Mansur Bahrami
 Mansur Bahrami | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 26 kwietnia 1956 |
| Wzrost | 178 cm |
| Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1974 |
| Zakończenie kariery | 1991 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 192 (9 maja 1988) |
| Roland Garros | 2R (1981) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 2 |
| Najwyżej w rankingu | 31 (6 lipca 1987) |
| Australian Open | 2R (1977) |
| Roland Garros | F (1989) |
| Wimbledon | 2R (1988) |
| US Open | 3R (1987) |
Mansur Bahrami, pers. منصور بهرامی, Manṣūr Bahrāmī (ur. 26 kwietnia 1956 w Araku) – irański tenisista posiadający również obywatelstwo francuskie, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Karierę tenisową rozpoczął w roku 1974. Specjalizował się w grze podwójnej, wygrywając dwa turnieje ATP World Tour. Pierwsze zwycięstwo odniósł w roku 1988 w Genewie partnerując Tomášowi Šmídowi, a drugi tytuł wywalczył rok później w Tuluzie, grając w parze z Érikiem Winogradskym. Ponadto grał w dziesięciu dalszych finałach rozgrywek ATP World Tour, które zakończyły się porażką Bahramiego, w tym wielkoszlemowy French Open 1989. Wspólnie z Winogradskym przegrali w meczu finałowym z Amerykanami Jimem Grabbem i Patrickiem McEnroe 4:6, 6:2, 4:6, 6:7.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu deblistów był na 31. miejscu w lipcu 1987 roku, z kolei w zestawieniu singlistów w maju 1988 roku był na 192. pozycji.
W latach 1974–1978 reprezentował Iran w Pucharze Davisa. Później, po piętnastu latach przerwy powrócił do zespołu w sezonie 1993 i grał do 1997 roku, rozgrywając łącznie 39 meczów (zarówno w singlu jak i deblu), a wygrywając 24 pojedynki.
Bahrami, wyróżniający się na korcie charakterystycznymi wąsami, znany jest z efektownej gry i po zakończeniu kariery stał się chętnie zapraszanym uczestnikiem rozmaitych meczów pokazowych, w których towarzyszył albo współczesnym gwiazdom, albo innym weteranom, np. Leconte czy Noahowi. Poza technicznymi zagraniami prezentuje publiczności sztuczki żonglerskie i inicjuje humorystyczne sytuacje, np. prowadzi rozmowy, obniża siatkę serwującemu partnerowi albo niespodziewanie dołącza do pary przeciwnej. Od połowy lat 90. włączył się także aktywnie w rozgrywki seniorskie, w 1999 roku wygrał turniej cyklu ATP Champions Tour w Ad-Dausze, pokonując m.in. Leconte i Casha.
Wygrane turnieje ATP World Tour
Gra podwójna (2)
| Nr | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
| 1. | 1988 | Genewa | Ceglana |  Tomáš Šmíd |  Gustavo Luza Guillermo Pérez Roldán | 6:4, 6:3 |
| 2. | 1989 | Tuluza | Twarda (hala) |  Éric Winogradsky |  Todd Nelson Roger Smith | 6:2, 7:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2017-09-16] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2017-09-16] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2017-09-16] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
