Marcel Briguiboul
Autoportret w kapeluszu i z fajką | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki |
Jean Pierre Marcel Numa Briguiboul (ur. 2 listopada 1837 w Sainte-Colombe-sur-l’Hers, zm. 20 marca 1892 w Nîmes) – francuski malarz i rzeźbiarz[1].
Był uczniem Léona Cognieta i Charles’a Gleyre’a. W 1859 wstąpił do Szkoły Sztuk Pięknych w Paryżu, gdzie poznał artystów takich jak Jean-Paul Laurens, Auguste Renoir i Claude Monet. W 1861 wystawiał swoje prace w Salonie Paryskim: jego malarstwo znajdowało się pod wpływem Hiszpanii, orientalizmu, a także impresjonizmu i symbolizmu Renoira. W 1863 zdobył medal III klasy. W 1882 przeniósł się do Castres i Monte Carlo, nie wystawiając już prac w Salonie[1].
Malarz, później także jego jedyny syn Pierre (w 1893)[2] oraz wdowa po nim (w 1927) przekazali swój majątek i kolekcję sztuki Muzeum Goi w Castres. W jej skład wchodziły trzy dzieła Francisca Goi: Rada Kompanii Filipin, Portret Francisca del Mazo i Autoportret w okularach, które nadały muzeum prestiż i były przyczyną, dla której obrano w nim kierunek na sztukę hiszpańską[2]. Obrazy te Briguiboul kupił 7 maja 1881 w Madrycie od José Antonia Teradillosa[3].
Przypisy
- ↑ a b Émile Bellier de La Chavignerie: Bellier et Auvray. Paris: H. Loones, 1882, s. 167.
- ↑ a b Musée Goya - Musée d’art hispanique (fr.). musees-midi-pyrenees.fr. [dostęp 2012-12-04].
- ↑ La Junta de Filipinas (boceto) (hiszp.). fundaciongoyaenaragon.es. [dostęp 2018-04-14].