Mar Tomarsa

Mar Tomarsa
Kraj działania

Persja

Data śmierci

371

Miejsce pochówku

Seleucja

Biskup Seleucji i Ktezyfonu
Okres sprawowania

363–371

Wyznanie
Kościół

Kościół Wschodu

Sakra biskupia

przed 363

Mar Tomarsa, również Tamuza[1] i Tumarsa[2] – biskup Seleucji i Ktezyfonu od 363 do 371 roku. Jego pontyfikat rozpoczął się pod koniec prześladowań prowadzonych przez króla Szapura II przeciwko chrześcijanom. Podobnie jak jego poprzedników, tradycja uznaje go za jednego z Patriarchów Kościoła Wschodu.

Bibliografia

O pontyfikacie Mar Tomarsy pisze XIII wieczny, syriacki kronikarz Bar Hebraeus w Chronicon Ecclesiasticum, jego postać pojawia się także w historiach kościelnych Kościoła Wschodu z XII i XIV wieku. Oprócz tego występuje również w anonimowej Kronice z Siirt. Wszystkie te źródła określają go mianem katolikosa, podobnie jak kilku jego poprzedników. Prawdopodobnie jest to anachronizm gdyż wiele wskazuje na to że tytuł ten został przyznany biskupom stolicy państwa Sasanidów dopiero w V wieku.

Życie

Po Mar Bar Baszminie, Tamuza. To chaldejskie imię jednej ze zbłąkanych gwiazd jest odpowiednikiem greckiego Aresa. Bezbożny Julian wyprawił się do Persji i stoczył walkę z Szapurem, w czasie której zginął. Król Perski został jednak ugodzony strzałą w bok i zrozumiał że stało się to z woli Boga, ponieważ wcześniej prześladował ludzi Chrystusa. Zaprzestał więc polityki prześladowań, zawarł pokój z dowódcą Juliana Jowianem i przywrócił chrześcijanom prawo do kultu. Wówczas zebrali się biskupi i wybrali Tamuzę na katolikosa. Był on człowiekiem wielkiej cnoty i poświęcił wszystkie swe siły odbudowie kościoła. Przywrócił także dyscyplinę i namawiał wiernych do wstępowania w związki małżeńskie, do zakonów przyjmując tylko starców, liczba chrześcijan spadła bowiem w wyniku prześladowań i wielu odeszło od wiary. Pełnił swój urząd osiem lat po czym umarł i został pochowany w Seleucji[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Bar Hebraeus, Chronicon Ecclesiasticum (edycja Jean-Baptiste Abbeloos i Thomas Josephus Lamy), II, 42-44
  2. ↑ | Lista patriarchów kościoła nestoriańskiego
Lista patriarchów Kościoła Wschodu
Biskupi
Seleucji-Ktezyfonu
Katolikosi
Seleucji-Ktezyfonu
Wielcy Metropolici
Seleucji-Ktezyfonu
Patriarchowie Wschodu
Stolica w Ktezyfonie
  • Dadiszu I (421–56)
  • Babeusz (457–84)
  • Achacy (485–96)
  • Babaj (497–503)
  • Szila (503–23)
  • Elisza (524–37)
  • Narsaj antypatriarcha (524–37)
  • Paweł (539)
  • Aba I (540–52)
  • Józef (552–67)
  • Ezechiel (570–81)
  • Iszujab z Arzunu (582–95)
  • Sabriszu z Garmaki (596–604)
  • Grzegorz z Party (605–9)
  • Iszujab Arab (628–45)
  • Maremeh (646–9)
  • Iszujab III (650–58)
  • Jerzy I (661–80)
  • Jochanan syn Marty (680–3)
  • Chnaniszu I (686–98)
  • Jochanan Trędowaty antypatriarcha (691–3)
  • Sliwazcha (714–28)
  • Pethion (731–40)
  • Aba II (741–51)
  • Surin (753)
  • Jakub II (753–73)
  • Chnaniszu II (773–80)
  • Tymoteusz I (780–823)
  • Iszu bar Nun (823–8)
  • Jerzy II (828–31)
  • Sabriszu II (831–5)
  • Abraham z Margi (837–50)
Patriarchowie Wschodu
Stolica w Bagdadzie
  • Teodozjusz (853–8)
  • Sergiusz (860–72)
  • Izrael z Kaszkaru antypatriarcha (877)
  • Annusz z Bet Garmai (877–84)
  • Jochanan bar Narsaj (884–91)
  • Jochanan IV (893–9)
  • Jochanan bar Abgar (900–05)
  • Abraham z Krety (906–37)
  • Emanuel I (937–60)
  • Izrael z Karchu (961)
  • Abdiszu z Bet Garmai (963–86)
  • Mari (987–99)
  • Jochanan VI (1000–11)
  • Jochanan bar Nazuk (1012–16)
  • Iszujab IV (1020–5)
  • Eliasz z Teheranu (1028–49)
  • Jochanan bar Targala (1049–57)
  • Sabriszu bar Zanbur (1064–72)
  • Abdiszu bar Ars z Asyrii (1074–90)
  • Makicha bar Szlemon (1092–1110)
  • Eliasz bar Makli (1111–32)
  • Bar Sauma z Suwy (1134–6)
  • Abdiszu III (1139–48)
  • Iszujab al-Baladi z Bet Zodai (1149–75)
  • Eliasz Abuchalim (1176–90)
  • Jabalaha bar Kaijuma (1190–1222)
  • Sabriszu IV (1222–4)
  • Sabriszu z Bagdadu (1226–56)
  • Makicha II (1257–65)
Patriarchowie Wschodu
Stolica w Tabryzie
Patriarchowie Wschodu
Stolica w Mosulu
  • Szymon II (ok. 1385–ok. 1405)
Patriarchowie Wschodu
Stolica w Alkuszu
  • Eliasz IV (ok. 1405–ok. 1425)
  • Szymon III (ok. 1425–ok. 1450)
  • Szymon IV Basidi (ok. 1450–1497)
  • Szymon V (1497–1502)
  • Eliasz V (1503–4)
  • Szymon VI (1504–38)
  • Iszujab Szymon VII (1539–58)