Malcolm Turnbull

Malcolm Turnbull
Ilustracja
Malcolm Turnbull (2014)
Pełne imię i nazwisko

Malcolm Bryant Turnbull

Data i miejsce urodzenia

24 października 1954
Sydney

Premier Australii
Okres

od 15 września 2015
do 24 sierpnia 2018

Przynależność polityczna

Liberalna Partia Australii

Poprzednik

Tony Abbott

Następca

Scott Morrison

Federalny lider opozycji
Okres

od 16 września 2008
do 1 grudnia 2009

Przynależność polityczna

Liberalna Partia Australii

Poprzednik

Brendan Nelson

Następca

Tony Abbott

Minister środowiska i zasobów wodnych
Okres

od 23 stycznia 2007
do 3 grudnia 2007

Poprzednik

Ian Campbell

Następca

Peter Garrett

Minister komunikacji
Okres

od 18 września 2013
do 14 września 2014

Poprzednik

Anthony Albanese

Malcolm Bryant Turnbull (ur. 24 października 1954 w Sydney) – australijski prawnik, przedsiębiorca i polityk. W latach 2008–2009 i ponownie od 2015 federalny lider Liberalnej Partii Australii (LPA). W latach 2008–2009 federalny lider opozycji. W latach 2015–2018 premier Australii.

Życiorys

Młodość i edukacja

Malcolm Turnbull urodził się w 1954. Jego rodzice rozwiedli się w latach 60. XX w. w następstwie czego Malcolm wychowywał się w Sydney u boku ojca, Bruce’a Turnbulla. Matka, Coral Lansbury, wyjechała do USA, gdzie wykładała literaturę na różnych uniwersytetach. Turnbull ukończył prawo na Uniwersytecie w Sydney. W czasach studiów pracował jako dziennikarz politycznych dla The Nation Review, radia 2SM i telewizji Channel 9. Następnie, od 1978 do 1989 w ramach Stypendium Rhodesa studiował prawo cywilne na Uniwersytecie Oksfordzkim. W czasie pobytu w Wielkiej Brytanii pracował dla kilku gazet, m.in. dla The Sunday Times. W 1980 poznał tam i pojął za żonę Lucy Hughes.

Kariera zawodowa

Po studiach wraz z żoną wrócił do Australii i został przyjęty do adwokatury, w szeregach której pozostał do 1983. Turnbull rozpoczął także działalność biznesową. W latach 19831985 zasiadał we władzach Australian Consolidated Press Holding Group W 1986 założył własną firmę prawniczą Turnbull McWilliam. W głośnym procesie, obronił Petera Wrighta w procesie z rządem brytyjskim. W 1987 powołał do życia firmę inwestycyjną Whitlam Turnbull & Co Ltd. W 1999 przejął giganta telekomunikacyjnego, firmę OzEmail.

Aktywność w ruchu republikańskim

Malcolm Turnbull był zaangażowany w ruch republikański, dążący do wprowadzenia w Australii republiki. Od 1993 do 2000 był przewodniczącym Australijskiego Ruchu Republikańskiego (Australian Republican Movement). Brał udział w pracach Konwencji Konstytucyjnej, obradującej w 1998 w Canberze, która opracowywała zmiany konstytucyjne. Republikanie ponieśli jednak porażkę po tym, jak w listopadzie 1999 większość obywateli odrzuciło w referendum proponowany model republikański (z prezydentem wybieranym przez parlament). Turnbull był także członkiem Stowarzyszenia Australijskiej Flagi Narodowej (Australian National Flag Assiociation), postulującego konieczność zmiany australijskiej flagi.

Kariera polityczna

Poseł i minister

Malcolm Turnbull po raz pierwszy starał się wziąć udział w wyborach parlamentarnych już w 1981. Przegrał jednak wówczas prawybory wewnątrz Partii Liberalnej w okręgu Wentworth. W 2003 ogłosił swój udział w wyborach do Izby Reprezentantów. Na początku 2004 wygrał prawybory i został kandydatem Liberalnej Partii Australii w okręgu Wentworth na wschodnich przedmieściach Sydney. Po zwycięstwie w wyborach, 9 października 2004 objął mandat deputowanego. 24 stycznia 2006 został mianowany przez premiera Johna Howarda sekretarzem ds. zasobów wodnych, odpowiedzialnym bezpośrednio przed nim. 23 stycznia 2007 Turnbull objął stanowisko ministra środowiska i zasobów wodnych, które zajmował do końca kadencji rządu, 3 grudnia 2007.

W opozycji

Po wyborach parlamentarnych 24 listopada 2008, Turnbull ponownie dostał się do parlamentu[1]. Już następnego dnia zadeklarował możliwość ubiegania się o przywództwo Partii Liberalnej po odejściu Johna Howarda[2]. Jednakże 29 listopada 2007 nowym liderem Partii Liberalnej i zarazem liderem opozycji został wybrany Brendan Nelson, pokonując Turnbulla stosunkiem głosów 45 do 42[3]. Turnbull objął funkcję ministra skarbu w gabinecie cieni. Z powodu spadającego poparcia dla Nelsona, zarówno wewnątrz partii, jak i w opinii publicznej, 16 września 2008 Partia Liberalna przeprowadziła wybory nowego lidera. W głosowaniu Malcolm Turnbull pokonał Brendana Nelsona stosunkiem głosów 45 do 41[4].

