Manuel Monteiro de Castro

Manuel Monteiro de Castro
Kardynał prezbiter
ilustracja
(c) Centro Televisivo Vaticano, CC BY 3.0
Mane nobiscum Domine
Pozostań z nami, Panie
Kraj działania

Portugalia
Watykan

Data i miejsce urodzenia

29 marca 1938
Santa Eufémia

Penitencjariusz Większy
Okres sprawowania

2012–2013

Sekretarz Kongregacji ds. Biskupów
Okres sprawowania

2009–2012

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

9 lipca 1961

Nominacja biskupia

16 lutego 1985

Sakra biskupia

13 marca 1985

Kreacja kardynalska

18 lutego 2012
Benedykt XVI

Kościół tytularny

S. Domenico di Guzman

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

13 marca 1985

Konsekrator

Agostino Casaroli

Współkonsekratorzy

Eurico Dias Nogueira
Júlio Tavares Rebimbas

Manuel Monteiro de Castro (ur. 29 marca 1938 w Santa Eufémia) – portugalski duchowny rzymskokatolicki, kardynał, dyplomata watykański i urzędnik Kurii Rzymskiej.

Życiorys

Monteiro de Castro przyjął święcenia kapłańskie w 1961, w archidiecezji Braga w swojej rodzinnej Portugalii. W 1985 został pronuncjuszem apostolskim w państwach z archipelagu Małych Antyli i otrzymał sakrę biskupią jako tytularny arcybiskup Beneventum. Głównym konsekratorem był kard. Agostino Casaroli, ówczesny watykański sekretarz stanu.

W 1990 został przeniesiony na stanowisko nuncjusza w Salwadorze. W 1998 został nuncjuszem w Republice Południowej Afryki, Namibii, Lesotho i Suazi. W 2000 objął nuncjaturę w Hiszpanii. Uważa się, że odegrał ważną rolę w załagodzeniu bardzo poważnych napięć, jakie wystąpiły w Hiszpanii na linii państwo - Kościół po dojściu do władzy ekipy premiera Zapatero, realizującego program głęboko niezgodny z nauczaniem katolickim. W 2004 jako pierwszy hierarcha katolicki tak wysokiej rangi wyraził opinię, iż związki homoseksualne powinny zostać w jakieś formie uznane przez Kościół, choć jednocześnie kategorycznie sprzeciwił się nazywaniu takich związków małżeństwami[1]. W latach 2007-2009, równolegle z obowiązkami nuncjusza, był stałym obserwatorem z ramienia Stolicy Apostolskiej przy Światowej Organizacji Turystyki.

3 lipca 2009 został sekretarzem Kongregacji ds. Biskupów, a 21 października tegoż roku - sekretarzem Kolegium Kardynalskiego. 5 stycznia 2012 papież Benedykt XVI mianował go Penitencjarzem Większym. Dzień później ogłoszona została jego kreacja kardynalska, której papież Benedykt XVI dokonał oficjalnie na konsystorzu w dniu 18 lutego 2012. 21 września 2013 papież Franciszek przyjął jego rezygnację, złożoną ze względu na osiągnięcie wieku emerytalnego.

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka. 29 marca 2018, w dniu ukończenia 80 lat, utracił prawo wyboru papieża w konklawe.

Poza portugalskim mówi po włosku, hiszpańsku, angielsku, francusku i niemiecku.

4 marca 2022 podniesiony do stopnia kardynała prezbitera na zasadzie pro hac vice[2][3].

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Template-Cardinal.svg
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Generic template for coat of arms of a cardinal.

Indications: The file contains various forms of shields, processional crosses and palliums to choose, only visible when lowered and opens with Inkscape.

Coat of arms of Manuel Monteiro de Castro.svg
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of arms of Cardinal and Portuguese Archbishop Manuel Monteiro de Castro.

Reference:

Monteiro de Castro.jpg
(c) Centro Televisivo Vaticano, CC BY 3.0
Cardeal Manuel Monteiro de Castro na missa em ação de graça pelos 25 anos de ordenação episcopal de Jorge Mario Bergoglio, no Vaticano.