Manganit
 | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny | γ-MnO(OH) – tlenowodorotlenek manganu |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa | 4 |
| Przełam | nierówny |
| Łupliwość | doskonała |
| Układ krystalograficzny | jednoskośny |
| Gęstość minerału | 4,35 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa | czarna, ciemnobrunatna, ciemnoszara |
| Rysa | czarna, brunatnoczarna |
| Połysk | półmetaliczny, matowy |
Manganit – minerał z grupy tlenowodorotlenków. Należy do minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych rejonach Ziemi. Nazwa pochodzi od składu chemicznego tego minerału.
Charakterystyka
Właściwości
Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupkowym, igiełkowym bardzo często wykazują pionowe zbrużdżenia. Ładnie wykształcone kryształy występują w druzach, gdzie tworzą szczotki krystaliczne. Występuje w skupieniach ziarnistych, pręcikowych, włóknistych, promienistych, czasami naciekowych. Tworzy też konkrecje. Występują zbliźniaczenia – kolankowe lub krzyżowe. Jest kruchy, przeświecający, tworzy pseudomorfozy po kalcycie.
Występowanie
Minerał hydrotermalny niskich temperatur oraz niektórych płytkomorskich osadów. Współwystępuje z kalcytem, barytem, hematytem, piroluzytem, psylomelanem.
Miejsca występowania:
- W Polsce: spotykany w żelaziakach brunatnych w okolicach Tarnowskich Gór oraz w rejonie złóż Zn-Pb. Także w skałach ilastych w okolicach Jawora (Dolny Śląsk) i w Tatrach.
Zastosowanie
- ważna ruda manganu (62,47% Mn),
- wysoko ceniony kamień kolekcjonerski.
Bibliografia
- Leksykon Przyrodniczy – Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” 2002.
- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
- O. Medenbach, C. Sussieck-Fornefeld: Minerały, „Świat Książki” 1996.
- R. Hochleitner: Minerały i kryształy, „Muza S.A.” 1994.
- W. Heflik, L. Natkaniec-Nowak: Minerały Polski, Wyd. „Antykwa” 1998.