Manuel II Patriota
![]() | |
![]() | |
![]() | |
Król Portugalii | |
Okres | od 1 lutego 1908 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | republika |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | Karol I Dyplomata |
Matka | |
Żona | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Manuel II Patriota (ur. 15 listopada 1889 w Lizbonie, zm. 2 lipca 1932 w Londynie) − ostatni król Portugalii, panował od 1 lutego 1908 do 4 października 1910 roku. Nazwany nieszczęśliwym w przeciwieństwie do swojego XV-wiecznego imiennika − Manuela I.
Życiorys
Młodość
Urodził się w ostatnim roku panowania swojego dziadka – Ludwika I. Otrzymał tradycyjne wykształcenie, typowe dla członka portugalskiej rodziny królewskiej, bez trosk politycznych, które spotkały jego starszego brata, który został przeznaczony od urodzenia, by zostać królem. Studiował historię i języki. Mówił biegle i pisał w języku francuskim. Pobierał lekcje muzyki u pianisty Aleksandra Rey Colaço. Był wielkim miłośnikiem muzyki. Słuchał Beethovena i Richarda Wagnera. W przeciwieństwie do starszego brata, który lubił ćwiczenia fizyczne, Manuel wolał literaturę, czytanie i pisanie. Napisał między innymi „przewodnik” po średniowiecznej i renesansowej literaturze portugalskiej. Jeździł konno, pływał i grał w tenisa.
Dużo podróżował. W 1903 roku wraz z matką i jej bratem wyjechał do Egiptu na pokładzie królewskiego jachtu Amelia, poszerzając swoją wiedzę o starożytnych cywilizacjach. W 1907 rozpoczął naukę w Portugalskiej Szkole Marynarki Wojennej z perspektywą służby wojskowej.
Panowanie
Odziedziczył tron w 1908 roku, po śmierci swojego ojca, króla Karola I, i starszego brata, księcia Ludwika Filipa, diuka Braganza, którzy zginęli z rąk radykalnych republikanów w zamachu. W tym samym zdarzeniu Manuel został lekko ranny. Wraz z tronem odziedziczył poważne problemy w polityce wewnętrznej i zagranicznej. W polityce wewnętrznej było to kształtowanie się i stały rozrost ideologii liberalnej i republikańskiej, a w polityce zagranicznej przede wszystkim zmiany terytorialne i ekonomiczne w afrykańskich terytoriach zamorskich, zachodzące już w czasach króla Ludwika I.
Manuel od razu po objęciu władzy zdymisjonował dyktatora João Franco i cały jego gabinet, chcąc umocnić słabą pozycję rodu królewskiego. Ogłosił nowe, wolne wybory, w których republikanie i socjaliści odnieśli porównywalny sukces. Rewolucja wybuchła 4 października 1910 roku, zmuszając Manuela do abdykacji i ucieczki na brytyjski Gibraltar. Do śmierci żył na wygnaniu w Wielkiej Brytanii.
Małżeństwo
4 września 1913 poślubił księżniczkę Augustę Wiktorię Hohenzollern-Sigmaringen (ur. 19 sierpnia 1890 w Poczdamie; zm. 29 sierpnia 1966 w Eigeltingen), córkę księcia Wilhelma Hohenzollerna-Sigmaringen (ur. 1864- zm. 1927) i jego żony – księżniczki Królestwa Obojga Sycylii, Marii Teresy Burbon.
Śmierć
Zmarł młodo, 2 lipca 1932 w Fulwell Park w Middlesex w Anglii.
Odznaczenia
- Wielki Mistrz Trzech Orderów (Chrystusa, Św. Benedykta z Avis i Św. Jakuba od Miecza)[1]
- Wielki Mistrz Orderu Wojskowego Wieży i Miecza, Męstwa, Wierności i Zasługi[1]
- Wielki Mistrz Orderu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny z Vila Viçosa[1]
- Order Złotego Runa (Hiszpania, 1908)[1][2]
- Order Annuncjaty (Włochy, 1908)[1]
- Order Świętego Andrzeja (Rosja)[1]
- Order Serafinów (Szwecja, 1909)[1]
- Order Słonia (Dania, 1909)[1]
- Order Podwiązki (Anglia, 1909)[1]
- Order Karola III (Hiszpania)[1]
- Królewski Order Wiktoriański (Anglia)[3]
- Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana (1909, Austro-Węgry)[4]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j The titled nobility of Europe. Londyn: Harrison & Sons, 1914, s. 118-121.
- ↑ Boletín Oficial del Estado
- ↑ De Uma Ou Outra Forma, Sempre Ao Serviço Da Nação
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1818, s. 56
Media użyte na tej stronie
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Ordem de Nossa Senhora da Conceição de Vila Viçosa. Cavaleiro. Portugal.
Baretka
Autor: Reliavech, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barette de l'ordre de Saint-André (Russie impériale).
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Ordem of the Seraphim. Sweden. True size for the template.
Autor: Portunes, Licencja: CC BY 4.0
Ribbon bar of the Danish Order of the Elephant
Order of the Most Holy Annunciation ribbon
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Baretka: Order Świętego Stefana – Krzyż Wielki – Węgry.
Autor: Heralder (Crown by Miguillen, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ribbon bar of the Order of Charles III, Grand Cross.
Autor: Gonçalo Veiga, Licencja: CC BY-SA 4.0
Military Order of the Tower and of the Sword - Grand Collar
Signature of King Manuel II of Portugal.
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Wielkiego Wojskowego Orderu Aviz
The King D. Manoel II
Autor: Bragancihno, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brasão de armas do reino de Portugal : Coroa d'ouro (1879)
Baretka brytyjskiego Królewskiego Orderu Wiktorii.
Autor: Bragancihno, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brasão de armas do reino de Portugal (1485)
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Wstęgi Trzech Orderów (Portugalia)
Autor: Gonçalo Veiga, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ta grafika (ribbon) (lub wszystkie grafiki w tym artykule bądź kategorii) powinny zostać przetworzone na grafiki wektorowe jako plik SVG. O zaletach grafik wektorowych można przeczytać na stronie Commons:Media for cleanup. Jeśli wersja SVG tej grafiki jest już dostępna, załaduj ją. Po załadowaniu SVG zamień ten szablon na stronie tej grafiki na szablon {{vector version available|nazwa nowej grafiki.svg}}.
Autor: Delehaye, Licencja: CC BY-SA 3.0
OESSG Ordine Equestre del Santo Sepolcro di Gerusalemme - Nastrino di Cavaliere di Gran Croce
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY-SA 2.5
Ribbon of the Order of the Garter