Marģeris Zariņš

Margerš Zariņš (ur. 24 maja 1910 w Jaunpiebalga, zm. 27 lutego 1993 w Rydze) – łotewski kompozytor i pisarz.

Jego styl kompozytorski charakteryzuje polistylistyka, w ramach której nawiązuje do muzyki średniowiecznej, renesansowej i barokowej. Ponadto w jego twórczości dają znać o sobie dyskretne poszukiwania w zakresie radykalizacji języka dźwiękowego poprzez preparację tradycyjnych instrumentów (niekonwencjonalne sposoby artykulacji) oraz wprowadzanie elementów muzyki konkretnej.

Muzyka instrumentalna

• Partita barokowym stylu - 1963
• Concerto grosso na klawesyn, fortepian i orkiestrę
• Concerto innocente na organy i orkiestrę - 1969

Opery

• „Uz jauno krasu” (pol.Ku nowym rubieżom) - 1953
• Zaļās dzirnavas (pol. Zielony młyn) - 1958
• Nabagu opera (pol. Opera żebracza) - 1965
• Opera uz laukuma (pol. Opera na placu) - 1969
• Svētā Maurīcija brīnumdarbi (pol. Cud św. Maurycego) - 1974

Bibliografia

• Lesław Czapliński „Jāzeps Vītols, pionier muzyki łotewskiej ” w: MUZYKA21 10/2011
• Lesław Czapliński „Alfrēds Kalniņš: klasyk opery łotewskiej i jego imiennicy” w: MUZYKA 21 1/2009