Marceli Aleksander Remiszewski

Marceli Aleksander Remiszewski (ur. 10 września 1889, w Bóbrce, zm. 15 grudnia 1938 w Poznaniu) – polski inżynier budowlany, porucznik saperów Wojska Polskiego.

Życiorys

Marceli Aleksander Remiszewski urodził się 10 września 1889 roku w Bóbrce, w rodzinie Wiktora (1853-1919) i Jadwigi Karoliny z Karpińskich (1864-1944). Był wnukiem Marcelego Remiszewskiego, ros. Марцелий Бартоломеевич Ремишевский (ur. 1804 w Płocku, zm. 18 maja 1887 w Warszawie), pułkownika[1] Armii Imperium Rosyjskiego. Młodszy brat, Kazimierz Stanisław Remiszewski (ur. 15 lutego 1891 roku w Krośnie, zm. 29 maja 1964 roku w Gdyni) był kapitanem piechoty Wojska Polskiego i ojcem Teresy Remiszewskiej, prekursorki samotnego kobiecego żeglarstwa w Polsce[2].

11 czerwca 1919 roku został przeniesiony z 14 pułku piechoty do Wydziału Żandarmerii Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[3]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w VI batalionie kolejowym, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 3 pułk wojsk kolejowych w Poznaniu[4]. W latach 1921–1924 był odkomenderowany na Politechnikę Lwowską celem ukończenia studiów. W międzyczasie, w wyniku rozformowania 3 pułku wojsk kolejowych, został przeniesiony do 1 pułku Saperów Kolejowych w Krakowie[5]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 22. lokatą w korpusie oficerów kolejowych[6]. W 1928 roku pełnił służbę w Korpusie Kadetów Nr 1 we Lwowie[7]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[8]. Do swojej śmierci pracował w firmie H. Cegielski S.A. na stanowisku kierownika Działu Konstrukcji Żelaznych. Zmarł 15 grudnia 1938 roku w Poznaniu. Pochowany 18 grudnia 1938 roku na nieistniejącym obecnie cmentarzu świętego Marcina przy ulicy Towarowej w Poznaniu[9]. Marceli Aleksander Remiszewski był żonaty z Marią Bilońską (1906–1977).

Przypisy

  1. Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej św. Aleksandra w Warszawie ; 72/162/0/-/109: Akta urodzeń, zgonów i małżeństw, 1887
  2. Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 254, 1005.
  3. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 71 z 28 czerwca 1919 roku, poz. 2299.
  4. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 374, 843.
  5. Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 987, 994. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 896, 907.
  6. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 268.
  7. Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 636, 641.
  8. Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 351, 994.
  9. Nekrolog w „Dzienniku Poznańskim” nr 289 z 18 grudnia 1938 roku, s. 8.