Marcelo Melo
_(48199100676).jpg) Marcelo Melo podczas French Open 2019 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 23 września 1983 |
| Wzrost | 203 cm |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1998 |
| Trener | Daniel Melo |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 273 (21 listopada 2005) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 36 |
| Najwyżej w rankingu | 1 (2 listopada 2015) |
| Australian Open | SF (2015) |
| Roland Garros | W (2015) |
| Wimbledon | W (2017) |
| US Open | F (2018) |
| Strona internetowa | |
Marcelo Pinheiro Davi de Melo (ur. 23 września 1983 w Belo Horizonte) – brazylijski tenisista, zwycięzca French Open 2015 oraz Wimbledonu 2017 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
Zawodowy tenisista od roku 1998. Specjalista od gry podwójnej; mistrz 36 turniejów rangi ATP Tour z 70 osiągniętych finałów. Razem z Ivanem Dodigiem zwycięzca wielkoszlemowego French Open 2015, a wspólnie z Łukaszem Kubotem Wimbledonu 2017. Wspólnie z Kubotem był też finalistą US Open 2018.
W grze mieszanej finalista US Open 2009 w parze z Vanią King. Spotkanie o tytuł przegrali z Bobem Bryanem i Liezel Huber 7:5, 6:7(5), 7–10.
W reprezentacji w Pucharze Davisa zadebiutował w roku 2008 w meczu przeciwko Kolumbii. Do końca 2020 roku rozegrał jedno spotkanie w singlu (zwycięstwo z Martinem Cuevasem w 2010) oraz 23 w deblu (18 zwycięstw i 5 porażek).
Trzykrotny reprezentant Brazylii na igrzyskach olimpijskich. W Pekinie (2008) odpadł z rywalizacji deblowej w 2. rundzie. Tworzył wówczas parę z André Są. W Londynie (2012) osiągnął ćwierćfinał gry podwójnej, wspólnie z Brunem Soaresem. W Rio de Janeiro (2016) osiągnął ćwierćfinały debla (ponownie z Soaresem) oraz miksta (w parze z Telianą Pereirą).
Pierwszy raz na czele rankingu deblowego klasyfikowany w listopadzie 2015 roku.
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (36–34)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 6 maja 2007 | Estoril | Ceglana |  André Sá |  Martín García Sebastián Prieto | 3:6, 6:2, 10–6 |
| Zwycięzca | 2. | 5 stycznia 2008 | Adelaide | Twarda | Martín García |  Chris Guccione Robert Smeets | 6:3, 3:6, 10–7 |
| Zwycięzca | 3. | 17 lutego 2008 | Costa do Sauípe | Ceglana | André Sá |  Albert Montañés Santiago Ventura | 4:6, 6:2, 10–7 |
| Zwycięzca | 4. | 25 maja 2008 | Pörtschach | Ceglana | André Sá |  Julian Knowle Jürgen Melzer | 7:5, 6:7(3), 13–11 |
| Finalista | 1. | 15 czerwca 2008 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | André Sá |  Daniel Nestor Nenad Zimonjić | 4:6, 6:7(3) |
| Zwycięzca | 5. | 23 sierpnia 2008 | New Haven | Twarda | André Sá |  Mahesh Bhupathi Mark Knowles | 7:5, 6:2 |
| Finalista | 2. | 1 marca 2009 | Delray Beach | Twarda | André Sá |  Bob Bryan Mike Bryan | 4:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 14 czerwca 2009 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | André Sá |  Michaił Jużny Wesley Moodie | 4:6, 6:4, 6–10 |
| Zwycięzca | 6. | 24 maja 2009 | Kitzbühel | Ceglana | André Sá |  Andrei Pavel Horia Tecău | 6:7(9), 6:2, 10–7 |
| Finalista | 4. | 26 lipca 2009 | Hamburg | Ceglana |  Filip Polášek |  Simon Aspelin Paul Hanley | 3:6, 3:6 |
| Finalista | 5. | 16 stycznia 2010 | Auckland | Twarda | Bruno Soares |  Marcus Daniell Horia Tecău | 5:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 7. | 22 maja 2010 | Nicea | Ceglana | Bruno Soares | Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi | 1:6, 6:3, 10–5 |
| Finalista | 6. | 1 sierpnia 2010 | Gstaad | Ceglana | Bruno Soares | Johan Brunström Jarkko Nieminen | 3:6, 7:6(4), 9–11 |
| Finalista | 7. | 26 września 2010 | Metz | Twarda (hala) | Bruno Soares |  Dustin Brown Rogier Wassen | 3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 8. | 6 lutego 2011 | Santiago | Ceglana | Bruno Soares |  Łukasz Kubot Oliver Marach | 6:3, 7:6(3) |
