Manaen
| Czczony przez | Kościół katolicki |
|---|---|
| Wspomnienie | 24 maja |
Manaen, łac. Manahen (I wiek) – święty katolicki, prorok i nauczycieli Kościoła, postać biblijna.
Żyjący w I wieku przyrodni brat (brat mleczny), lub wspólnie wychowywany z tetrarchą Herodem Antypasem wymieniany przez Ewangelistę św. Łukasza i Euzebiusza z Cezarei. Przypuszczalny założyciel chrześcijańskiej wspólnoty Antiochii. Jego imię wymieniają Dzieje Apostolskie
W Antiochii, w tamtejszym Kościele, byli prorokami i nauczycielami: Barnaba i Szymon, zwany Niger, Lucjusz Cyrenejczyk i Manaen, który wychował się razem z Herodem tetrarchą, i Szaweł.(Dz 13.1 BT)[1].
Istnieją przypuszczenia, według których miał być synem mamki Heroda i że to od niego św. Łukasz znał szczegóły śmierci św. Jana Chrzciciela. Postaci tej nie można utożsamiać z esseńczykiem wymienianym przez Józefa Flawiusza.
Wspomnienie Manaena obchodzone jest 24 maja[2].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: 'Księga imion i świętych'. T. 4: M-P. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2000, s. 67. ISBN 83-7097-671-9.