Malwina Kopron

Malwina Kopron

Malwina Kopron (2017)
Data i miejsce urodzenia	16 listopada 1994 Puławy
Informacje klubowe
Klub	Wisła Puławy (2007–2012) OŚ AZS Poznań (2013–2016) AZS UMCS Lublin (2016)
Trener	Witold Kopron Czesław Cybulski
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie brąz Tokio 2020 lekkoatletyka (rzut młotem) Mistrzostwa świata brąz Londyn 2017 rzut młotem Młodzieżowe mistrzostwa Europy brąz Tallinn 2015 rzut młotem Mistrzostwa świata juniorów młodszych srebro Lille 2011 rzut młotem Uniwersjada złoto Tajpej 2017 rzut młotem srebro Neapol 2019 rzut młotem
Odznaczenia

Malwina Kopron (ur. 16 listopada 1994 w Puławach) – polska lekkoatletka, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich, specjalizująca się w rzucie młotem.

W 2011 została srebrną medalistką mistrzostw świata juniorów młodszych. Uczestniczka mistrzostw świata juniorów (2012). W 2015 zdobyła brązowy medal młodzieżowych mistrzostw Europy w Tallinnie. Szósta zawodniczka mistrzostw Europy w Amsterdamie (2016)^[1]. W 2017 zdobyła brązowy medal mistrzostw świata w Londynie.

Reprezentantka Polski w pucharze Europy w rzutach.

Multimedalistka mistrzostw Polski: złota (2019 i 2021), srebrna (2017 i 2020) i brązowa (2018). Złota medalistka młodzieżowych mistrzostw Polski (2014, 2015, 2016)^[2], mistrzostw Polski juniorów (także w rzucie oszczepem) oraz ogólnopolskiej olimpiady młodzieży.

Rekordy życiowe: rzut młotem – 76,85 (26 sierpnia 2017, Tajpej) 2. lokata w polskich tabelach historycznych; rzut oszczepem – 51,66 (23 czerwca 2012, Białystok), do zawodniczki należy również aktualny rekord Polski młodzieżowców w rzucie młotem – 72,74 w 2016.

Kariera

We wrześniu 2009 podczas Małego Memoriału Janusza Kusocińskiego w Słupsku zajęła 3. miejsce^[3]. Rok później w trakcie zawodów poświęconych pamięci Janusza Kusocińskiego odniosła zwycięstwo^[4].

W 2011 będąc zawodniczką klubu Wisła Puławy w czasie mistrzostw świata juniorów młodszych uzyskała srebrny medal ustanawiając nowy rekord życiowy – 57,03 m, który poprawiła o ponad 1,5 m^[5].

W 2012 podczas 12. Zimowego Pucharu Europy w rzutach rozgrywanego w Barze została sklasyfikowana na 7. pozycji, dzięki rzutowi na 61,80 m ustanawiając nowy rekord życiowy^[6].

24 marca po raz kolejny poprawiła swój rekord życiowy w trakcie wczesnowiosennego mityngu rzutów w Kielcach, rzucając młotem na odległość 64,79 m^[7]. Podopieczna Witolda Koprona (dziadek Malwiny) w zawodach zajęła 2. miejsce^[7].

W kwietniu w trakcie 3. Memoriału dr. Zdzisława Furmanka w Kielcach odniosła zwycięstwo, posyłając młot na odległość 63,83 m, co stanowiło wówczas 89,01% udziału w rekordzie Polski (zawodników sklasyfikowano niezależnie od kategorii wiekowej według procentowego udziału wyniku do rekordu Polski)^[8].

Na początku maja podczas mityngu w Białymstoku wynikiem 60,53 m uzyskała minimum PZLA na MŚJ w Barcelonie (58,50)^[9].

W czerwcu podczas mistrzostw Polski juniorów w Białymstoku rzucając młotem na odległość 64,88 m poprawiła swój rekord życiowy, a w drugiej konkrecji, w której brała udział – rzut młotem uzyskała 51,66 m, które było najlepszym jej wynikiem w tym rodzaju współzawodnictwa^[10]. W obu rywalizacjach zdobyła złoty medal^[10].

W lipcu na Mistrzostwach Świata Juniorów w Barcelonie zakończyła rywalizację na etapie eliminacji^[11].

W 2013 podczas 13. edycji Zimowego Pucharu Europy w rzutach odbywającego się w Castellón de la Plana została sklasyfikowana na 4. pozycji w kategorii młodzieżowej^[12].

Pod koniec kwietnia w trakcie 2. Memoriału dr. Zdzisława Furmanka w Rzutach osiągnęła wskaźnik PZLA na MEJ w Rieti^[13].

W czerwcu podczas 59. Memoriału Janusza Kusocińskiego po raz kolejny ustanowiła swój nowy rekord w rzucie młotem, posyłając sprzęt na odległość 66,11 m^[14].

W okresie wakacyjnym, na początku lipca odbyły się mistrzostwa Polski juniorów w Krakowie, w których obroniła tytuł mistrzowski wywalczony rok wcześniej^[15].