W listopadzie 2009 w partii podniósł się bunt przeciw Turnbullowi, co doprowadziło do dymisji części członków jego gabinetu cieni. Powodem spięcia była zgoda lidera opozycji na przyjęcie rządowego projektu ustawy o tzw. Emissions Trading Scheme, która zmusiłaby australijski przemysł ciężki do ograniczenia do roku 2020 emisji gazów cieplarnianych o 25%, w stosunku do poziomu z roku 2000. Aby zażegnać konflikt, 1 grudnia 2009 odbyły się wybory lidera liberałów, w których Turnbull uległ jednym głosem Tony’emu Abbottowi[5]. W 2010 Abbott zaprosił go do swojego gabinetu cieni, gdzie został „cieniem” ministra komunikacji.

Premier Australii

We wrześniu 2013 LPA powróciła po sześciu latach przerwy do władzy i utworzyła gabinet Tony’ego Abbotta. Turnbull objął w nim stanowisko ministra komunikacji. We wrześniu 2015 stanął na czele wewnątrzpartyjnego buntu przeciwko tracącemu popularność Abbottowi. Podał się do dymisji z zajmowanego stanowiska[6] i jeszcze tego samego dnia – 14 września 2015 – pokonał Abbotta w nadzwyczajnych wyborach na stanowisko federalnego lidera LPA (wyboru tego dokonują członkowie klubu LPA w parlamencie federalnym)[7]. Jako nowy lider największej partii koalicji rządzącej, automatycznie otrzymał nominację na premiera Australii, którym formalnie został 15 września[8].

W lipcu 2016 Koalicja pod wodzą Turnbulla wygrała federalne wybory parlamentarne, choć jej większość w parlamencie wyniosła po nich zaledwie jeden mandat. Wkrótce później Turnbull utworzył swój drugi gabinet[9].

W sierpniu 2018 w LPA doszło do kolejnego przesilenia wewnętrznego, wywołanego przez działania konserwatywnego skrzydła partii, które pragnęło zastąpić należącego do bardziej centrowej części polityków LPA Turnbulla własnym kandydatem w osobie ministra spraw wewnętrznych Petera Duttona. 21 sierpnia 2018 doszło do wyborów federalnego lidera partii, w których Turbull pokonał Duttona stosunkiem głosów 48:35[10]. W kolejnych dniach premier systematycznie tracił jednak poparcie kolejnych parlamentarzystów, a nawet członków własnego rządu. W efekcie został zmuszony do zarządzenia kolejnych wyborów lidera, przeprowadzonych 24 sierpnia, w których sam nie wziął udziału. Zwycięskim kandydatem został Scott Morrison[11], który pokonał Duttona i dotychczasową minister spraw zagranicznych Julie Bishop.

Pożegnanie z polityką

27 sierpnia 2018 Turnbull ogłosił, iż zamierza złożyć swój mandat parlamentarny i odejść z aktywnego życia politycznego. Formalnie opuścił Izbę Reprezentantów 31 sierpnia 2018[12].

Przypisy

  1. Wentworth – Federal Election 2007. abc.net.au. [dostęp 2018-09-02].
  2. Media gather at Turnbull’s residence. theage.com.au, 25 listopada 2007. [dostęp 2018-09-02].
  3. Bishop and Gillard go head-to-head. theage.com.au, 29 listopada 2007. [dostęp 2018-09-02].
  4. Australian opposition leader replaced by Turnbull. people.com.cn, 16 września 2008. [dostęp 2018-09-02].
  5. BBC News – Australia opposition vote deals climate law blow. bbc.co.uk. [dostęp 2009-12-02].
  6. Abbott confident he will win leadership vote. abc.net.au. [dostęp 2015-09-15].
  7. Turnbull to lead ‘thoroughly Liberal government’ after ousting Abbott. abc.net.au. [dostęp 2015-09-15].
  8. Turnbull keeps same-sex marriage, climate change policies. abc.net.au. [dostęp 2015-09-15].
  9. Turnbull Announces New Ministry. australianpolitics.com. [dostęp 2016-10-10].
  10. As it happened: Leadership turmoil continues after Turnbull beats Dutton in leadership vote, „ABC News”, 21 sierpnia 2018 [dostęp 2018-09-06] (ang.).
  11. Premier Australii „zmuszony” do ustąpienia. Następca już zaprzysiężony, „TVN24.pl” [dostęp 2018-09-06].
  12. Malcolm Turnbull formally resigns, forces byelection, „Financial Review”, 31 sierpnia 2018 [dostęp 2018-09-06] (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Malcolm Turnbull 2014.jpg
Autor: Вени Марковски | Veni Markovski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Australian Minister for Communications, Malcolm Turnbull at an ITU Meeting, at ITU Plenipot, Busan, Korea.
John Howard 2014 version 2 (cropped).jpg
(c) Robert Keating/DFAT, CC BY 2.0

The DFAT Policy Forum with former Prime Minister The Hon. John Howard OM AC - “1996 – 2007: Some Foreign Policy Reflections”

Peter Varghese, Secretary, DFAT and John Howard