Marcel Granollers
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 12 kwietnia 1986 |
Wzrost | 191 cm |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 2003 |
Zakończenie kariery | aktywny |
Trener | Victor Carceller |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 4 |
Najwyżej w rankingu | 19 (23 lipca 2012) |
Australian Open | 2R (2009, 2010, 2012, 2013, 2015, 2016) |
Roland Garros | 4R (2012, 2014, 2016) |
Wimbledon | 2R (2009, 2010, 2014–2016, 2019) |
US Open | 4R (2013) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 24 |
Najwyżej w rankingu | 4 (25 lutego 2013) |
Australian Open | SF (2013, 2016, 2022) |
Roland Garros | F (2014) |
Wimbledon | F (2021) |
US Open | F (2014, 2019) |
Marcel Granollers Pujol (ur. 12 kwietnia 1986 w Barcelonie) – hiszpański tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012).
Kariera tenisowa
Karierę profesjonalną Granollers rozpoczął w 2003 roku, chociaż w zawodach juniorskich startował jeszcze w sezonie 2004, zdobywając tytuł mistrza gry podwójnej chłopców wspólnie z Pablem Andújarem podczas French Open.
Wygrywał turnieje z serii ATP Challenger Tour w singlu, jak i deblu. W turniejach rangi ATP Tour awansował do 7 singlowych finałów, odnosząc 4 zwycięstwa. W grze podwójnej Granollers awansował do 47 finałów, z których w 24 triumfował. Jest finalistą czterech turniejów Wielkiego Szlema: French Open 2014, US Open 2014, US Open 2019 i Wimbledonu 2021. Wspólnie z Markiem Lópezem zostali mistrzami Barclays ATP World Tour Finals 2012.
Od roku 2010 reprezentuje Hiszpanię w Pucharze Davisa. W 2019 był w składzie drużyny, która zdobyła trofeum[1].
W 2012 zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie w konkurencji gry podwójnej, partnerując Markowi Lópezowi[2]. Hiszpańska para odpadła z rywalizacji w pierwszym meczu z reprezentującymi Izrael Jonatanem Erlichem i Andym Ramem.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 19. miejscu (lipiec 2012), a w zestawieniu deblistów na 4. pozycji (luty 2013).
Finały w turniejach ATP Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (4–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 20 kwietnia 2008 | Houston | Ceglana | James Blake | 6:4, 1:6, 7:5 |
Finalista | 1. | 7 listopada 2010 | Walencja | Twarda (hala) | David Ferrer | 5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 2. | 31 lipca 2011 | Gstaad | Ceglana | Fernando Verdasco | 6:4, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 3. | 6 listopada 2011 | Walencja | Twarda (hala) | Juan Mónaco | 6:2, 4:6, 7:6(3) |
Finalista | 2. | 15 lipca 2012 | Umag | Ceglana | Marin Čilić | 4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 4. | 3 sierpnia 2013 | Kitzbühel | Ceglana | Juan Mónaco | 0:6, 7:6(3), 6:4 |
Finalista | 3. | 13 kwietnia 2014 | Casablanca | Ceglana | Guillermo García-López | 7:5, 4:6, 3:6 |
Gra podwójna (24–23)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 20 kwietnia 2008 | Houston | Ceglana | Pablo Cuevas | Ernests Gulbis Rainer Schüttler | 5:7, 6:7(3) |
