Marcello Crescenzi (1500–1552)
| Kardynał prezbiter | |
 | |
| Kraj działania | Państwo Kościelne |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1500 Rzym |
| Data i miejsce śmierci | 28 maja 1552 Werona |
| Biskup Marsi | |
| Okres sprawowania | 1534-1546 |
| Administrator archidiecezji Conza | |
| Okres sprawowania | 1546-1552 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Kreacja kardynalska | 2 czerwca 1542 Paweł III |
| Kościół tytularny | S. Marcello |
Marcello Crescenzi (ur. w 1500 w Rzymie, zm. 28 maja 1552 w Weronie[1]) – włoski kardynał[1], wiceprotektor Polski w latach 1543-1547[2].
Życiorys
Był synem Maria Crescenzi i Pantasilei Capodiferry[1]. Był spokrewniony z kardynałami Pierem Paolem Crescenzi i Alessandrem Crescenzi[1]. Studiował prawo cywilne i kanoniczne[1]. Był audytorem Roty Rzymskiej w 1525 roku[1].
19 stycznia 1534 został biskupem Marsi[3]. 2 czerwca 1542 roku został kreowany kardynałem prezbiterem, a 6 listopada tego samego roku nadano mu kościół tytularny S. Marcello[3]. Od 5 maja 1546 roku pełnił rolę administratora archidiecezji Conza[3]. Uczestniczył w konklawe w latach 1549-1550[1]. Od 19 stycznia 1551 do 8 stycznia 1552 pełnił funkcję kamerlinga Kolegium Kardynałów[1]. Był członkiem trybunału Rzymskiej Inkwizycji (od 15 listopada 1550)[4] oraz kongregacji ds. reformy Kościoła (od 18 lutego 1551)[1].
4 marca 1551 został mianowany legatem a latere na Sobór trydencki i przewodniczył jego obradom w latach 1551–1552 (sesje od jedenastej do szesnastej)[1].
Zmarł w opactwie benedyktyńskim w Weronie, 28 maja 1552, podczas podróży powrotnej z Trydentu do Rzymu[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k CRESCENZI, Marcello (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-01-05].
- ↑ Historia dyplomacji polskiej, t. I: połowa X w. - 1572 / pod red. Mariana Biskupa, Warszawa 1982, s. 750 ISBN 83-01-00424-X.
- ↑ a b c Marcello Cardinal Crescenzi (ang.). The Hierarchy of the Catholic Church. [dostęp 2013-01-05].
- ↑ Ludwig von Pastor: History of the Popes. T. XIII. Londyn: 1924, s. 210, 217. (ang.).