W 2014 w trakcie Zimowego Pucharu Europy w rzutach, który odbywał się w Leirii zdobyła złoty medal w konkursie młodzieżowców^[16]. W toczonej rywalizacji rzutu młotem trzykrotnie uzyskała wynik lepszy od dotychczasowego rekordu życiowego^[16]. Najdalej rzuciła sprzętem na odległość 69,30 m, który od tej pory był jej najlepszym rezultatem w tym rodzaju współzawodnictwa^[16].

Pod koniec lipca podczas mistrzostwa Polski seniorów rozgrywanych w Szczecinie uplasowała się na 3. miejscu^[17].

Miesiąc później wzięła udział w 31. młodzieżowych mistrzostwach Polski, podczas których przy każdym rzucie młotem uzyskiwała lepszy wynik od przeciwniczek, co przyczyniło się do zajęcia najwyższego miejsca na podium^[18].

W 2015 po raz kolejny przystąpiła do rywalizacji w Zimowym Pucharze Europy w rzutach toczącej się w Leirii, którą zakończyła na 4. pozycji^[19].

Podczas 10-lecia Kieleckiego Klubu Lekkoatletycznego rzutem na odległość 71,27 m ustanowiła nowy rekord życiowy, a także wypełniła minimum na mistrzostwa świata seniorów w Pekinie^[20] oraz na młodzieżowe mistrzostwa Europy w Tallinnie^[21].

Występ w Estonii rozpoczęła od eliminacji, które zakończyła na 7. miejscu, co dało awans do finału konkursu rzutu młotem^[22], w którym dzięki wynikowi – 68,57 m uzyskanemu w 4. kolejce zajęła najniższy stopień podium^[23].

W lipcu w ostatnim dniu rozgrywanych w Krakowie 91. mistrzostw Polski seniorów zajęła 3. pozycję^[24].

Podczas mistrzostw świata seniorów w Pekinie nie przebrnęła eliminacji, do awansu zabrakło 34 cm^[25].

W trakcie 32. młodzieżowych mistrzostw Polski przystąpiła do rywalizacji w rzucie oszczepem oraz w rzucie młotem^[26]. Najpierw rywalizowała w konkurencji – rzut oszczepem, którą zakończyła na 3. stopniu podium^[26]. Następnie rozpoczęła udział w konkursie rzutu młotem, podczas którego rzucała regularnie powyżej 65,00 m, a próbą na 68,57 m przypieczętowała zwycięstwo^[27].

3 sierpnia 2021 podczas igrzysk olimpijskich rozgrywanych w Tokio zdobyła brązowy medal olimpijski z wynikiem 75,49 m^[28].

W 2021 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[29].

Osiągnięcia

Rok	Impreza	Miejsce	Pozycja	Wynik
2011	Mistrzostwa świata juniorów młodszych	Lille	2. miejsce	57,03
2012	Zimowy puchar Europy w rzutach	Bar	7. miejsce[a]	61,80
	Mistrzostwa świata juniorów	Barcelona	eliminacje	NM
2013	Zimowy puchar Europy w rzutach	Castellón de la Plana	4. miejsce[a]	62,73
	Mistrzostwa Europy juniorów	Rieti	4. miejsce	63,13
2014	Zimowy puchar Europy w rzutach U23	Leiria	01 1. miejsce	69,30
2015	Zimowy puchar Europy w rzutach U23	Leiria	4. miejsce	68,55
	Młodzieżowe mistrzostwa Europy	Tallinn	3. miejsce	68,57
	Mistrzostwa świata	Pekin	el. – 14. miejsce	69,53
2016	Mistrzostwa Europy	Amsterdam	6. miejsce	70,91
	Igrzyska olimpijskie	Rio de Janeiro	el. – 15. miejsce	69,69
2017	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Lille	2. miejsce	73,06
	Mistrzostwa świata	Londyn	3. miejsce	74,76
	Uniwersjada	Tajpej	01 1. miejsce	76,85
	IAAF Hammer Throw Challenge		4. miejsce	220,03
2018	Puchar Europy w rzutach	Leiria	3. miejsce	69,54
	Mistrzostwa Europy	Berlin	4. miejsce	72,20
	IAAF Hammer Throw Challenge		5. miejsce	217,41
2019	Uniwersjada	Neapol	2. miejsce	70,89
	Mistrzostwa świata	Doha	el. – 13. miejsce	70,46
	Światowe wojskowe igrzyska sportowe	Wuhan	3. miejsce	67,12
	IAAF Hammer Throw Challenge		10. miejsce	211,78
2021	Igrzyska olimpijskie	Tokio	3. miejsce	75,49
2022	Mistrzostwa świata	Eugene	el. – 15. miejsce	70,50
	Mistrzostwa Europy	Monachium	el. –	NM

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Malwina Kopron w bazie Polskiego Związku Lekkiej Atletyki (pol.) [dostęp 30 kwietnia 2012].
• Malwina Kopron, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2020-03-15]  (ang.).

Linki zewnętrzne

• TomaszT. Wieczorek TomaszT., Malwina Kopron – nadzieja na MŚJ w Barcelonie, pzla.pl [dostęp 2012-04-30]  (pol.).