Marceli Marchlewski

Marceli Marchlewski (ur. 12 lutego 1905 w Krakowie, zm. 24 sierpnia 1988 w Zakopanem) – pierwszy dyrektor Tatrzańskiego Parku Narodowego.

Syn Leona Marchlewskiego i matki Angielki z d. Hargreaves, brat Teodora Marchlewskiego. Ukończył szkołę średnią w Krakowie, a następnie studiował nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim i leśnictwo na Uniwersytecie Poznańskim w latach 1924–1930. W dwóch ostatnich latach studiów pracował też na UP jako asystent. Po ukończeniu studiów, w 1930 związał się z gospodarką leśną Zakopanego, pracując od 1931 jako nadleśniczy i nieformalny kierownik zakopiańskiego majątku Fundacji „Zakłady Kórnickie”. Od 1934, po likwidacji zakopiańskiego majątku fundacji, Marchlewski pracował jako nadleśniczy w firmie Lasy Państwowe również w rejonie Zakopanego. W okresie 1939-1945 przebywał głównie w Krakowie. Od 6 II 1945 był kierownikiem zakopiańskiej Inspekcji Leśnej. Zaangażował się w opracowanie planów TPN, którego został mianowany „prowizorycznym dyrektorem” w momencie utworzenia 30 X 1954 (wcześniejsze rozporządzenie o utworzeniu TPN z 1947 nie weszło w życie). Ze względu na odmowę wstąpienia do jakiejkolwiek partii, w tym nawet do ZSL, nie uzyskał ostatecznej nominacji i do emerytury w styczniu 1971 pełnił obowiązki dyrektora TPN na zasadzie tymczasowej.

Bibliografia

• Poczet dyrektorów TPN. „Tatry”, 4 (10), 2004.
• Andrzej Marchlewski. Pierwszy dyrektor. „Tatry”, 1 (11), 2005.
• Andrzej Marchlewski, Zasługi Marcelego Marchlewskiego dla ochrony przyrody i krajobrazu Tatr, „Chrońmy Przyrodę Ojczystą”, R. LXI (61), 2005, zeszyt 1, s. 45–59