Marceli Callo
| męczennik | |
| Data i miejsce urodzenia | 6 grudnia 1921 Rennes (Bretania) |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 19 marca 1945 Mauthausen-Gusen |
| Czczony przez | Kościół katolicki |
| Beatyfikacja | 4 października 1987 Bazylika św. Piotra na Watykanie przez Jana Pawła II |
| Wspomnienie | 19 marca |
Marceli Callo (ur. 6 grudnia 1921 w Rennes, zm. 19 marca 1945 w obozie Mauthausen-Gusen) – członek Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Młodzieży Robotniczej (JOC), męczennik chrześcijański i błogosławiony Kościoła katolickiego.
Marceli urodził się, jako drugie z dziewięciorga dzieci w bardzo religijnej bretońskiej rodzinie. Mając 12 lat podjął pracę w drukarni. Był też członkiem Krucjaty Eucharystycznej. Jego brat wstąpił do seminarium. W 1943 Marceli został wezwany na roboty przymusowe do Niemiec, w ramach tzw. Service du travail obligatoire, do Zella-Mehlis w Turyngii. W 1944 został aresztowany za nadto katolickie poglądy. Najpierw został umieszczony w więzieniu, a potem w obozach koncentracyjnych: Flossenburgu i Mauthausen.
Zmarł 19 marca 1945 mając 24 lata w opinii świętości.
Beatyfikowany został przez Jana Pawła II w dniu 4 października 1987[1] razem z Antonią Mesiną i Pieriną Morosini.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Marceli Callo. DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM. [dostęp 2013-02-25].
Linki zewnętrzne
- Gianpiero Pettiti, Antonio Borrelli Beato Marcello Callo – Enciclopedia dei Santi (wł.)
Media użyte na tej stronie