| Zwycięzca | 9. | 12 lutego 2011 | Costa do Sauípe | Ceglana | Bruno Soares | Pablo Andújar Daniel Gimeno-Traver | 7:6(4), 6:3 |
| Finalista | 8. | 26 lutego 2011 | Acapulco | Ceglana | Bruno Soares | Victor Hănescu Horia Tecău | 1:6, 3:6 |
| Finalista | 9. | 25 września 2011 | Metz | Twarda (hala) |  Lukáš Dlouhý |  Jamie Murray André Sá | 4:6, 6:7(7) |
| Finalista | 10. | 23 października 2011 | Sztokholm | Twarda (hala) | Bruno Soares | Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi | 1:6, 3:6 |
| Finalista | 11. | 26 lutego 2012 | Memphis | Twarda (hala) |  Ivan Dodig |  Maks Mirny Daniel Nestor | 6:4, 5:7, 7–10 |
| Zwycięzca | 10. | 21 października 2012 | Sztokholm | Twarda (hala) | Bruno Soares | Robert Lindstedt Nenad Zimonjić | 6:7(4), 7:5, 10–6 |
| Zwycięzca | 11. | 6 stycznia 2013 | Brisbane | Twarda | Tommy Robredo | Eric Butorac Paul Hanley | 4:6, 6:1, 10–5 |
| Finalista | 12. | 6 lipca 2013 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Ivan Dodig | Bob Bryan Mike Bryan | 6:3, 3:6, 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 12. | 13 października 2013 | Szanghaj | Twarda | Ivan Dodig | David Marrero Fernando Verdasco | 7:6(2), 6:7(6), 10–2 |
| Zwycięzca | 13. | 11 stycznia 2014 | Auckland | Twarda | Julian Knowle | Alexander Peya Bruno Soares | 4:6, 6:3, 10–5 |
| Finalista | 13. | 23 lutego 2014 | Rio de Janeiro | Ceglana | David Marrero |  Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 4:6, 2:6 |
| Finalista | 14. | 20 kwietnia 2014 | Monte Carlo | Ceglana | Ivan Dodig | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 6:3, 8–10 |
| Finalista | 15. | 10 sierpnia 2014 | Toronto | Twarda | Ivan Dodig | Alexander Peya Bruno Soares | 4:6, 3:6 |
| Finalista | 16. | 5 października 2014 | Tokio | Twarda | Ivan Dodig |  Pierre-Hugues Herbert Michał Przysiężny | 3:6, 7:6(3), 5–10 |
| Finalista | 17. | 16 listopada 2014 | Londyn | Twarda (hala) | Ivan Dodig | Bob Bryan Mike Bryan | 7:6(5), 2:6, 7–10 |
| Zwycięzca | 14. | 28 lutego 2015 | Acapulco | Twarda | Ivan Dodig | Mariusz Fyrstenberg Santiago González | 7:6(2), 5:7, 10–3 |
| Zwycięzca | 15. | 6 czerwca 2015 | French Open, Paryż | Ceglana | Ivan Dodig | Bob Bryan Mike Bryan | 6:7(5), 7:6(5), 7:5 |
| Finalista | 18. | 9 sierpnia 2015 | Waszyngton | Twarda | Ivan Dodig | Bob Bryan Mike Bryan | 4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 16. | 11 października 2015 | Tokio | Twarda | Raven Klaasen | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 7:6(5), 3:6, 10–7 |
| Zwycięzca | 17. | 18 października 2015 | Szanghaj | Twarda | Raven Klaasen |  Simone Bolelli Fabio Fognini | 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 18. | 25 października 2015 | Wiedeń | Twarda (hala) | Łukasz Kubot | Jamie Murray John Peers | 4:6, 7:6(3), 10–6 |
| Zwycięzca | 19. | 8 listopada 2015 | Paryż | Twarda (hala) | Ivan Dodig | Vasek Pospisil Jack Sock | 2:6, 6:3, 10–5 |
| Finalista | 19. | 25 czerwca 2016 | Nottingham | Trawiasta | Ivan Dodig | Dominic Inglot Daniel Nestor | 5:7, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 20. | 31 lipca 2016 | Toronto | Twarda | Ivan Dodig | Jamie Murray Bruno Soares | 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 21. | 21 sierpnia 2016 | Cincinnati | Twarda | Ivan Dodig | Jean-Julien Rojer Horia Tecău | 7:6(5), 6:7(5), 10–6 |
| Zwycięzca | 22. | 30 października 2016 | Wiedeń | Twarda | Łukasz Kubot | Oliver Marach Fabrice Martin | 4:6, 6:3, 13–11 |
| Finalista | 20. | 18 marca 2017 | Indian Wells | Twarda | Łukasz Kubot | Raven Klaasen Rajeev Ram | 7:6(1), 4:6, 8–10 |
