Manfred Germar
| |||||||||||||||||||||||||
 (c) Bundesarchiv, Bild 183-33456-0002 / Funck, Heinz / CC-BY-SA 3.0 Germar wygrywa bieg w 1955 | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 10 marca 1935 Kolonia | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 182 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||
   | |||||||||||||||||||||||||
Manfred „Manni“ Germar (ur. 10 marca 1935 w Kolonii[1]) – niemiecki lekkoatleta sprinter, medalista olimpijski i trzykrotny mistrz Europy.
Startował w reprezentacji Republiki Federalnej Niemiec, choć medale na międzynarodowych imprezach zdobywał w barwach wspólnej reprezentacji Niemiec.
Rozpoczął międzynarodową karierę na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie, gdzie wystąpił tylko w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie Leonhard Pohl, Peter Kraus, Heinz Fütterer i Germar), która została zdyskwalifikowana w przedbiegach[2].
Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne, startując we wspólnej reprezentacji olimpijskiej Niemiec, zajął 5. miejsce w finale biegu na 100 metrów. W biegu na 200 metrów awansował do ćwierćfinału, ale w nim nie wystąpił. Największym sukcesem Germara na tych igrzyskach był bieg sztafetowy. Sztafeta 4 × 100 metrów w składzie: Lothar Knörzer, Pohl, Fütterer i Germar zdobyła brązowy medal[1].
W 1958 wyrównał rekord świata w sztafecie 4 × 100 m (w składzie: Manfred Steinbach, Martin Lauer, Fütterer i Germar) wynikiem 39,5 s. W tym samym roku wyrównał rekord świata w biegu na 200 metrów czasem 20,6 s (w obu przypadkach były to rekordy Europy)[3][4]. Na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie Germar zwyciężył w biegu na 200 metrów i zajął 2. miejsce w biegu na 100 metrów (za swym rodakiem Arminem Harym). Został również mistrzem Europy w sztafecie 4 × 100 metrów (sztafeta biegła w składzie: Walter Mahlendorf, Hary, Fütterer i Germar)[5].
Na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie Germar odpadł w przedbiegach na 100 metrów i na 200 metrów. Wskutek słabszej formy (po usunięciu zęba mądrości) nie znalazł się w składzie niemieckiej sztafety 4 × 100 metrów, która zdobyła mistrzostwo olimpijskie[1].
Na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie startował tylko w sztafecie 4 × 100 metrów, która zdobyła złoty medal (w składzie: Klaus Ulonska, Peter Gamper, Jochen Bender i Germar)[6].
Germar zdobył następujące medale w mistrzostwach RFN:
- bieg na 100 metrów – złote medale w latach 1956–1959 i 1961, srebrny w 1955[7]
- bieg na 200 metrów – złote medale w latach 1956–1959, 1961 i 1962, srebrny w 1960[8]
- sztafeta 4 × 100 metrów – złote medale w latach 1954, 1956–1961 i 1964<[9]
Startował w klubie ASV Köln.
Został odznaczony m.in. Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec w 1998, srebrnym Orderem Olimpijskim w 2001 i Srebrnym Liściem Laurowym w 1957[10].
Przypisy
- ↑ a b c Manfred Germar, olympedia.org [dostęp 2021-06-30] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 506 [dostęp 2021-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 43, 134 [dostęp 2021-06-30] (ang.).
- ↑ José María García, Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016), rfea.es, s. 8, 35 [dostęp 2021-06-30] (hiszp. • ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 509, 513 [dostęp 2021-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 520 [dostęp 2021-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (100m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2021-06-30] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (200m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2021-06-30] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Staffeln – Herren – Teil 1), Sport-Komplett.de [dostęp 2021-06-30] (niem.).
- ↑ Steffen Haffner, Manfred Germar Sprintstar in der Leichtathletik, Hall of Fame des Deutschen Sports, kwiecień 2006 [dostęp 2021-06-30] (niem.).
Bibliografia
- Manfred Germar, olympedia.org [dostęp 2021-06-30] (ang.).
- Steffen Haffner, Manfred Germar Sprintstar in der Leichtathletik, Hall of Fame des Deutschen Sports, kwiecień 2006 [dostęp 2021-06-30] (niem.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Baretka: Order Zasługi RFN – Krzyż Zasługi na Wstędze.
Silver chain of Olimpic order
(c) Bundesarchiv, Bild 183-33456-0002 / Funck, Heinz / CC-BY-SA 3.0
Am Sonntag, dem 9. Oktober 1955, traf sich ein Großteil der europäischen Leichtathletik-Elite zum Rudolf-Harbig-Gedenksportfest in Dresden, 35.000 Zuschauer sahen packende Kämpfe und im wichtigsten Wettbewerb, dem 800-m-Lauf, einen erneuten Sieg des Dänen Gunnar Nielsen. Eine weitere herausragende Leistung war der neue deutsche Rekord in der 4x100-m-Frauenstaffel, den Motor Jena mit 46,9 Sek. erzielte.
Autor: ChryZ MUC, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bandschnalle des Silbernen Lorbeerblattes
.svg)
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.