Mama i papa

Mama i papa – przykład fałszywych wyrazów pokrewnych, istniejących na poziomie różnych języków świata. W wielu językach sekwencje dźwiękowe zbliżone do /mama/ i /papa/ oznaczają „matka” i „ojciec”, przeważnie w podanej kolejności. Uważa się, że jest to zbieg okoliczności wynikający z procesu wczesnej akwizycji języka[1][2][3][4].

Zobacz też

  • efekt bouba-kiki

Przypisy

  1. ↑ Jakobson, R. (1962) Why 'mama' and 'papa'? [w:] Jakobson, R. Selected Writings, Vol. I: Phonological Studies, s. 538–545. Haga: Mouton (ang.).
  2. ↑ Nichols, J. (1999) Why 'me' and 'thee'? Historical Linguistics 1999: Selected Papers from the 14th International Conference on Historical Linguistics, Vancouver, 1999, red. Laurel J. Brinton, John Benjamins Publishing, 2001, s. 253–276 (ang.).
  3. ↑ Bancel, P.J., A.M. de l'Etang. (2008) The Age of Mama and Papa Bengtson J. D. [w:] Hot Pursuit of Language in Prehistory: Essays in the four fields of anthropology. (John Benjamins Publishing, 2008), s. 417–438 (ang.).
  4. ↑ Bancel, P.J., A.M. de l'Etang. (2013) Brave new words [w:] New Perspectives on the Origins of Language, red. C. Lefebvre, B. Comrie, H. Cohen (John Benjamins Publishing, 2013), s. 333–377 (ang.).