| Zwycięzca | 23. | 1 kwietnia 2017 | Miami | Twarda | Łukasz Kubot | Nicholas Monroe Jack Sock | 7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 24. | 14 maja 2017 | Madryt | Ceglana | Łukasz Kubot | Nicolas Mahut Édouard Roger-Vasselin | 7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 25. | 18 czerwca 2017 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Łukasz Kubot | Raven Klaasen Rajeev Ram | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 26. | 25 czerwca 2017 | Halle | Trawiasta | Łukasz Kubot |  Alexander Zverev Mischa Zverev | 5:7, 6:3, 10–8 |
| Zwycięzca | 27. | 15 lipca 2017 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Łukasz Kubot | Oliver Marach Mate Pavić | 5:7, 7:5, 7:6(2), 3:6, 13:11 |
| Finalista | 21. | 6 sierpnia 2017 | Waszyngton | Twarda | Łukasz Kubot | Henri Kontinen John Peers | 6:7(5), 4:6 |
| Finalista | 22. | 15 października 2017 | Szanghaj | Twarda | Łukasz Kubot | Henri Kontinen John Peers | 4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 28. | 5 listopada 2017 | Paryż | Twarda (hala) | Łukasz Kubot | Ivan Dodig Marcel Granollers | 7:6(3), 3:6, 10–6 |
| Finalista | 23. | 19 listopada 2017 | Londyn | Twarda (hala) | Łukasz Kubot | Henri Kontinen John Peers | 4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 29. | 12 stycznia 2018 | Sydney | Twarda | Łukasz Kubot | Jan-Lennard Struff Viktor Troicki | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 30. | 24 czerwca 2018 | Halle | Trawiasta | Łukasz Kubot | Alexander Zverev Mischa Zverev | 7:6(1), 6:4 |
| Finalista | 24. | 7 września 2018 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Łukasz Kubot | Mike Bryan Jack Sock | 3:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 31. | 7 października 2018 | Pekin | Twarda | Łukasz Kubot | Oliver Marach Mate Pavić | 6:1, 6:4 |
| Zwycięzca | 32. | 14 października 2018 | Szanghaj | Twarda | Łukasz Kubot | Jamie Murray Bruno Soares | 6:4, 6:2 |
| Finalista | 25. | 17 marca 2019 | Indian Wells | Twarda | Łukasz Kubot | Nikola Mektić Horacio Zeballos | 6:4, 4:6, 3–10 |
| Finalista | 26. | 23 czerwca 2019 | Halle | Trawiasta | Łukasz Kubot | Raven Klaasen Michael Venus | 6:4, 3:6, 4–10 |
| Zwycięzca | 33. | 23 sierpnia 2019 | Winston-Salem | Twarda | Łukasz Kubot | Nicholas Monroe Tennys Sandgren | 6:7(6), 6:1, 10–3 |
| Finalista | 27. | 6 października 2019 | Pekin | Twarda | Łukasz Kubot | Ivan Dodig Filip Polášek | 3:6, 6:7(4) |
| Finalista | 28. | 13 października 2019 | Szanghaj | Twarda | Łukasz Kubot | Mate Pavić Bruno Soares | 4:6, 2:6 |
| Finalista | 29. | 27 października 2019 | Wiedeń | Twarda (hala) | Łukasz Kubot | Rajeev Ram Joe Salisbury | 4:6, 7:6(5), 5–10 |
| Zwycięzca | 34. | 29 lutego 2020 | Acapulco | Twarda | Łukasz Kubot | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 7:6(6), 6:7(4), 11–9 |
| Finalista | 30. | 18 października 2020 | Kolonia | Twarda (hala) | Łukasz Kubot | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 35. | 1 listopada 2020 | Wiedeń | Twarda (hala) | Łukasz Kubot | Jamie Murray Neal Skupski | 7:6(5), 7:5 |
| Finalista | 31. | 9 stycznia 2022 | Adelaide | Twarda | Ivan Dodig | Rohan Bopanna Ramkumar Ramanathan | 6:7(6), 1:6 |
| Finalista | 32. | 21 maja 2022 | Lyon | Ceglana | Máximo González | Ivan Dodig Austin Krajicek | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 33. | 17 lipca 2022 | Newport | Trawiasta | Raven Klaasen | William Blumberg Steve Johnson | 4:6, 5:7 |
| Finalista | 34. | 6 sierpnia 2022 | Los Cabos | Twarda | Raven Klaasen | William Blumberg Miomir Kecmanović | 0:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 36. | 9 października 2022 | Tokio | Twarda | Mackenzie McDonald | Rafael Matos David Vega Hernández | 6:4, 3:6, 10–4 |
Gra mieszana (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 7 czerwca 2009 | French Open, Paryż | Ceglana | Vania King | Liezel Huber Bob Bryan | 7:5, 6:7(4), 7–10 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Flag of Spain.svg
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flaga Finlandii
Flag of Jamaica.svg
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
