Marchew
Marchew zwyczajna | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | marchew |
Nazwa systematyczna | |
Daucus L. Sp. Pl. 242. 1 Mai 1753 | |
Typ nomenklatoryczny | |
Marchew (Daucus L. 1753) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych. Rodzaj liczy w zależności od ujęcia od ok. 22[4]–28[5] gatunków do ok. 44[6]–60[7]. W tym drugim wypadku włączane są tu rodzaje: Agrocharis, Margotia, Melanoselinum, Pseudorlaya, Turgenia[6]. Rośliny te występują na wszystkich kontynentach, ale centrum zróżnicowania stanowi Europa, południowo-zachodnia i środkowa Azja[4][6], zwłaszcza obszar śródziemnomorski[8]. W Polsce rośnie dziko podgatunek typowy marchwi zwyczajnej D. carota subsp. carota i w uprawie marchew zwyczajna jadalna D. carota subsp. sativus. Uprawiana i przejściowo dziczejąca jest poza tym także marchew złocista D. aureus[9].
Ważną rośliną użytkową jest marchew zwyczajna S. carota. Jej podgatunek typowy (subsp. carota) rosnący także w Europie uznawany jest za trujący. Podgatunek jadalny (subsp. sativus) udomowiony został w Afganistanie[6]. Roślina spożywana jest jako warzywo na surowo i przetworzona, także stosowana jest do wyrobu ciast[6]. Jadane są korzenie, które w popularnych współcześnie odmianach mają kolor pomarańczowy, a dawnej i w mniej popularnych odmianach lub w różnych regionach uprawiane są rośliny o korzeniach barwy żółtej, białej lub ciemnoczerwonej (te ostatnie są szczególnie popularne np. w Indiach)[4]. Roślina wykorzystywana jest także jako pastewna. Korzenie po upieczeniu wykorzystywane były jako substytut kawy. Olejek uzyskiwany z owoców używany jest do aromatyzowania likierów i w kosmetyce[6].
Morfologia
- Pokrój
- Rośliny zielne osiągające ponad 1 m wysokości[4]. Łodygi zwykle rozgałęziające się, nagie lub owłosione[8]. Korzeń wrzecionowaty[10]. Oryginalny pokrój ma D. decipiens z Madery i Azorów o łodydze pachykaulicznej (słabo rozgałęzionej i gruboszowatej) osiągającej 3 m wysokości[6].
- Liście
- Skrętoległe[8], dolne ogonkowe, górne o coraz krótszych ogonkach i w końcu siedzące, o zmniejszającej się blaszce[11]. 2- i 3-krotnie pierzaste[4]. Pochwa liściowa i liście miękko owłosione[11][4]. Liście dwu-, trzy-[4] lub wielokrotnie[10] pierzasto złożone, przy czym końcowe odcinki liści wąskie i drobne[10][11].
- Kwiaty
- Zebrane w baldachy złożone. Pokrywy i czasem pokrywki trójwrębne lub pierzasto dzielne[10], rzadko całobrzegie, zwykle liczne[11]. Kielich drobny, ze słabo widocznymi ząbkami działek lub brak ich zupełnie[4][10]. Płatki korony białe, żółtawe lub różowe[10], odwrotnie jajowate, wycięte na końcach, w kwiatach brzeżnych płatki zwykle nieco większe od tych znajdujących się wewnątrz baldachów i skierowanych do jego wnętrza[10]. Pręciki w liczbie 5. Zalążnia dolna, dwukomorowa, w każdej z komór z pojedynczym zalążkiem. Słupki dwa[4] o szyjkach dłuższych od stożkowatego krążka miodnikowego[10].
- Owoce
- Rozłupnia rozpadająca się na dwie rozłupki[4], wydłużone, elipsoidalne lub jajowate[10], spłaszczone lub walcowate[11][4]. Opatrzone są 5 żebrami z rzędami szczecinek i kolców[10].
Biologia i ekologia
Najczęściej rośliny dwuletnie, rzadziej jednoroczne i byliny[10]. D. decipiens jest hepaksantem[6]. Kwiaty zapylane są zwykle przez muchówki[4]. Rośliny te w naturze zasiedlają łąki, murawy, suche i skaliste zbocza, także klify na wybrzeżach morskich[4].
Systematyka
Ammiopsis Boiss., Heterosciadium Lange, Pomelia Durando ex Pomel
- Pozycja systematyczna
W obrębie rodziny selerowatych (baldaszkowatych) Apiaceae rodzaj klasyfikowany jest do podrodziny Apioideae, plemienia Scandiceae i podplemienia Daucinae[12].
- Daucus aleppicus J.Thiébaut
- Daucus aureus Desf. – marchew złocista
- Daucus broteroi Ten.
- Daucus capillifolius Gilli
- Daucus carota L. – marchew zwyczajna
- Daucus conchitae Greuter
- Daucus crinitus Desf.
- Daucus durieua Lange
- Daucus glaberrimus Desf.
- Daucus glochidiatus (Labill.) Fisch., C.A.Mey. & Avé-Lall.
- Daucus gracilis Steinh.
- Daucus guttatus Sm.
- Daucus hochstetteri A.Braun ex Engl.
- Daucus involucratus Sm.
- Daucus jordanicus Post
- Daucus littoralis Sm.
- Daucus microscias Bornm. & Gauba
- Daucus montanus Humb. & Bonpl. ex Schult.
- Daucus muricatus (L.) L.
- Daucus pusillus Michx.
- Daucus reboudii Coss. ex Batt.
- Daucus sahariensis Murb.
- Daucus sativus Roehl.
- Daucus setifolius Desf.
- Daucus subsessilis Boiss.
- Daucus syrticus Murb.
- Daucus tenuisectus Coss. ex Batt.
- Daucus virgatus (Poir.) Maire
Zobacz też
- marchewnik, marchwica
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-01] (ang.).
- ↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-28].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 308. ISBN 0-333-74890-5.
- ↑ a b Daucus. W: The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-05-21].
- ↑ a b c d e f g h David J. Mabberley: Mabberley's Plant-Book. Cambridge University Press, 2017, s. 278. ISBN 978-1-107-11502-6.
- ↑ Daucus. W: New York Botanical Garden [on-line]. World Flora Online. [dostęp 2019-05-21].
- ↑ a b c Daucus L.. W: Flora Mesoamericana [on-line]. Tropicos.org. [dostęp 2019-05-21].
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 69, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- ↑ a b c d e f g h i j k Władysław Szafer, Bogumił Pawłowski (red.): Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. T. IX. Kraków: PAN, PWN, 1960, s. 130-131.
- ↑ a b c d e She Menglan, Mark F. Watson: Daucus Linnaeus. W: Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2019-05-21].
- ↑ a b Genus: Daucus L.. W: Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2019-05-21].
- ↑ Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 67. ISBN 978-83-925110-5-2.
Media użyte na tej stronie
Carrots on display at local greengrocer
Autor: Maximovich Nikolay, Licencja: CC BY 3.0
Levada Wanderungen, Madeira, Portugal