Zwycięzca | 1. | 15 lutego 2009 | Costa do Sauipe | Ceglana | Tommy Robredo | Lucas Arnold Ker Juan Mónaco | 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 2. | 22 lutego 2009 | Buenos Aires | Ceglana | Alberto Martín | Nicolás Almagro Santiago Ventura | 6:3, 5:7, 10–8 |
Zwycięzca | 3. | 25 października 2009 | Moskwa | Twarda (hala) | Pablo Cuevas | František Čermák Michal Mertiňák | 4:6, 7:5, 10–8 |
Finalista | 2. | 8 listopada 2009 | Walencja | Twarda (hala) | Tommy Robredo | František Čermák Michal Mertiňák | 4:6, 3:6 |
Finalista | 3. | 15 listopada 2009 | Paryż | Twarda (hala) | Tommy Robredo | Daniel Nestor Nenad Zimonjić | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 4. | 10 stycznia 2010 | Ćennaj | Twarda | Santiago Ventura | Lu Yen-hsun Janko Tipsarević | 7:5, 6:2 |
Zwycięzca | 5. | 14 lutego 2010 | Costa do Sauipe | Ceglana | Pablo Cuevas | Łukasz Kubot Oliver Marach | 7:5, 6:4 |
Finalista | 4. | 9 maja 2010 | Estoril | Ceglana | Pablo Cuevas | Marc López David Marrero | 7:6(1), 4:6, 4–10 |
Finalista | 5. | 26 września 2010 | Bukareszt | Ceglana | Santiago Ventura | Juan Ignacio Chela Łukasz Kubot | 2:6, 7:5, 11–13 |
Zwycięzca | 6. | 15 stycznia 2011 | Auckland | Twarda | Tommy Robredo | Johan Brunström Stephen Huss | 6:4, 7:6(6) |
Finalista | 6. | 6 lutego 2011 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Marc López | Dick Norman Horia Tecău | 3:6, 4:6 |
Finalista | 7. | 17 lipca 2011 | Stuttgart | Ceglana | Marc López | Jürgen Melzer Philipp Petzschner | 3:6, 4:6 |
Finalista | 8. | 3 marca 2012 | Acapulco | Ceglana | Marc López | David Marrero Fernando Verdasco | 3:6, 4:6 |
Finalista | 9. | 29 kwietnia 2012 | Barcelona | Ceglana | Marc López | Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski | 6:2, 6:7(7), 8–10 |
Zwycięzca | 7. | 20 maja 2012 | Rzym | Ceglana | Marc López | Łukasz Kubot Janko Tipsarević | 6:3, 6:2 |
Finalista | 10. | 15 lipca 2012 | Umag | Ceglana | Marc López | David Marrero Fernando Verdasco | 3:6, 6:7(4) |
Zwycięzca | 8. | 22 lipca 2012 | Gstaad | Ceglana | Marc López | Robert Farah Santiago Giraldo | 6:4, 7:6(9) |
Finalista | 11. | 12 sierpnia 2012 | Toronto | Twarda | Marc López | Bob Bryan Mike Bryan | 1:6, 6:4, 10–12 |
Zwycięzca | 9. | 12 listopada 2012 | Londyn | Twarda (hala) | Marc López | Mahesh Bhupathi Rohan Bopanna | 7:5, 3:6, 10–3 |
Finalista | 12. | 18 sierpnia 2013 | Cincinnati | Twarda | Marc López | Bob Bryan Mike Bryan | 4:6, 6:4, 4–10 |
Zwycięzca | 10. | 16 lutego 2014 | Buenos Aires | Ceglana | Marc López | Pablo Cuevas Horacio Zeballos | 7:5, 6:4 |
Finalista | 13. | 8 czerwca 2014 | French Open, Paryż | Ceglana | Marc López | Julien Benneteau Édouard Roger-Vasselin | 3:6, 6:7(1) |
Finalista | 14. | 7 września 2014 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Marc López | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 4:6 |
Finalista | 15. | 17 maja 2015 | Rzym | Ceglana | Marc López | Pablo Cuevas David Marrero | 4:6, 5:7 |
Finalista | 16. | 24 kwietnia 2016 | Barcelona | Ceglana | Pablo Cuevas | Bob Bryan Mike Bryan | 5:7, 5:7 |
