Manfred Germar
| |||||||||||||||||||||||||
 (c) Bundesarchiv, Bild 183-33456-0002 / Funck, Heinz / CC-BY-SA 3.0 Germar wygrywa bieg w 1955 | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 10 marca 1935 Kolonia | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 182 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||
   | |||||||||||||||||||||||||
Manfred „Manni“ Germar (ur. 10 marca 1935 w Kolonii[1]) – niemiecki lekkoatleta sprinter, medalista olimpijski i trzykrotny mistrz Europy.
Startował w reprezentacji Republiki Federalnej Niemiec, choć medale na międzynarodowych imprezach zdobywał w barwach wspólnej reprezentacji Niemiec.
Rozpoczął międzynarodową karierę na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie, gdzie wystąpił tylko w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie Leonhard Pohl, Peter Kraus, Heinz Fütterer i Germar), która została zdyskwalifikowana w przedbiegach[2].
Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne, startując we wspólnej reprezentacji olimpijskiej Niemiec, zajął 5. miejsce w finale biegu na 100 metrów. W biegu na 200 metrów awansował do ćwierćfinału, ale w nim nie wystąpił. Największym sukcesem Germara na tych igrzyskach był bieg sztafetowy. Sztafeta 4 × 100 metrów w składzie: Lothar Knörzer, Pohl, Fütterer i Germar zdobyła brązowy medal[1].
W 1958 wyrównał rekord świata w sztafecie 4 × 100 m (w składzie: Manfred Steinbach, Martin Lauer, Fütterer i Germar) wynikiem 39,5 s. W tym samym roku wyrównał rekord świata w biegu na 200 metrów czasem 20,6 s (w obu przypadkach były to rekordy Europy)[3][4]. Na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie Germar zwyciężył w biegu na 200 metrów i zajął 2. miejsce w biegu na 100 metrów (za swym rodakiem Arminem Harym). Został również mistrzem Europy w sztafecie 4 × 100 metrów (sztafeta biegła w składzie: Walter Mahlendorf, Hary, Fütterer i Germar)[5].
Na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie Germar odpadł w przedbiegach na 100 metrów i na 200 metrów. Wskutek słabszej formy (po usunięciu zęba mądrości) nie znalazł się w składzie niemieckiej sztafety 4 × 100 metrów, która zdobyła mistrzostwo olimpijskie[1].
Na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie startował tylko w sztafecie 4 × 100 metrów, która zdobyła złoty medal (w składzie: Klaus Ulonska, Peter Gamper, Jochen Bender i Germar)[6].
Germar zdobył następujące medale w mistrzostwach RFN:
- bieg na 100 metrów – złote medale w latach 1956–1959 i 1961, srebrny w 1955[7]
- bieg na 200 metrów – złote medale w latach 1956–1959, 1961 i 1962, srebrny w 1960[8]
- sztafeta 4 × 100 metrów – złote medale w latach 1954, 1956–1961 i 1964<[9]
Startował w klubie ASV Köln.
Został odznaczony m.in. Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec w 1998, srebrnym Orderem Olimpijskim w 2001 i Srebrnym Liściem Laurowym w 1957[10].
Przypisy
- ↑ a b c Manfred Germar, olympedia.org [dostęp 2021-06-30] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 506 [dostęp 2021-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 43, 134 [dostęp 2021-06-30] (ang.).
- ↑ José María García, Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016), rfea.es, s. 8, 35 [dostęp 2021-06-30] (hiszp. • ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 509, 513 [dostęp 2021-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 520 [dostęp 2021-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (100m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2021-06-30] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (200m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2021-06-30] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Staffeln – Herren – Teil 1), Sport-Komplett.de [dostęp 2021-06-30] (niem.).
- ↑ Steffen Haffner, Manfred Germar Sprintstar in der Leichtathletik, Hall of Fame des Deutschen Sports, kwiecień 2006 [dostęp 2021-06-30] (niem.).
Bibliografia
- Manfred Germar, olympedia.org [dostęp 2021-06-30] (ang.).
- Steffen Haffner, Manfred Germar Sprintstar in der Leichtathletik, Hall of Fame des Deutschen Sports, kwiecień 2006 [dostęp 2021-06-30] (niem.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.
Baretka: Order Zasługi RFN – Krzyż Zasługi na Wstędze.
Silver chain of Olimpic order
(c) Bundesarchiv, Bild 183-33456-0002 / Funck, Heinz / CC-BY-SA 3.0
Am Sonntag, dem 9. Oktober 1955, traf sich ein Großteil der europäischen Leichtathletik-Elite zum Rudolf-Harbig-Gedenksportfest in Dresden, 35.000 Zuschauer sahen packende Kämpfe und im wichtigsten Wettbewerb, dem 800-m-Lauf, einen erneuten Sieg des Dänen Gunnar Nielsen. Eine weitere herausragende Leistung war der neue deutsche Rekord in der 4x100-m-Frauenstaffel, den Motor Jena mit 46,9 Sek. erzielte.
Autor: ChryZ MUC, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bandschnalle des Silbernen Lorbeerblattes