Manuel Vázquez Montalbán

Manuel Vázquez Montalbán
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1939
Barcelona

Data i miejsce śmierci

18 października 2003
Bangkok

Narodowość

hiszpańska

Dziedzina sztuki

literatura i dziennikarstwo

Manuel Vázquez Montalbán (ur. 14 czerwca 1939 w Barcelonie, zm. 18 października 2003 w Bangkoku) – hiszpański pisarz, poeta, eseista i publicysta.

Montalbán nie tylko jako pisarz był silnie związany z Katalonią. Debiutował jako poeta, zajmował się publicystyką polityczną - przez wiele lat współpracował z El País, był także autorem esejów o tematyce socjologicznej. Politycznie flirtował z komunizmem, krytykował reżim generała Franco. Pisał eseje na temat dziennikarstwa, polityki, socjologii, historii, kuchni, literatury, muzyki, znanych osobistości. Jego pierwszy esej Informe sobre la Información (1963) jest uważany za jedną z najlepszych rozpraw o dziennikarstwie wydanych w Hiszpanii.

Jako powieściopisarz jest znany głównie dzięki cyklowi powieści o Pepe Carvalho, ekscentrycznym prywatnym detektywie z Barcelony, smakoszu i znawcy sztuki kucharskiej (podobnie jak sam Montalbán). W publikowanych przez ponad 30 lat książkach z serii równie ważny jak kryminalna intryga jest zapis - czasem gorzki, czasem satyryczny - przemian zachodzących w tym czasie w hiszpańskim społeczeństwie. Montalbán stworzył jedną z najbardziej popularnych w Hiszpanii serię powieści kryminalnych. Akcja powieści toczy się zwykle w tym samym czasie, w którym została napisana, np. w powieści Sabotaje olímpico (Olimpijski sabotaż) czas akcji to rok 1992 - igrzysk w Barcelonie, jest to również data powstania tej powieści.

Włoski autor kryminałów Andrea Camilleri - w hołdzie złożonym pisarzowi - obdarzył swego bohatera, sycylijskiego komisarza policji, nazwiskiem Montalbano.

Twórczość

Seria Carvalho

  • Zabiłem Kennedy'ego (Yo maté a Kennedy 1972)
  • Tatuaje (1975)
  • La soledad del manager (1977)
  • Morza południowe (Los Mares del Sur 1979)
  • Morderstwo w Komitecie Centralnym (Asesinato en el Comité Central 1981)
  • Ptaki Bangkoku (Los pájaros de Bangkok 1983)
  • La rosa de Alejandría (1984)
  • Historias de fantasmas
  • Historias de padres e hijos
  • Tres historias de amor
  • Historias de política ficción
  • Asesinato en Prado del Rey y otras historias sórdidas
  • El balneario (1986)
  • Środkowy napastnik zginie o zmierzchu (El delantero centro fue asesinado al atardecer 1989)
  • Las recetas de Carvalho
  • El laberinto griego (1991)
  • Sabotaje olímpico (1993)
  • El hermano pequeño (1994)
  • Roldán, ni vivo ni muerto
  • Nagroda (El Premio 1996)
  • Kwintet z Buenos Aires (Quinteto de Buenos Aires 1997)
  • El hombre de mi vida (2000)
  • Milenio Carvalho (2004)

Inne powieści

  • Recordando a Dardé 1969
  • Cuestiones marxistas 1974
  • El pianista 1985
  • Los alegres muchachos de Atzavara 1987
  • Galíndez 1990
  • Autobiografia generała Franco (Autobiografía del general Franco)
  • El estrangulador, 1995

Opowiadania

  • Historias de fantasmas
  • Historias de padres e hijos
  • Historias de política ficción
  • Asesinato en Prado del Rey y otras historias sórdidas
  • Pigmalión y otros relatos

Eseje

  • Mis almuerzos con gente inquietante 1984
  • Manifiesto subnormal 1970
  • Crónica sentimental de España, 1971
  • Joan Manuel Serrat, 1972
  • El libro gris de Televisión Española, 1973
  • Happy end o Guillermota en el país de las Guillerminas 1974
  • Diccionario del Franquismo, 1977
  • Pasionaria y los siete enanitos.
  • Panfleto desde el planeta de los simios, 1995
  • Contra los gourmets
  • Historia y comunicación social
  • Un polaco en la corte del rey Juan Carlos, 1996
  • Y Dios entró en La Habana, 1998
  • Marcos: el señor de los espejos, 1999
  • La Aznaridad, 2003 (wydany pośmiertnie)

Media użyte na tej stronie

Manuel Vázquez Montalbán.jpg

Manuel Vázquez Montalbán