Zwycięzca | 11. | 17 lipca 2016 | Båstad | Ceglana | David Marrero | Marcus Daniell Marcelo Demoliner | 6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 12. | 9 października 2016 | Tokio | Twarda | Marcin Matkowski | Raven Klaasen Rajeev Ram | 6:2, 7:6(4) |
Zwycięzca | 13. | 30 października 2016 | Bazylea | Twarda (hala) | Jack Sock | Robert Lindstedt Michael Venus | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 14. | 19 lutego 2017 | Rotterdam | Twarda (hala) | Ivan Dodig | Wesley Koolhof Matwé Middelkoop | 7:6(5), 6:3 |
Finalista | 17. | 15 kwietnia 2017 | Marrakesz | Ceglana | Marc López | Dominic Inglot Mate Pavić | 4:6, 6:2, 9–11 |
Finalista | 18. | 21 maja 2017 | Rzym | Ceglana | Ivan Dodig | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 6:4, 4:6, 3–10 |
Zwycięzca | 15. | 29 października 2017 | Bazylea | Twarda (hala) | Ivan Dodig | Fabrice Martin Édouard Roger-Vasselin | 7:5, 7:6(6) |
Finalista | 19. | 5 listopada 2017 | Paryż | Twarda (hala) | Ivan Dodig | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 6:7(3), 6:3, 6–10 |
Zwycięzca | 16. | 4 listopada 2018 | Paryż | Twarda (hala) | Rajeev Ram | Jean-Julien Rojer Horia Tecău | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 17. | 21 lipca 2019 | Newport | Trawiasta | Serhij Stachowski | Marcelo Arévalo Miguel Ángel Reyes-Varela | 6:7(10), 6:4, 13–11 |
Zwycięzca | 18. | 11 sierpnia 2019 | Montreal | Twarda | Horacio Zeballos | Robin Haase Wesley Koolhof | 7:5, 7:5 |
Finalista | 20. | 6 września 2019 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Horacio Zeballos | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 4:6, 5:7 |
Zwycięzca | 19. | 16 lutego 2020 | Buenos Aires | Ceglana | Horacio Zeballos | Guillermo Durán Juan Ignacio Londero | 6:4, 5:7, 18–16 |
Zwycięzca | 20. | 23 lutego 2020 | Rio de Janerio | Ceglana | Horacio Zeballos | Salvatore Caruso Federico Gaio | 6:4, 5:7, 10–7 |
Finalista | 21. | 13 września 2020 | Kitzbühel | Ceglana | Horacio Zeballos | Austin Krajicek Franko Škugor | 6:7(5), 5:7 |
Zwycięzca | 21. | 20 września 2020 | Rzym | Ceglana | Horacio Zeballos | Jérémy Chardy Fabrice Martin | 6:4, 5:7, 10–8 |
Finalista | 22. | 20 marca 2021 | Acapulco | Twarda | Horacio Zeballos | Ken Skupski Neal Skupski | 6:7(3), 4:6 |
Zwycięzca | 22. | 9 maja 2021 | Madryt | Ceglana | Horacio Zeballos | Nikola Mektić Mate Pavić | 1:6, 6:3, 10–8 |
Finalista | 23. | 10 lipca 2021 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Horacio Zeballos | Nikola Mektić Mate Pavić | 4:6, 6:7(5), 6:2, 5:7 |
Zwycięzca | 23. | 22 sierpnia 2021 | Cincinnati | Twarda | Horacio Zeballos | Steve Johnson Austin Krajicek | 7:6(5), 7:6(5) |
Zwycięzca | 24. | 19 czerwca 2022 | Halle | Trawiasta | Horacio Zeballos | Tim Pütz Michael Venus | 6:4, 6:7(5), 14–12 |
Przypisy
- ↑ Davis Cup – Spain defeat Canada to win sixth Davis Cup title, Davis Cup [dostęp 2020-05-01] .
- ↑ Marcel Granollers Biographical information, Olympedia [dostęp 2021-03-21] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-09-03] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-09-03] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-09-03] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.