poza czynną służbą, pozostając w dyspozycji Ministerstwa Wojny. Rok później powrócił do 31 pułku ułanów. Dowództwo pułku i awans na pułkownika otrzymał 16 czerwca 1866 podczas kampanii przeciw Włochom. Wsławił się, dowodzeniem szarżą 13 Galicyjskiego Pułku Ułanów w bitwie pod Custozzą 24 czerwca 1866. Jego brat Henryk w 1858 roku namalował jego portret w czasie kiedy był jeszcze podpułkownikiem ułanów^[1]. Kolejny obraz przedstawiający szarżę ułanów pod dowództwem płk. Rodakowskiego namalował malarz Ludwig Koch. Na stanowisku dowódcy 13 pułku ułanów – stacjonującego w tym okresie w Tarnopolu i Gródku Jagiellońskim – pozostał Rodakowski do listopada 1871, kiedy powierzono mu dowództwo 21 Brygady Kawalerii w Brzeżanach i awansowano na generała majora. W styczniu 1874 objął dowództwo Brygady Kawalerii w Wiedniu, która wówczas wchodziła w skład XXV Dywizji Piechoty^[2]. Wkrótce jednak jego błyskotliwa kariera wojskowa załamała się, co nastąpiło być może w związku ze stratami, jakie poniósł podczas krachu na wiedeńskiej giełdzie w 1873 (władze wojskowe niechętnie patrzyły na oficerów angażujących się w operacje giełdowe) lub też ze względu na błędy, jakie podobno popełnił podczas manewrów. 1 maja 1876 przeniesiony został w stan spoczynku w stopniu tytularnego marszałka polnego porucznika^[3]. Jako emeryt mieszkał kolejno w Wiedniu, Stanisławowie a od 1894 w Grazu.

Był żonaty z Matyldą von Döry, z którą miał cztery córki: Marię, Gabrielę, Gizelę i Leonię oraz dwóch synów Mikołaja, komandora c.k. Marynarki Wojennej i Wiktora.

Awanse

Obraz Ludwiga Kocha przedstawiający szarżę ułanów pod dowództwem płk. Rodakowskiego

• kadet – 1843
• porucznik – 1844
• nadporucznik – 1847
• rotmistrz – 1850
• major – 1858
• podpułkownik – 1862
• generał major – 23 kwietnia 1873^[2]
• tytularny marszałek polny porucznik – 1 maja 1876^[3]

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Zasługi Wojskowej – 1850^[4]

Przypisy

Bibliografia

• Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1874. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1874. (niem.)
• Nota biograficzna na austro-hungarian-army.co.uk (ang.). austro-hungarian-army.co.uk. [dostęp 2010-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2009)].
• Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
• Jan Rydel – Rodakowski Maksymilian (1825-1900) hasło w Polski Słownik Biograficzny tom XXXI wyd. 1988 s. 347-348 wersja elekrtoniczna