Manuel Monteiro de Castro
Kardynał prezbiter | |||
(c) Centro Televisivo Vaticano, CC BY 3.0 | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 29 marca 1938 | ||
Penitencjariusz Większy | |||
Okres sprawowania | 2012–2013 | ||
Sekretarz Kongregacji ds. Biskupów | |||
Okres sprawowania | 2009–2012 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat | 9 lipca 1961 | ||
Nominacja biskupia | 16 lutego 1985 | ||
Sakra biskupia | 13 marca 1985 | ||
Kreacja kardynalska | 18 lutego 2012 | ||
Kościół tytularny | S. Domenico di Guzman |
Data konsekracji | 13 marca 1985 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Eurico Dias Nogueira | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Manuel Monteiro de Castro (ur. 29 marca 1938 w Santa Eufémia) – portugalski duchowny rzymskokatolicki, kardynał, dyplomata watykański i urzędnik Kurii Rzymskiej.
Życiorys
Monteiro de Castro przyjął święcenia kapłańskie w 1961, w archidiecezji Braga w swojej rodzinnej Portugalii. W 1985 został pronuncjuszem apostolskim w państwach z archipelagu Małych Antyli i otrzymał sakrę biskupią jako tytularny arcybiskup Beneventum. Głównym konsekratorem był kard. Agostino Casaroli, ówczesny watykański sekretarz stanu.
W 1990 został przeniesiony na stanowisko nuncjusza w Salwadorze. W 1998 został nuncjuszem w Republice Południowej Afryki, Namibii, Lesotho i Suazi. W 2000 objął nuncjaturę w Hiszpanii. Uważa się, że odegrał ważną rolę w załagodzeniu bardzo poważnych napięć, jakie wystąpiły w Hiszpanii na linii państwo - Kościół po dojściu do władzy ekipy premiera Zapatero, realizującego program głęboko niezgodny z nauczaniem katolickim. W 2004 jako pierwszy hierarcha katolicki tak wysokiej rangi wyraził opinię, iż związki homoseksualne powinny zostać w jakieś formie uznane przez Kościół, choć jednocześnie kategorycznie sprzeciwił się nazywaniu takich związków małżeństwami[1]. W latach 2007-2009, równolegle z obowiązkami nuncjusza, był stałym obserwatorem z ramienia Stolicy Apostolskiej przy Światowej Organizacji Turystyki.
3 lipca 2009 został sekretarzem Kongregacji ds. Biskupów, a 21 października tegoż roku - sekretarzem Kolegium Kardynalskiego. 5 stycznia 2012 papież Benedykt XVI mianował go Penitencjarzem Większym. Dzień później ogłoszona została jego kreacja kardynalska, której papież Benedykt XVI dokonał oficjalnie na konsystorzu w dniu 18 lutego 2012. 21 września 2013 papież Franciszek przyjął jego rezygnację, złożoną ze względu na osiągnięcie wieku emerytalnego.
Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka. 29 marca 2018, w dniu ukończenia 80 lat, utracił prawo wyboru papieża w konklawe.
Poza portugalskim mówi po włosku, hiszpańsku, angielsku, francusku i niemiecku.
4 marca 2022 podniesiony do stopnia kardynała prezbitera na zasadzie pro hac vice[2][3].
Przypisy
- ↑ Papal envoy breaks ranks on gay couples - World news. The Guardian. [dostęp 2010-03-11].
- ↑ Watykan: Kościół ma dziewięciu nowych kardynałów-prezbiterów. pch24.pl. [dostęp 2022-03-04].
- ↑ Concistoro Ordinario Pubblico per il voto su alcune cause di Canonizzazione, 04.03.2022. press.vatican.va. [dostęp 2022-03-04].
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2012-02-18]
- Manuel Monteiro de Castro w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2012-02-18]
Media użyte na tej stronie
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Generic template for coat of arms of a cardinal.
Indications: The file contains various forms of shields, processional crosses and palliums to choose, only visible when lowered and opens with Inkscape.
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of arms of Cardinal and Portuguese Archbishop Manuel Monteiro de Castro.
Reference:
(c) Centro Televisivo Vaticano, CC BY 3.0
Cardeal Manuel Monteiro de Castro na missa em ação de graça pelos 25 anos de ordenação episcopal de Jorge Mario Bergoglio, no Vaticano.